ทุกวันคือของขวัญแห่งชีวิต (Everyday is a gift!)


เมื่อวันก่อนฉันออกไปพบปะกับเพื่อนสาวกลุ่มที่คุ้นเคยมา พอไปถึงเพื่อนคนหนึ่งก็ถามว่าไม่เอาอะไรติดตัวมาเลยเหรอ? ฉันก็เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองดูแปลกกว่าทุกคนตรงที่ไม่มีกระเป๋าถือเลย ฉันมีเพียงโทรศัพท์มือถือ เงินสดจำนวนหนึ่งพร้อมบัตรขึ้นรถไฟ บัตรเครดิตหนึ่งใบและบัตรประชาชนในกระเป๋ากางเกงเท่านั้น ฉันก็เลยบอกเพื่อนไปว่าขี้เกียจถือกระเป๋าน่ะ เพราะเคยลืมกระเป๋าถือไว้ในรถแทกซี่ด้วย เวลาไปไหนถ้าไม่ขับรถก็มักจะเอาติดตัวแต่สิ่งที่จำเป็น

ฉันนึกถึงข้อสังเกตของเพื่อนในระหว่างนั่งรถไฟกลับบ้าน ฉันคงเป็นผู้หญิงที่ออกจะแปลกในสายตาเพื่อนๆ ที่ไม่ชอบถือกระเป๋าใดหากไม่จำเป็น อาจเพราะความกลัวลืม ความขี้เกียจ หรืออะไรก็แล้วแต่ พอนานเข้ามันก็กลายเป็นความเคยชิน เป็นความเรียบง่าย ที่ตามมาด้วยความสบายที่ไม่ต้องถือ ไม่ต้องกังวล

แล้วก็เลยนึกไปถึงเรื่องราวที่ได้ยินมานานมาแล้ว...

นักจิตวิทยาเดินไปรอบห้องขณะกำลังสอนการบริหารความเครียดให้กับนักเรียนในชั้น เธอยกแก้วน้ำขึ้น ทุกคนคิดว่าเธอจะคุยเกี่ยวกับเรื่อง "เต็มครึ่งแก้วหรือพร่องครึ่งแก้ว" ดังที่เคยได้ยินมา แต่เธอยิ้มพร้อมถามว่า คุณคิดว่าแก้วน้ำนี้หนักเท่าไหร่ นักเรียนต่างเดาด้วยคำตอบตั้งแต่ 8 ถึง 20 ออนซ์

นักจิตวิทยาบอกว่า "น้ำหนักจริงๆ นั้นไม่สำคัญหรอก แต่มันสำคัญที่ว่าเราถือมันไว้นานแค่ไหน ถ้าฉันยกมันขึ้นเพียงหนึ่งนาทีก็ไม่มีปัญหาอะไร หากฉันถือมันไว้หนึ่งชั่วโมง ฉันอาจจะเริ่มเมื่อยแขน แต่ถ้าฉันถือมันไว้ทั้งวัน แขนฉันอาจชาและไร้เรี่ยวแรงไปหมดก็ได้ และน้ำหนักของแก้วน้ำก็ยังเท่าเดิม แต่หากยิ่งถือนานขึ้นมันจะยิ่งรู้สึกหนักขึ้นเรื่อยๆ"

เธอกล่าวต่อว่า "ความเครียดและความกังวลในชีวิตก็เหมือนน้ำในแก้วนี้ หากเราเพียงคิดถึงมันในช่วงเวลาสั้นๆ แล้วปล่อยมันไปก็ไม่มีปัญหาใด หากคิดถึงมันนานเข้าจะเริ่มรู้สึกเจ็บปวดกับมัน แต่หากคุณมัวแต่คิดถึงมันทั้งวันทั้งคืนมันจะทำให้ใจเรากลายเป็นอัมพาต ไม่สามารถทำอะไรได้เลย"

"อย่าลืม...วางแก้วน้ำลง" เธอย้ำ

......

สำหรับฉันการที่เราไม่ต้องไม่ต้องถือ ไม่ต้องสะพายหรือแบกหามสิ่งของทำให้รู้สึกสบายตัวนั้นทำได้ง่าย แต่
การปล่อยวางความรู้สึกที่จะทำให้สบายใจนั้นทำได้ยากกว่า


ไม่ว่าจะเป็นความกังวล ความเครียด ความโกรธ ความเกลียด ความสุข ความรัก ความหลง ที่มีในจิตใจ แต่หากเราหัดหยุดคิดถึงมันเสียบ้าง เราก็จะสัมผัสถึงอีกความรู้สึกหนึ่ง

หากเราไม่ยอมปล่อยมันลง เราจะไม่รู้ถึงความต่างระหว่างการถือมั่นกับปล่อยวางมันเป็นอย่างไร ยิ่งหัดปล่อยมันลงบ่อยครั้งเท่าไหร่ เราจะรู้สึกว่าเวลาเราไม่ได้ถืออะไร มันสบายตัวสบายใจจริงๆ


...

