เรื่อง..กล้วย ๆ ที่ตัดสินใจไม่ตัด...แล้วมีความสุขกว่าตัด...เยอะเลย


ความสุขอยู่ที่ใจ

...ปกติเป็นคนที่รักการปลูกต้นไม้มาก ๆ

...ไม่ว่าอะไรปลูกหมด..ซื้ออะไรมากินก็เอาเมล็ดไปเพาะ

...ทดลองว่ามันจะงอกไหม ... เพาะกระทั่งแอปเปิ้ล  บ้าละกระมังหนอ ...555

...เคยซื้อมะละกอฮอลแลนด์มาครั้งนึงเกือบสิบปีแล้วกระมัง กินแล้วเอาเมล็ดไปเพาะ

...จนถึงบัดนี้บ้านเรายังมีมะละกอฮอลแลนด์ลูกโต ๆ กินอยู่เลย  ... ซื้อมาสองลูกกินนานมาก 555

...เพื่อนบอกว่า...ไปซื้อเขากินเห๊อะ...ให้เขาขายได้มั่ง แกทำเองหมด

...เราก็ตอบไปว่า....ฉัน...ทำตามพ่อสอนไง...เศรษฐกิจพอเพียง...

...พ่อหลวงสอนไว้ดีแล้ว...เราลูกพ่อนี่นา ...ต้องตามรอยพ่อซี ...ใช่ไหม...

...ด้วยเหตุนี้บ้านเราเลยมีต้นไม้เยอะแยะรอบบ้าน (บ้านพักครู)

...ตอนนี้ก็มีกระเพรา..เก็บเม็ดแก่ ๆ มาจากบ้านหว่านลงไปเยอะแยะ เป็นดงเลยเชียว

...โหระพาซื้อมาแล้วเอาก้านไปปักไว้ ตอนนี้มันออกดอกแล้วเอาเม็ดไปหว่านต่อ เยอะอีกเช่นเดียวกัน

...หลังบ้านว่าง ๆ เลยปลูกกล้วย ออกปลีแล้ว มีเครือยาว ๆ พอแก่ก็ตัดไปแจกเพื่อนครู


...แต่เมื่อไม่นานมานี้เกิดเหตุ.... เพราะกล้วยเจ้าปัญหาดันเอนไปทางรั้ว

...คนข้างรั้วเลยช่วยมาตัดเอาไปกินซะงั้น ...ช่างเป็นการอนุเคราะห์ที่น่าเขกหัวเสียจริง 555

...เอาหละเครือที่หนึ่งโดนตัดไปแล้ว...ยังมีอีกหลายต้น

...แต่ด้วยความกังวลมันจากมีผู้หวังดีประสงค์ร้าย...มาช่วยตัดไปอีก...

...เลยอุตส่าห์ไปซื้อไม้ยูคาลิปตัส...มาทำเป็นขาตั้งค้ำให้เบนออกจากรั้ว...

...มาเมื่อวันก่อน...มองออกไป...อ้าวเฮ้ย... อีกต้นที่อุตส่าห์หาไม้มาค้ำก็โดนตัดไปเป็นเครือที่สองซะแล้ว 555



...เวรกรรม...จริง ๆ ...อารมณ์ตอนนั้นสุด ๆ เลย ...555 โมโห สุด ๆ

...แม่ม...เจอกรูจะปรับมันเครือละ 2000  เชียว

...เดี๋ยวไอ้ต้นที่มันส.ใส่ เกือก ..เอนไปรั้วจะตัดแม่มทิ้งให้หมดคอยดูซี .... มะโห ...555

....ไอ้นี่ดูซีมันดันทะลึ่งชะโงกออกไปอีกแล้ว...มะโหอีก ...



...(ขอโทษจ้าไม่ได้ตั้งใจหยาบคาย) แต่เป็นแบบนี้จริง ๆ 555

...ก็ยังไม่ได้ตัดเพราะไม่ว่างสักที ก็ต้นมันใหญ่มาก ๆ ทั้งนั้นนี่นา เดินไปเดินมารดน้ำต้นไม้ทุกวันก็มอง ๆ

...เราจะตัดมันทิ้งจริง ๆ หรือ...ครูแกงคนที่รักต้นไม้ถาม...ตัวเอง...

