ความสำคัญของบันทึกที่ 400
รู้สึกใจพอง ลิงโลดใจ อยากจะเฉลิมฉลอง ที่เขียนบันทึกได้ 400 ในบันทึกที่ผ่านมา(นรกหรือสวรรค์) และหากย้อนกลับไปดูก้าวที่ผ่านมา บันทึกแรกเมื่อ 3 ปีที่แล้วเมื่อวันที่ 13 ก.พ.2010 เวลา22:38:23....มันช่างเกี่ยวโยงกับบันทึกที่400ไม่มากก็น้อยของการคาบเกี่ยวของนรกหรือสวรรค์ จากบันทึกนี้ อยากฝึกวิปัสสนากรรมฐาน
"อ่านหนังสือธรรมะ แล้วรู้สึกสบายใจอย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน...สงสัยตัวเองว่าทำไมเวลาที่ผ่านมาสี่สิบกว่าปีไปทำอะไรอยู่ถีงไม่รู้จักธรรมะที่แท้จริงเลย...ไม่เข้าใจทั้งที่ได้เล่าเรียนมา..อ่านมา แต่ก็ไม่เข้าถึงความหมายที่แท้จริงเลย...
จนปัจจุบันใจอยากเข้าถึงมากกว่าการอ่าน..อยากฝึกวิปัสสนากรรมฐาน..จึงเที่ยวเวป ดูสำนักต่างๆ..เรื่อยมา...ก้ยังไม่มีโอกาสสักที...สงสัยบุญบารมีเก่ายังไม่ถึงฟรือยังไง....
ขอเมตตาจิตผู้ที่เคยปฏิบัติช่วยชี้แนะด้วยเถิด...."
ยังไม่มีดอกไม้กำลังใจ... ผู้ให้ความเห็นคนแรกคือ -ป้าอี๊ด- ซึ่งทุกวันนี้ห่างหายไปแล้ว จึงเสมือนคนแรกที่ให้กำลังใจ จุดประกายให้เขียนติดต่อกันมาจนถึงบันทึกปัจจุบันนี้...
และน่าจะให้ความสำคัญกับบันทึกแรกนี้มากกว่าหรือมิใช่ หรือใช่ ก็แล้วแต่จะเห็นความสำคัญในแต่ละมุมมองของกาลเวลา
เพราะความจริงมันก็เพียงตัวเลข 400 จะมีความแตกต่างจาก1- 399 ตรงที่ค่ามากกว่า ทำไมถึงให้ความเป็นพิเศษกับตัวเลขกลมๆ 100 200 300 400 และบันทึกนี้ก็ก้าวข้าม 400 เป็น 401 และคุณก็ให้ความสำคัญกับมันน้อยกว่าอีกหรือ
และพอถึงบันทึก 500 ก็จะเฉลิมฉลองอีกครั้ง...อย่างนั้นหรือ
จึงขอบันทึกไว้เพื่อขอบคุณบันทึกแรก กำลังใจแรก
และขอให้ความสำคัญกับทุกๆบันทึก ที่เป็นก้าวที่ให้ก้าวมาถึงก้าวปัจจุบันนี้
ขอบคุณทุกความเห็น ทุกกำลังใจ ทุกผู้อ่าน...
......................
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านและขอให้มีความสงบสุข
ในวันฟ้ามืดสลัวรอฝนเทลงมา
12 กรกฎาคม 2556
พ.แจ่มจำรัส
ความเห็น (18)
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ;)..
เยี่ยมเลยค่ะท่าน
ขอบคุณ อ.Wasawat Deemarn
ขอบคุณ คุณ tuknarak
อย่างนี้ต้องฉลอง !! ...ขอบคุณค่ะ ที่แบ่งปันประสบการณ์ที่มีค่าให้ได้เรียนรู้ในหลากหลายมิติ.. ถึงแม้ว่าโดยส่วนตัวไม่ได้เริ่มอ่านตั้งแต่บันทึกแรก แต่ได้อ่านบันทึกนี้ ลาำดับที่ ๔๐๐ ... บอกได้ว่า คุณภาพบ่งชี้ความเป็น.. คุณ พ. แจ่มจำรัส. เป็นคนเดิมแต่เพิ่มประสบการณ์ ที่เขียนได้ ลุ่มลึก .. ยินดีด้วยค่ะ.....