..

ทุกวันของชีวิตคือของขวัญ....ใช้มันอย่างมีความสุข มีอิสระ ปลอดโปร่งกายใจดีกว่านะคะ

วันว่างฉันมักเอาของขวัญเล็กๆ (แอปเปิ้ล) ไปฝากเจ้ากระรอกที่ริมน้ำใกล้บ้าน เอาภาพความสุขของเจ้าตัวที่ได้รับของขวัญนั้นมาฝากค่ะ

...


...


...


...



ปล. เจ้ากระรอกถือแอปเปิ้ลไว้ไม่นานหรอกค่ะ กินอิ่มแล้วมันก็ปล่อยแอปเปิ้ลไว้ใต้โคนไม้แถวนั้นหรือเอาไปเก็บไว้ที่รัง แล้วมันก็ไปวิ่งเล่น ไปพักผ่อน พอหิวก็กลับมากินอีกจนหมด ;)

....

สุขสันต์วันที่เราไม่ถือแก้วน้ำในมือนะคะ ;)

ด้วยความนอบน้อม
ปริม ทัดบุปผา
บ้านริมน้ำ ซัมบาวัง สิงคโปร์

ก้อนหินก้อนนั้น - The Piano Vol 5

http://www.youtube.com/watch?v=3gkmQlbPHzc



หมายเลขบันทึก: 543884เขียนเมื่อ 28 กรกฎาคม 2013 12:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม 2013 13:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (44)

อืมมมมม!!!!!

ทุกวันของชีวิตคือของขวัญ....ใช้มันอย่างมีความสุข มีอิสระ ปลอดโปร่งกายใจดีกว่า...

สงสัยคงต้องฝึก ปล่อยแก้วน้ำในมือลงบ้างเหมือนค่ะ

ขอบคุณบทความดีๆ ในวันหยุดค่ะ

 

ขอขอบคุณบันทึกนี้มากนะครับ

อ่านด้วยความสุข...เบาสบายกายและจิตอย่างยิ่ง...ภาพกะรอกน้อยน่ารักมาก...ขอบคุณมากค่ะ...

 

อ่านแล้วมีความสุข วางแก้วลงนะครับ...

ขอบคุณครับ อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆจากบันทึกนี้ครับ

ค่ะจะไม่ถือนาน จะได้สบายใจเร็วๆนะคะ ดีจังเลยน้องปริมได้อยู่กับกระรอกอย่างใกล้ชิด น่ารักมากค่ะ เมื่อวานก็ยังเอ่ยถึงน้องปริมกัน พี่ดาได้ชิมปลาจากสระน้ำในนาของน้อง 2 เมนูค่ะ วันที่ 26 กค.ฝีมือน้องเพลินทำให้ชิม เมื่อเที่ยงด้วยปลาตะเพียนย่าง เมื่อวาน 27 กค.มื้อกลางวันน้ำพริกปลานิล (กินหญ็า)ฝีมือคุณแม่ยายน้องเพลิน อร่อยมากทานเผื่อน้องปริมด้วยแล้วนะคะ  มีกิจกรรมทำกันที่วัดแม่ตาดค่ะ ฝนตกเลยไม่ได้แวะไปเที่ยวชมนา  คิดถึงนะคะ

 

สวัสดีค่ะ คุณปริม
"คิดถึงนะค่ะ"
อ่านแล้วจะวางแก้ว หรือ วางแอปเปิ้ลดี....ฮาๆๆ คงต้องวางทั้งหมด ถือไว้นานๆก็เมื่อยและเหนื่อยค่ะ

ขอบพระคุณกับ..ของขวัญแห่งชีวิต..อัน.งดงาม..สม่ำเสมอ..."วาง"..ว่าง..สบายๆ..ทุกเมื่อ..เชื่อวัน....(สุขสรรค์กับกระรอกน้อย..และเสียงเพลงเพราะๆ..นะเจ้าคะ..ยายธี)

อยากไปสัมผัสบ้านริมน้ำของอาจารย์นะเนี่ย

คงสงบน่าดูครับ ;)...