....อือ...นั่นซีนะ สงสารมันนะ ตอนที่ฝนแล้งยังอุตส่าห์ลากสายยางไปรดน้ำ

...ตัดมันก็สงสารนะ... ครูแกงอีกคนที่ขี้โมโหตอบ ...

...ใช่ ๆ ก็ที่จริงเราไม่ไกินกล้วยอยู่แล้วนี่นา ... ปกติพอมันสุกก็แจกทุกที

...คราวนี้เขาแอบตัด เราก็ไม่ได้กินเหมือนกัน 5555

...มันต่างกันตรงที่เราเต็มใจให้... กับไม่เต็มใจให้...แต่เหมือนกันที่เราไม่ได้กิน 555

...เออใช่ ๆ ๆ แล้วจะโมโหไปทำแพะอะไรล่ะ...ครูแ๊ก๊ง .... เฮ้อ ...

...ปกติ..แกก็ปลูกต้นไม้..เล่น ๆ อยู่แล้วนี่ ...แค่ชอบปลูกเพื่อลดภาวะโลกร้อน...แบบที่แกบอกเด็ก ๆ น่ะ จริงไหม?

...อืม...จริงครูแกงฝ่ายดี 555 .....ถ้างั้นไม่ต้องตัดทิ้งหรอก เพราะกล้วยช่วยลดภาวะโลกร้อน ....ไงล่ะเธอ....

............บทสรุปคือ...ครูแกง...คนชอบปลูกต้นไม้ กับชอบแจก...ชนะจ้า......

...ตอนนี้...ที่นั่งเขียนเรื่องให้เพื่อน ๆ อ่าน

...........ครูแกง มีความสุขแล้ว....ที่ตัดสินใจไม่ตัด.....ต้นกล้วย........

...........ความสุข...อยู่ที่ใจ....อยู่ที่มุมมอง....อยู่ที่...มีการให้อภัย....อยู่ที่แบ่งปัน....อยู่ที่ไหนอีกหนอ....

...........อ๋อ...มีอยู่ทั่วไปจริง ๆ รอบ ๆ ตัวเรานี่แหละจ้า.....ไม่ต้องมองไปไหนไกล ๆ

...........ทำอะไรก็ได้ที่ทำให้เกิดทุกข์น้อย....มันก็คือสุขแล้ว....

...........ครูแกงมีความสุขแล้วจ้า....ที่ปล่อยความโมโห...ลงถัง...ไปแล้ว

...........ถ้าเก็บไว้คงยังโมโหกรุ่น ๆ อยู่ คงร้อนใจพิลึกนะ....พุทธองค์ท่านทรงตรัสไว้ดีแล้ว... ...ไม่ยึดติด..สาธุ...

รอดตัวไปนะแก 5555





หมายเลขบันทึก: 541989เขียนเมื่อ 10 กรกฎาคม 2013 12:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 กรกฎาคม 2013 12:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

อ่านบันทึกครูแกงแล้วก็ขำครับ เพราะเป็นความรู้สึกเดียวกันเมื่อนานมาแล้ว บ้านที่ผมอาศัยอยู่ก็มีกล้วย มะม่วง นี่แหละที่มักจะมีลูกหรือผลยื่นออกไปนอกรั้วบ้านบ่อย หรืออาจจะทุกครั้งก็ว่าได้ แรก ๆ ก็หงุดหงิด เครียด โมโห คนที่มาแอบเก็บแอบตัดนะครับ แต่ไม่ถึงขนาดจะตัดต้นทิ้ง เฝ้ามอง ระวัง จนเหมือนคนบ้าอ่ะครับ สุดท้ายก็ไม่ทันซะที สุดท้ายเมื่อใจได้เห็นธรรม กำจัดความตระหนี่ออกไปได้ ก็เลยปล่อยให้เขาได้มีโอกาสกินบ้าง เราก็จะได้บุญได้กุศล ดีกว่าเขามาขโมยทรัพย์สินในบ้านเรา ตอนนี้ก็สบายใจแล้ว เก็บทันก็เก็บ เก็บไม่ทันก็สบายใจที่มีคนช่วยเอาไปกินครับ

จริง ๆ ด้วยจ้า ...ครูแกงว่ามันอยู่ที่มุมมองของเรานี่แหละจ้า

ว่าเราจะเอาแบบไหนดี เอาแบบเป็นสุขก็แบ่งกันกิน

เอาแบบทุกข์แกมาขโมยฉันไม่ให้อภัย...

ที่บ้านน่ะ มีผลไม้เยอะจ้า

บ้านน้องชายมีมะยงชิดลูกใหญ่ ๆ เท่าไข่เป็ด

ไม่ได้เก็บขายเพราะกระรอกมากินหมด ....

น้องชายบอกว่าแบ่งกัน ...กระรอกมันไม่ได้ทำนา...ไม่มีข้าวกิน ... 555

เวลามันมีเยอะ ๆ เราก็ไปเก็บมาแจกเพื่อนซะงั้น ไม่ได้ขายอีกเหมือนเดิม ...ครูก็ไม่มีนาทำเหมือนกัน 555

มะพร้าวกระรอกกินหมด แม่ก็บอกว่า มันไม่ได้ทำนาเหมือนกัน 555

ครอบครัวนี้ใจดีกันจังนะ 555 ....เห็นไหม๊แค่นี้ก็สุขแล้ว

สวัสดี..เจ้าค่ะ..คุณ kroo gang...แหะๆ..แค่..ต้นกล้วย...ยายธี..โดน..ต้นมะเกลือ..ต้นสัก..และสารพัด..ต้น..เหล่านี้..อายุ..เกือบยี่สิบปี..เลี้ยงกว่า..จะโต."""มัน...ออืมมมา..ตัด..เสีย..ฉิ้บ...""""..."""

..... ในที่สุดได้พบธรรมะ ... ทำใจได้ นะคะ .... ขอบคุณค่ะ.....

ตอบท่านยายธีจ้า เออหนอคนเรา แถวบ้านก็มีจ้า แอบมาตัดสะเดา 555

ขอบคุณ Dr. Ple จ้าที่มาให้กำลังใจตลอดเลยจ้า

ขอบคุณท่านโสภณ เปียสนิทด้วยจ้า เรื่องกล้วย ๆ ของท่านอ่านแล้วมีความสุขจังเลยนะจ๊ะ

ขอบคุณครูแกง สำหรับกล้วย-สุก ...เอ..ไม่ใช่นะ... กล้วย-สุข ..ที่แฝงข้อคิดดีๆค่ะ

ขอบคุณเช่นกันจ้า คุณสุชาติ์มณี ที่เข้ามาให้กำลังใจจ้า

ให้เขาตัดกล้วยแต่เราตัดใจ อะไรได้มากกว่า เคยครั้งหนึ่งปลูกไผ่ไว้ ๑ กอ พอมีคนมาหักปรากฏว่ามันออกมาใหม่ใหญ่กว่าเก่าอีก

ได้หัวเราะด้วยนะคะดูมีความสุขจัง

นำมาฝากนะคะ

http://www.gotoknow.org/posts/432961

ขอบคุณมากจ้า คุณกานดา จะไปตัดต้นที่โดนขโมยเครืองแล้ว 555

นี่เป็นลาภอันประเสริฐเลยนะจ๊ะเนี่ย

ถ้าไม่โดนแอบตัด ครูแกงก็ไม่รู้เรื่องกล้วยตัดเครือแล้ว

บุญแท้ ๆ เลยจ้า

ขอบคุณนะจ๊ะ

อุ้ยๆ เหมือนจะเห็นกำลังเป็นปลีอีก 1 เครือ คราวนี้ต้องติดป้าย " กล้วยข้าใครอย่าแตะ " แล้วหละครับ 5555+

ดีแล้วแบ่งปันกันกิน

ควรติดป้ายไว้ว่า กล้วยนี้อนุญาตให้ตัดกินได้แต่ต้องให้แก่ก่อนครับ

คุณหลวงเวชการ ...มีปลีอีกสามเครือแล้วจ้า

อาจารย์ขจิต ฝอยทอง ... ปกติก็แจกจ้า

เพราะที่จริงตัวเองไม่ค่อยกินอยู่แล้ว ถ้าไม่มีเพื่อนกิน 555

อยู่คนเดียวกินไม่เยอะจ้า

ขอบคุณทุก ๆ ท่านนะจ๊ะที่เข้ามาเยี่ยม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท