ผมพบแล้วครับ..อ.สันติสุข แห่งบ้านโกทูโน
ผมชื่นใจนะ ที่ทำงานบริหารจัดการศึกษาในท่ามกลางความลำบากและ
ขาดแคลน ในโรงเรียนขนาดเล็ก ที่เขาอยากจะให้ยุบ แต่ผมกับผู้ปกครองไม่
ยอมให้ยุบหรือควบรวม โดยให้เหตุผล..ที่จะรับประกันคุณภาพให้ได้ จะไม่ขอ
อยู่ไปวันๆ แต่ต้องให้โอกาสผมบ้าง ให้ได้มีเวลาค้นคิดนวัตกรรมและทำงาน
อย่างมีความสุข ขณะเดียวกันก็มีผู้หลักผู้ใหญ่ เห็นความสำคัญและมองเห็น
อุดมการณ์ ที่เกิดจากประสบการณ์ความรู้ความตั้งใจ
มีโทรศัพท์มาจากเลขานุการรางวัลมูลนิธิสมาน-คุณหญิงเบญจา แสงมลิ
ว่าจะเดินทางมาโรงเรียนบ้านหนองผือ เพื่อเยี่ยมชมโรงเรียน และประเมินผล
งานของผม ผมบอกไปว่า ผมไม่ได้ส่งผลงานใดๆไปที่เขต และก็เป็นโรงเรียน
เล็กๆ ที่ไม่ได้มีแฟ้มงานกระดาษมากมายอะไรนัก มีแต่แหล่งเรียนรู้เชิง
ประจักษ์บ้างเล็กน้อย
ทางมูลนิธิ ได้อธิบายว่า ปี ๒๕๕๖ นี้ ไม่มีการแจ้งรางวัลนี้มาที่เขต แต่ใช้วิธี
สืบค้น(แมวมอง) ผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็ก มีเด็ก ๖๐ - ๑๒๐ คนจากทั่ว
ประเทศ คัดกรองเหลือ ๕ คน จากนั้นจะใช้วิธีเดินทางไปประเมินจริงยัง
โรงเรียนของผู้บริหารท่านนั้น
วันพุธที่ ๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๖ วันที่คณะกรรมการมูลนิธิฯเดินทางมา
ประเมินฯ ทำให้ได้ทราบว่าผมเป็นคนที่ ๕ คนสุดท้าย เพื่อคัดเหลือ ๑ คน
สำหรับรับรางวัลอันทรงเกียรติในเดือนสิงหาคม ผมปลื้มใจ ดีใจมาก ที่ได้
สัมผัสเรื่องราวที่เป็นมงคลนี้ ครั้งแรกและก็คงจะเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตก็ว่าได้
ที่คิดว่าคงไม่มีโอกาสที่งดงามอย่างนี้อีกแล้ว หัวใจฟองฟู เมื่อคิดไปว่า ผู้
บริหารบ้านนอก ตัวเล็กๆ ก็ได้เข้ารอบกับเขาเหมือนกัน(เหมือนเข้ารอบซีไรท์
อย่างนั้นแหละ) ลึกๆ ก็ทำใจได้อย่างมีความสุข แม้ท้ายที่สุดแล้ว จะไม่ได้รับ
รางวัลกับเขา ก็ถือเป็นเกียรติประวัติครั้งยิ่งใหญ่ ไว้เล่าให้ลูกหลานฟังอย่าง
ลืมไม่ลงทีเดียว
บรรยากาศการประเมินไม่เคร่งเครียด ผมแนะนำตัว พูดไม่เยอะ เพราะไม่
ได้เตรียมตัวมากนัก แต่ตอนหลังผมพูดมาก..เพราะกรรมการชาย..บอกว่าเคย
อ่านงานผมในโกทูโนว์..เท่านั้นแหละการจ้องหน้าจ้องตาและถามไถ่ก็เกิดขึ้น..
ท่านอาจารย์พนิดา วิชัยดิษฐ์ และ ดร.อุ้มบุญ สังห์อัศวิน จาก สพฐ. ต่างยืนยัน
ชัดเจนว่า ท่านผู้นี้แหละ อาจารย์สันติสุข สันติศาสนสุข นักวิชาการสพฐ. ผู้มี
ความรู้ความสามารถและศึกษาดูงานมาแล้วหลายประเทศ..