สุขสันต์วัน....วาง....สบายเช่นกันนะคะคุณปริม ... หายไปนานเชียวค่ะ

เห็นนก  เห็นสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยรอบบ้าน  คิดถึงคุณปริมเสมอ

 

 มีความสุขไปกับเรื่องราวแสนงาม...ความรื่นรมย์ของ...ซัมบาวัง...ก้อนหินก้อนนั้น...และเจ้ากระรอกน้อย

คุณปริมสบายดีนะครับ 

มาด้วยคิดถึงค่ะ และก็ไม่เคยผิดหวัง 

อิ่มเอมใจกลับไปทุกครั้งเลยค่ะ

ชอบเพลงนี้มากๆ ค่ะ

 

โดยเฉพาะช่วงเพลงนี้

 

...............ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง

ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ
ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง

 

 

ฝันดีนะคะ

โชคดีที่ได้เข้ามาอ่านในคืนนี้..เพราะแก้วน้ำที่ถืออยู่อาจจะยังไม่ถูกวาง

ขอบคุณครับ...

มารับของขวัญแห่งชีวิตค่ะ ระลึกถึงนะคะ 

...เบาจริง เบาจัง เบาใจ

เบาจิต เบากาย เบาหนอ

ของขวัญ วันเบา เฝ้ารอ

วางใจ ได้หนอ สุขจริง :)

ขอบคุณ ของขวัญ วันนี้

ขอบคุณ วันที่ สุขยิ่ง

ขอบคุณ ความงาม ตามจริง

ขอบคุณนะ ขอบคุณยิ่ง ของขวัญ...ใจ :))

ด้วยความระลึกถึงค่ะ

๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖

สวัสดีค่ะ คุณปริม

- ไม่ได้พบ คุรปริม บนพื้นที่ นี้ พอควร  อาจเป็นเพราะ ตนเอง ห่างหาย ไป

- แปลกจัง...ขอพูดด้วยความ สัตย์จริงว่า ... เมื่อคืน  ได้คุยกับเพื่อนสนิท เรื่อง การเขียนบันทึกใน Goto Know.....เป็นงานด้าน KM....และในใจ ก็นึกย้อนไปว่า...เอ.....เราไม่ได้อ่านบทความ ดีดี ของคุณปริม นานแล้ว... "ปริม  ทัดบุปผา"   เป็น ชื่อ และนามสกุล  ที่จำได้แม่นยำ.....

-เช้านี้   ...ได้พบ  บันทึก ที่ให้แง่คิด ได้ยอดเยี่ยมมาก....ช่วยตนเอง ให้ปลด ปล่อย ละ วาง  ไปได้ มากทีเดียว......

- ขออนุญาต นำไปเป็นแนวทาง  ... เล่าสู่ ลูกศิษย์ ลูกหา...ต่อๆ ไป เป็นวิทยาทาน นะคะ

 

ขอบคุณและสวัสดีด้วยรอยยิ้มนะคะ

ขอบคุณ

การวางทุกสิ่งทุกอย่างได้ไปนิพพาน

มีรอยยิ้มทุกครั้งที่อ่านบันทึกของคุณปริม

ขอบคุณค่ะ

(n_________n)

ครั้งต่อไป คุณปริมอย่าลืมเอาฉลากออกก่อนที่จะแบ่งปันให้เจ้าตัวน้อยนะครับ

สวัสดีค่ะคุณชาดา

สุขสันต์บ่ายวันเสาร์สบายๆ มีความสุขในการพักผ่อนนะคะ ;)

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ชยพร

ท่านอาจารย์สบายดีนะคะช่วงนี้ 

มีความสุขในวันพักผ่นค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่

ขอบพระคุณมากค่ะที่กรุณาแวะมาทักทายปริมอีกค่ะ คุณพี่ใหญ่สบยดีนะคะ ;)

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต

เราต่างพยายามที่จะทำให้ดีทีสุดแล้วปล่อยวางลงนะคะ เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ ;)

ขอบคุณ คุณเขียวมรกตที่กรุณามาอ่านบันทึกนี้นะคะ 

สุขสันต์วันเสาร์สบายค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ดา

ดีใจจังพี่ดาได้ชิมปลาจากที่นาแล้ว คงอร่อยดีนคะ 

พักนี้บ้านเราฝนตกหนัก ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ;)

สวัสดีค่ะครูนก

คิดถึงครูนกเช่นกันนะคะ พักนี้ปริมหายไปบ่อยๆ แฮ่ๆๆ ;)

มีความสุขในวันพักผ่อนค่ะ

สวัสดีค่ะคุณยายธี

ของขวัญแห่งชีวิตที่ไม่ต้องซื้อหามาให้เสียเงินค่ะ กระรอกน้อยน่ารักมาก แต่เสียดายไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเยียนมันบ่อยนัก นอกจากวันหยุดค่ะ

คุณยายคงสบายดีนะคะ

ท่านอาจารย์วัส

แถบบ้านปริมสงบมากค่ะ แต่พักนี้ก็ไม่ค่อยได้ลงไปเดินบ่อยๆ ค่ะ มัวแต่ถือแก้วอยู่ ;)

สวัสดียามบ่าย...

