๓๒๘.นี่แหละ..แม่ของฉัน
คุณแม่สุดใจ บุญสงค์
แม่คือพระผู้สร้างให้กำเนิด
ผู้ประเสริฐก่อเกิดลูกปลูกความฝัน
ถักทอรักฟูมฟักเนิ่นนานวัน
จนลูกนั้นเติบใหญ่จนได้ดี
เป็นดั่งเทียนยอมเผาตนจนมอดไหม้
ยังแสงให้ลูกเห็นทางไม่ห่างหนี
แสงอาทิตย์ส่องทางเดินเนิ่นนานปี
มารดานี้ส่องสว่างทางชีวัน
“แม่”จึงเป็นผู้สร้างทางชีวิต
คอยลิขิตแต่งแต้มหลากสีสัน
จากผ้าขาวผืนขาดเมื่อวานวัน
กลับเปรผันเป็นผ้างามยามเติบโต
ครอบครัวบุญสงค์
ความเห็น (9)
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปัน สุขครอบครัว
ไพเราะจับใจ สมเป็นของขวัญเจริญคุณมารดานะคะ
คุณแม่สวยมากเลยนะครับ..
สุขสันต์ วันแม่ครับ
ขอบพระคุณคุณคบเพลิง กับงูค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่รุ่ง กลอนนี้เพื่อคุณแม่โดยเฉพาะค่ะ คิดถึงพี่รุ่งนะคะ
ขอบคุณค่ะคุณคบเพลิง กับงู
ขอบคุณค่ะคุณพ.แจ่มจำรัส
คุณแม่ครูแป๋มท่านสวยมากเลยนะครับ
..
มาเยี่ยมด้วยความระลึกถึง ครับ
นางสาวภัทรวดี สายใหม่
ใช่ค่ะ แม่คือคนที่ยอมเสียสละเพื่อหนูทุกอย่างเลยค่ะ สอนหนูตลอดเวลาทำผิดเป็นคนออกหน้าแก้ปัญหาให้แม่คือบุคคลที่หนูรักมากที่สุดค่