ปล. มีข้อสังเกตว่า การเขียนบันทึกก็เป็นการบำบัดความไม่สบายตัว ในภาวะต่างๆของร่างกาย ได้ดีเช่นกัน ควบคู่ไปกับการรักษาด้วยยา.. ใช่ไหม๊คะ...เขียนบันทึกเป็น...ยาใจขนานเอก ..อิอิ :-))
ยินดีด้วยจ้ะคุณพิชัย เก่งมาก ๆ 400 บันทึกแห่งความภูมิใจจ้ะ
ขอชื่นชมค่ะ...และขอแสดงความยินดีกับบันทึกที่400นะคะ ...คุณพิชัย
กำลังรออ่านบันทึกที่ 500 และบันทึกที่ 1,000 ของพี่พิชัยอยู่นะครับ 555
400 บันทึก
เยอะมากนะครับ ยินดีด้วยครับ
ผมคงไม่สามารถเขียนได้เยอะขนาดนี้
แต่ละบันทึก ผมต้องใช้เวลาหลายวัน กว่าจะเขียนจบ
สวัสดีค่ะ
ส่วนตัวแล้ว เคยนับและให้ความสำคัญ ถึงกับใส่ตัวเลขกำกับไว้...
แม้ตอนนี้จะยังมีตัวเลขกำกับบันทึก แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก... เพราะพบว่า แต่ละบันทึกของตัวเอง เป็น "บทเรียน/เหตุการณ์" แต่ละช่วงเวลาที่ได้พบเห็นและ...มีคุณค่าไม่มากน้อยกว่ากันค่ะ :)
ยินดีด้วยค่ะ นักบันทึกที่ยอดเยี่ยม
จริงค่ะการมีคนมาแสดงความเห็นในบันทึกนั้น
สร้างความปิติใจแก่เจ้าของบันทึกเสมอ
บางครั้งรู้สึกว่าตัวเองก็กำลังแสดงความคิดเหนน้อยลงทุกวัน
ก็คอยแต่ให้ดอกไม่แล้วก็กลับออกมา
ประการหนึ่งก็คืออยากให้รู้ว่ามาเยี่ยมแล้วนะ
แต่ผู้เขียนคงต้องปรับปรุงตัวเอง
ที่ก่อนเคยแสดงความเห็นเกือบทุกบันทึกที่อ่าน
ยิ่งอ่านบันทึกนี้ว่าแรงบันดาลใจให้เขียนต่อเนื่องก็เพราะมีคนมาแสดงความคิดเห็น
ขอบคุณค่ะที่ช่วยสะกิดดิฉันอย่างแรง
รู้สึกได้ถึงความสุขและอบอุ่นไอแห่งมวลมิตรในบันทึกนี้ของคุณพิชัยนะคะ จึงมายินดีด้วยอีกแรงค่ะ มาส่งความสุขกับก้าวต่อไปนะคะ กับบันทึกต่อ ๆ ไปค่ะ
แดดอุ่นไออ่อนอ่อนสะท้อนจับ แล้วก็กลับมาใหม่ครารุ่งสาง
แดดอ่อนอ่อนดินอุ่นอุ่นลมบางบาง สุขจางจางค่อยค่อยชดลมใจ
(@^____________^@)
ฮะ ฮะ แบบนี้ต้องกระทืบไลท์ สุดยอดจริง ๆ
ครุหยินขอเลียนแบบบ้างน่ะ
ปัจจุบันนี้ครูหยินเริ่มชอบเขียนบันทึกแล้ว
ขอเดินทาง
ตามคุรพิชัยบ้างน่ะค่ะ
ขื่นชมและร่วมดีใจด้วย พี่ดามอบกำลังใจให้เสมอนะคะ
-อ่านแล้ว ได้กอบกู้ กำลังใจ กลับมามากมายค่ะ
มาร่วมฉลองความสุขดีๆนี้ค่ะ
-สวัสดีครับ..
-ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ..
ขอบคุณทุกกำลังใจและทุกความเห็นครับ
อักขณิช กำลังรออ่านบันทึกที่ 500 และบันทึกที่ 1,000 ของพี่พิชัยอยู่นะครับ 555 ...ขอบคุณครับแต่คงอีกไกลล่ะครับ ถึงวันนั้นอาจบันทึกฉลอง อีกรอบ อิอิ...
ลุงชาติ 400 บันทึก เยอะมากนะครับ ยินดีด้วยครับ..ยังไม่ครึ่ง อ.Wasawat Deemarn เลยนะครับ 555
ครูหยิน ยินดีครับ เขียนมาเถอะครับ ชีวิตเรามีเรื่องราวที่จะบันทึกเยอะแยะไปหมด ไม่มีใครอ่านก็เก็บไว้อ่านเองครับ 555...
กานดาน้ำมันมะพร้าว ขอบคุณพี่กานดา
พี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
คุณ เพชรน้ำหนึ่ง
ขอบคุณครับคุณ Joy
เป็นกำลังใจให้ครับ