เบิกบาน แจ่มใสค่ะคุณปริม

เปรี้ยวหวาน คันแข่ว อร่อยจริงเชียว

 

แวะมาเชิญ คุณปริม ไปชมของขวัญแ่ห่งชีวิตวันนี้ค่ะ :))

ขอบคุีณบันทึกแห่งความ(อิ่ม)สุข...เบิกบานใจ มากมายค่ะ

คิดถึงคุณปริมเสมอ นะครับ

มาเยี่ยมด้วยความระลึกถึงครับ

 

สวัสดีค่ะคุณหมอธิรัมภา,

ปริมหายไปเป็นพักๆ ค่ะ ไม่ค่อยได้ไปดูนกชมไม้สักเท่าไหร่ค่ะพักนี้ จ้องแต่จอสี่เหลี่ยมทุกวันเลย วางไม่ลงสักทีค่ะ

คุณหมอคงสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ;)

สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก

ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายกัน ปริมสบายดีค่ะ

นอกเหนือจากการเป็นโรคขาดวินัยเพราะไม่ได้เข้ามาโกทูโนบ่อยๆ ด้านสุขภาพไม่มีปัญหาค่ะ

คุณหมอสบายดีเช่นกันนะคะ ;)

สวัสดีค่ะคุณหนูรี

ดีใจที่กรุณามาทักทายกันนะคะ ;)

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily,

ดีใจจังที่เลือกเพลงนี้ประกอบ เพราะคุณ Bright Lily ชอบ

ระลึกถึงเช่นกันนะคะ

มีความสุขในวันอังคารค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพิชัย

หวังว่าวันอังคารนี้คงเป็นวันที่ว่างเพราะวางของคุณพิชัยด้วยนะคะ ;)

มีความสุขในวันดีดีวันนี้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณศิลา

ขอบคุณในความคิดถึงค่ะ ขอส่งความระลึกถึงผ่านบันทึกนี้ให้คุณศิลาเช่นกันนะคะ

มีความสุขในวันทำงานค่ะ ;)

สวัสดีค่ะคุณตะวันดิน

เป็นของขวัญที่งดงาม ไพเราะ ลึกซึ้งมากค่ะ

ดอกบานชื่น ที่มองแล้วชื่นใจเหลือเกิน

มีความสุขในวันที่หัวใจชื่นบานวันนี้นะคะ

สวัสดีค่ะคุณ joy

ขอบคุณมากค่ะที่ระลึกถึงกัน พักหลังมานี้ปริมไม่ค่อยได้มาโกทูโนบ่อยๆ ค่ะ งานรุมและไร้วินัยมากๆ เลยไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกเหมือนเคย พอคิดอะไรได้ก็มักจดเป็นโน๊ตสั้นๆ ในเฟสเสียมากกว่าค่ะ เลยไม่ได้มาทักทายกัลยาณมิตรอย่างที่เคย ขอโทษด้วยค่ะ

คุณ joy คงสบายดีนะคะ ปริมจะพยายามมีวินัยให้มากขึ้น ไปทักทายคุณ joy บ้างค่ะ

แต่วันนี้มีความสุขมากๆ นะคะ ;)

สวัสดีค่ะคุณ pap2498

ขอบคุณมากค่ะที่กรุณามาทักทายกันนะคะ

เราทุกคนรู้แต่ว่าเรายังทำไม่ได้ทั้งหมดที่รู้ค่ะ ปริมเองก็ยังพยายามอยู่ทุกวัน ก็ยังไปไม่ถึงไหนเลยค่ะ

แต่วันนี้สุขสันต์วันที่เราพยายามจะปล่อยวางนะคะ ;)

สวัสดีค่ะคุณ Wahoo.... ;)

ดีใจจังค่ะที่มาทักทายกันพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นค่ะ ขอบคุณมากมายค่ะ

สุขสันต์อังคารวันทำงานนะคะ ;)

สวัสดีค่ะคุณคณิน

ขอบคุณในคำแนะนำค่ะ ต่อไปจะทำตามที่บอกนะคะ พักนี้ไม่ค่อยได้เจอมันบ่อยๆ ค่ะ ;)

มีความสุขในวันทำงานนะคะ ;)

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

ขอบคุณในความระลึกถึงค่ะ

ขอส่งความรู้สึกดีดีผ่านบันทึกนี้ให้คุณแสงแห่งความดีและครอบครัวด้วยค่ะ

สุขสันต์วันดีดีนะคะ

ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านสำหรับดอกไม้ กำลังใจ คำทักทาย ความระลึกถึงค่ะ

ขอให้ทุกท่านีความสุข ในวันดีดีวันนี้นะคะ ;)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท