ห้องนอน
ห้องนอน
เห็นห้องนอนว่างเปล่าเดียวดาย
จดจำมากมายเรื่องราวเล่า
เคยงอนง้อวันเก่าเจ้าหยอกเย้า
ไกลลำเนาจากอ้อมอุ่นคุ้นเคยมา
ตุ๊กตาหมีหมอนข้างเก่าเจ้าทิ้งไว้
เก็บกวาดให้สะอึกอื้นยืนข้างฝา
กรอบภาพเก่ายังยวนยิ้มพริ้มอุรา
ตู้เสื้อผ้ายังรำพึงคิดถึงเธอ
กล่องซอด้วงอวดอยู่บนตู้นั้น
เหมือนรำพันคะนึงเสียงเพียงพร่ำเพ้อ
เตียงตั้งเด่นคนเคยงอนนอนละเมอ
บัดนี้เธอจากไปเรียนเพียรวิชา
ให้ลูกพบสมหวังดังฝันไฝ่
ใช่จะไกลก็ไม่ใกล้ให้โหยหา
เสาร์อาทิตย์ลูกคงจะกลับมา
เพื่อซบหน้าเอาไออุ่นเป็นทุนใจ
เพียงคิดถึงลูกนักด้วยรักนี้
ที่พ่อมีมากล้นเกินหลงใหล
เห็นห้องนอนหมอนเก่าเร้าทรวงใน
อดกลั้นไว้อย่าให้ใหลนะ... เจ้าน้ำตา
......................
ในวันที่คิดถึงลูกสาว
พ.แจ่มจำรัส
5 มิถุนายน 2556
ความเห็น (12)
สุดซาบซึ้งตรึงใจในรักพ่อ
ที่เกิดก่อลูกรักนั้นหนักหนา
คุณมะเดื่อก็เคยสะอื้นกลืนน้ำตา
เมื่อลูกยาจากไกลเื่พื่อไปเรียน
.....................................................
รอจ้ะรอ...รอวันรับปริญญาของลูกจ้ะคุณพิชัย
เข้าใจความรู้สึกนี้ค่ะ..จากกันแต่กายใจชิดใกล้นะคะ
.
ขอบคุณครับ คุณมะเดื่อ รอจ้ะรอ...รอวันรับปริญญาของลูกจ้ะ
รอเวลาให้ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าค่ะ นี่คือความสุขที่เหนือความสุขทางโลกทั้งปวงค่ะ
โอ้...ซึ้งใจ
น้องปอ อ่าน...น้ำตาไหลเป็นแน่แท้
ขอบคุณทุกความเห็นครับ
Sila Phu-Chaya รอเวลาให้ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าค่ะ นี่คือความสุขที่เหนือความสุขทางโลกทั้งปวงค่ะ
Tawandin น้องปอ จะขำซะมากกว่าครับ 555
เดาว่าน้องปอก็คงเหมือนกันแน่ๆ ค่ะท่าน
นางฟ้า เบื่อสวรรค์
อารมณ์เดียวกันเลยค่ะ
นางฟ้ามีลูก 3 คน อยู่กัน 5 คนแม่ลูกและคุณยาย ตั้งแต่ปี 2544
2550 ลูกสาวคนกลางไปเรียน ม.เทคโน ฯ พระนครเหนือ ตอนนี้จบแล้ว ทำงานใน กทม.
2552 ลูกชายคนโตแต่งงาน แยกบ้าน เหลือ 3 คนแม่ลูก และคุณยาย
2554 คุณยายไปสวรรค์ เหลือ 2 คนแม่ลูก
ปีนี้ลูกสาวคนเล็กเข้ามหาวิทยาลัย ม.เกษตรเหมือนกันค่ะ แต่ที่บางเขน
วันนี้...อยู่คนเดียว อ้อ...กับคอมพิวเตอร์ซินะ
เข้าไปเก็บห้องลูกๆ และคุณยายแล้ว เศร้าทุกทีค่ะ
น้ำตาซึมเลยค่ะ
ซึ้งกับบทกวี...เยี่ยมค่ะ
เป็นบทกลอนรัก เศร้า ห่วงใย คิดถึง ซึ้งใจในความรักของพ่อที่มีต่อลูกค่ะ