ครูจอห์น : ปิดเทอมนี้ไปเที่ยวพักผ่อนที่ไหนครับ ครูบ๊อบ ครูทอม
ครูบ๊อบ : จะไปไหนได้ล่ะครูจอห์น ติดอบรมสัมมนาเอย ต้องเตรียมงานไว้ภาคเรียนต่อไปเอย แถมยังไปหารายได้พิเศษอีก ผมคงไม่ได้เที่ยวไหนหรอก โน่นต้องครูทอม คงจะได้ไปลามั้ง
ครูทอม : ผมก็ไม่ได้ไปหรอก ไปลงทะเบียนเรียนไว้ล่ะซิ ถ้าไปเสียดายเงิน เขาไม่ให้คืนด้วย ยังไงพวกคุณไปก็ไปเผื่อผมด้วยและกัน
ครูจอห์น : ผมก็ถามไปอย่างนั้นล่ะครับ ไม่ได้ไปไหนเหมือน นี่ทางบ้านก็โทร.มาตามว่าปิดเทอมไม่คิดจะไปเยี่ยมบ้านบ้างหรือไง ผมก็เลยตอบไปว่า ไม่มีเวลาวันหยุดเหมือนเมื่อก่อนหรอก ไปแต่ละครั้งก็อยากไปนานๆ แต่ได้หยุดไม่กี่วันเลยไม่อยากไป เสียค่ารถเปล่าๆ
ครูบ๊อบ : เออเนอะ พวกเราต้องเปลี่ยนอาชีพแล้วล่ะ ผมอุตส่าห์เลือกแล้วนะนี่ ชอบตรงได้ปิดเทอมไปกับเด็กๆ คิดผิดเสียแล้ว
ครูทอม : ผมก็ว่าอย่างนั้น คิดผิดและกลับจะคิดถูกก็คิดไม่ได้เสียแล้ว เฮ้อ คิดผิดจนวันตายลามั้ง
ครูจอห์น : นี่ผมไปอบรมการจัดทำข้อสอบมาตรฐานมา ก็ต้องมาออกข้อสอบอีก ทางการเขาจะเอาข้อสอบจากพวกเราไปหาค่า P ค่า R แล้วจะเอามาเป็นข้อสอบมาตรฐาน
ครูบ๊อบ : งั้นข้อสอบที่พวกเราออกไปแล้วนี่ก็ใช้ไม่ได้ล่ะซี
ครูจอห์น : ไม่ใช่ครับ เขาจะเอาไปเก็บไว้ในคลังข้อสอบ
ครูบ๊อบ : เป็นอันว่า พวกเราทั้งสามไม่ได้ปิดภาคเรียนล่ะซิ
ครูทอม : ไม่ใช่เราแค่สามหรอก ทุกคน...เลย..เพ่.......
สวัสดีหัวค่ำค่ะ คุณจ๊อด
คุณ nutim คะ
คุณไมโตคะ
สวัสดีตอนหัวค่ำค่ะคุณไมโต
คุณ Bright Lily คะ
อยู่ที่ไหนคะ ไม่ได้สนทนาด้วยหลายวันแล้ว ที่ภูเก็ตฝนตกหนักหรือเปล่าคะ อิอิ คิดถึง
สวัสดีค่ะ คุณ Bright Lily
กรุงเทพฯก็เฉอะแฉะค่ะ ครูอ้อยก็เลยถือโอกาสกบดานวันศุกร์ทั้งวัน อ่าน อ่านและอ่านค่ะ