ผมตะลึงอยู่กับที่ ๑๐ วินาที พูดไม่ออก ก่อนเข้าไปกราบท่าน ด้วยความ
เคารพรัก และหวนรำลึกถึงเมื่อครั้งผมเขียนบันทึกลงโกทูโนว์ใหม่ๆ มีเรื่อง
เศร้า ทุกข์สุข สำเร็จอย่างไร อาจารย์สันติสุขจะเข้ามาให้ดอกไม้กำลังใจ ให้
ความเห็นให้ตั้งใจมุ่งมั่นในการทำงาน..เหมือนจะบอกว่าผมได้เดินมาถูกทาง
แล้ว
ผมเองก็ติดตามผลงานบันทึกของท่าน..เพราะซาบซึ้งและต้องการศึกษาแง่
มุมในบทร้อยกรองของท่าน ซึ่งท่านผู้อ่านที่เคารพคงคิดเหมือนผม..ในพื้น
พิภพแห่งโกทูโนว์นี้ มีไม่กี่คน ที่ร้อยกรองกลอนสุภาพได้หมดจดงดงาม
จริงๆ..อาจารย์สันติสุข เป็นหนึ่ง ที่อยู่แถวหน้า ด้วยการใช้ถ้อยคำง่าย แต่คม
ชัด สัมผัส เป๊ะ เนื้อหากินใจทุกบททุกตอน แฝงคติธรรมคำสอน ที่สามารถนำ
ไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ ชนิดว่าอ่านเพลิน ขึ้นต้นโดนใจ ตรงกลางชวน
ติดตาม จบ..อยู่ในใจเสมอ และที่สำคัญภาพประกอบสวยสุดๆทุกครั้ง ท่านผู้
อ่านเห็นด้วยใช่ไหมครับ
ท้ายที่สุด..ผมนำคณะกรรมการ เดินเยี่ยมชมแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อม
ของโรงเรียน ขณะที่เดินแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอยู่นั้น มีโอกาสได้พูดถึง
ดร.ขจิต..(เห็ดนางฟ้า) พูดถึง ดร.ปริมจิรา (ทุนการศึกษาและไก่พันธุ์ไข่) พูด
ถึง ครูมะเดื่อ (โครงงาน) อาจารย์สันติสุข จำได้แม่นยำว่าคุณมะเดื่ออยู่กุยบุรี
พูดถึงครูอิงจันทร์ (แนะนำเว๊บไซต์โรงเรียน) และพูดถึงอาจารย์ลำดวน..เจ้า
นายเก่าชยันต์ (เมื่อครั้งท่านเป็นหน.ศน.สปจ.กาญจนบุรี)
โอ้..วันนี้มีความสุขจัง คนดังที่ผมเคารพรักและคิดถึง..มาชุมนุมกันพร้อม
หน้าอยู่ ณ ที่นี้แล้ว.
ความเห็น (6)
ว่าจะขอแสดงความยินดีกับท่าน ผอ.คนเก่ง ตั้งแต่ได้รับทราบว่า เป็น 1 ใน 5
ของผู้ที่ได้รับการประเมินจาก มูลนิธีสมาน - คุณหญิงเบญจา แสงมะลิ แล้ว
แต่ก็รอให้เจ้าตัวมายืนยันก่อน... วันนี้จึงขอแสดงความยินดีกับท่านผอ.เป็น
ทางการเลยนะจ๊ะ....คนทำดี ไม่จำเป็นต้องเรียกร้องให้ใครมารู้มาเห็น มา
ชื่นชม หากแต่ผลของความดีนั้นย่อมเปล่งประกายเจิดจรัสให้เป็นที่รับรู้ทั่วกัน
ในที่สุดน่ะแหละ ยินดี และดีใจด้วยใจจริงจ้ะ
ยินดีด้วยเช่นกันครับ :-)
ขอชื่นชมและยินดีด้วยค่ะ
ขอชื่นชมยินดีกับคนเก่งแห่งโรงเรียนบ้านหนองผือด้วยค่ะ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
โลกกลมมากๆที่ได้พบท่านอาจารย์สันติสุข
ผมยังไม่มีโอกาสได้พบเลยครับ ผอ.
ท่านอาจารย์สันติสุข เหมือนไม่ได้ประเมินใคร อะไร แต่ท่านนิเทศ แลกเปลี่ยนกับครู
แนวคิดของท่าน...แนวทางพัฒนาผู้เรียน...มืออาชีพ จริงๆครับ