วันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ดิฉันไปเที่ยวประเทศลาวมาค่ะ ไปมาแล้วหลายครั้ง ครั้งนี้แวะเที่ยวหลาย แห่ง และแวะรับประทานอาหารริมน้ำตกผาส้วม อีกครั้ง |
โต๊ะอาหารที่ดิฉันนั่งมีสมาชิก 5 คน กับอาหาร 5 อย่าง ผัดลูกฟักแม้ว หมูทอด น้ำพริกผักลวก ต้มไก่ และ ลาบหมู ระหว่างนั่งรออาหาร ดิฉันได้ยินพนักงานพูดกันว่า "อาหารไม่พอ" เมื่อตักต้มไก่เสริฟเพื่อนๆ ได้ เนื้อไก่ชิ้นพอคำคนละ 1 ชิ้น เพียง 4 คน เราจึงสรุปร่วมกันว่า "ถูกแล้วนี่ ก็อาหารไม่พอ" แต่เรื่องของต้มไก่ก็ยังไม่จบ เมื่อสมาชิกมีอาการ 'เกี่ยงกัน' ไม่มีใครยอมทานต้มไก่ สุภาพบุรุษที่มีอยู่เพียง หนึ่งเดียวนั่งฟังอยู่นานแล้ว สรุปให้ว่า "ทานเลยครับ ผมไม่ทานไก่" เรื่องราวจึงจบลงด้วยดี |
หมดเรื่องต้มไก่ก็มาเรื่องลาบหมู เสริฟพร้อมผักสด 1 จาน ดิฉันชอบทานผักอยู่แล้ว เมื่อมีอาหารจานละเล็ก ละน้อยเช่นนี้ จึงวางแผนในใจว่าจะทานผักเป็นหลัก คิดได้ดังนั้นก็หยิบผักสดใส่ปาก เคี้ยวครั้งแรกก็รู้สึกอยาก อาเจียน ผักเหม็นคาวมากเหมือนน้ำคาวปลา ยกจานผักขึ้นมาดมอีกทีให้แน่ใจ แล้วบอกให้พนักงานนำผักสด ไปล้างใหม่ เดี๋ยวเดียวเธอก็กลับมา ดิฉันรับจานผักแล้วยกขึ้นมาดม ยังมีกลิ่นคาวเหมือนเดิม พวกเราจึงสรุป กันว่า "อย่าทานเลย ไม่น่าไว้ใจ" |
เช้าวันรุ่งขึ้น ที่บ้านพัก ดิฉันเล่าเรื่องนี้ให้สามีฟัง (เขาไปด้วย แต่นั่งทานอาหารคนละโต๊ะ) เขาบอกว่ามันชื่อ 'ผักคาวปลา' เป็นผักพื้นบ้าน มีมากในพื้นที่ภาคเหนือ คนที่ไม่คุ้นเคยหรือไม่ชอบถ้าเผลอเคี้ยวผักคาวปลาแล้ว จะเหม็นมากจนทานข้าวไม่ได้ เขาจึงหลีกเลี่ยงผักชนิดนี้ เลือกทานผักชนิดอื่นจนหมดจาน ในขณะที่คนอื่น ไม่ทานผักเลย |
เช้าวันนั้นดิฉันนำเรื่องผักคาวปลาไปเป็นประเด็น morning talk กับทีมงานในหอผู้ป่วย โดยเปิดประเด็น คำถามว่า "เรื่องที่เล่าให้ฟังนี้ สรุปว่าใครโง่" มีบางคนตอบว่า "ลูกค้าโง่เอง ที่ไม่รู้จักผักพื้นบ้าน" เอาละซิ ดิฉันเจอศึกหนักเสียแล้ว หากลูกทีมของดิฉันรู้สึกว่าไม่ใช่บทบาทหน้าที่ของผู้ให้บริการ คำถามอาจยังไม่ดีพอ ลองถามใหม่อีกครั้ง "เราจะมีวิธีการใด ช่วยให้ลูกค้าไม่รู้สึกว่าตนเองโง่ไหม" "หรือไม่รู้จัก ทานไม่เป็น ก็ทานอาหารร้านนี้ได้อย่างสบายใจ" มีเสียงตอบว่า "ก็บอกเขาซิ" ในสถานการณ์เช่นนั้น มันช่างเหมือนเสียงสวรรค์อะไรเช่นนี้! อยากบอกว่าพี่รักเธอมากกว่าทุกวัน เลยนะ แล้วรีบฉวยโอกาสนี้ตั้งคำถามใหม่ว่า "สมมติว่าเธอจะต้องเสริฟน้ำสมุนไพรให้ญาติผู้ป่วย มีน้ำสมุนไพรบริการ 3 อย่าง มีสมุนไพร 1 อย่างที่มีสรรพคุณทางยาเป็นยาอายุวัฒนะ แต่คนไม่คุ้นเคยอาจรู้สึกไม่ดีกับรสชาดของมัน เธอจะบอกผู้รับบริการว่าอย่างไร" ทีมงานช่วยกันตอบ เข้าท่าบ้างไม่เข้าท่าบ้าง ... แต่ก็ยังมีคนไม่เข้าใจ concept ของการให้บริการ อีก จังหวะเดียวกันนี้พยาบาลอาวุโสท่านหนึ่งโพล่งออกมาว่า "พี่ก็ไม่รู้จักเหมือนกัน" "เกิดมาไม่เคยทาน" "พี่ต้องโง่ด้วยหรือที่ไม่เคยทานทุกสิ่งทุกอย่างที่ทานได้ในโลกใบนี้" ดิฉันรีบเสริมทันทีว่า "ร้านนี้เขาบริการลูกค้าต่างบ้านต่างเมือง คนต่างถิ่นไม่รู้จักผักพื้นบ้านหรอก เขาจึงควรมีความ รับผิดชอบให้ข้อมูลลูกค้าด้วย หากจะบริการอาหารพื้นบ้านที่มีข้อจำกัดเช่นนี้" morning talk วันนี้จึงจบลงได้อย่างไม่ค่อยจะสวยงามนัก ด้วยประการละฉะนี้แล. |
|
นำผักมาฝากครับ
morning talk เรียนรู้กันได้ทุกเรื่อง หากรู้จักหยิบยกมาใช้ประโยช์
ขอบคุณที่ทำให้ชวนคิด
สวัสดีค่ะคุณดารนี...ได้กินอาหารที่ไม่เคยกิน...ชอบหรือไม่ชอบค่อยว่ากันนะคะ...ถือว่าไม่รู้ก็แล้วกันนะคะ...วันนี้ก็ได้รู้จักผักคาวปลาเป็นครั้งแรกเหมือนกัน...ขอบคุณมากค่ะ
ทราบว่าผักนี้มีสรรพคุณทางยาเยอะมาก แต่ดิฉันก็ทานไม่ค่อยได้เหมือนกัน คือไม่ค่อยชอบกลิ่นค่ะ หากทานก็ต้องกลั้นหายใจค่ะ 555
ขอบคุณท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า- natachoei ที่เข้ามาเยี่ยมชมค่ะ
ขอบคุณ ดร.พจนา ที่เข้ามาชม เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพไว้ด้วย ขอแนะนำกลางๆ ว่าถ้าเห็นผักหน้าตาแปลกๆ ให้ดมกลิ่นดูก่อน ดมห่างๆ นะคะ ถ้ากลิ่นเหมือนน้ำคาวปลาละ ใช่เลย ที่เหลือก็ตัดสินใจเองนะคะว่าจะลองทานหรือไม่
ความรู้สึกเดียวกันเลยนะคะ คุณ tuknarak จึงมีเรื่องมาเขียนยังไงล่ะ
เข้าใจว่าเป็นผักทางภาคเหนือที่สามารถใช้เป็นตัวยารักษาบางโรคได้นะครับ
ขอบคุณครับ