ต้นพุด กอใหญ่ ใบต้น แห้งเฉา
เห็นใจ ของเรา แห้งตาม ใบไม้
กี่วัน กี่คืน ยากฟื้น ก้านใบ
จำเรา ตัดใจ ถากต้น ติดดิน
วันคืน ล่วงผ่าน เนิ่นนาน ฝนริน
เขียวขจี คืนถิ่น พ้นดิน เป็นกอ
หวังหนึ่ง สลาย เพียงใจ ไม่ท้อ
วางเป็น เย็นพอ หวังก่อ เกิดแทน
กายใจ ตรงมั่น ทานศีล คืนแก่น
ศรัทธาหนึ่งคลอนแคลน ยากแค้นร้าวราน
ธรรมบท รดริน ฟ้าดิน จดจาร
ยามเช้า วันที่ ๕ มิถุนายน ๒๕๕๖
อ่านแล้ว...ยามท้องฟ้ากำลังจะมืด...ตอนแปดโมงเช้า...รู้สึกดี..กับวิถีธรรมชาติ...และการเรียงร้อยคำครับ
เรียงร้อยถ้วยคำได้น่าอ่านมากค่ะ
ไปบ้านสุพรรณ พุดมีลูกให้ได้ชมด้วย
นำเมล็ดแก่มาลุ้นว่าจะเพาะขึ้นไหมด้วยค่ะ
happy ba ค่ะ
ชอบมากเลยครับ
เป็นบทกวีที่ไพเราะ และให้ข้อคิดดีมากจ้ะ ขอบคุณมาก ๆ
ด้วยความยินดีและขอบคุณมากค่ะคุณหมอ ทิมดาบ
โอ้...พุดมีลูกมีเมล็ดด้วยหรือคะ
พันธุ์ที่มีหน้าบ้านนี้ จะงอกต้นอ่อนขยายไปตามรากค่ะ
ช่วยลุ้นให้เพาะขึ้นนะคะ
ขอบคุณมากๆค่ะคุณ กานดาน้ำมันมะพร้าว
Happy Ba ค่ะ
ขอบคุณมากนะคะคุณตุ๊ก tuknarak
ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง
ขอบพระคุณมากค่ะ คุณมะเดื่อ
อ่านแล้วมีพลังครับขอบคุณนะครับ
อ่านแล้ว..ต้องอ่านอีก..เจ้าค่ะ..ยายธี
สวัสดีค่ะพี่สาว...ฝนคงตกชุ่มฉ่ำดีนะคะ ต้นไม้ผักหญ้าคงงาม(อารมณ์กวีพลิ้วไหว)
ช่วงนี้เข้ามาบ้านกทน.ได้เพียงแว็บๆมีโอกาสจะนำเรื่องและภาพโครงการทำบุญกองบุญผักหวานป่ามาเล่าให้ฟังนะคะ
ขอบคุณค่ะ สาธุๆๆ
ได้รับคลื่นพลังดีๆที่แวะมาเยี่ยมเยียนแลกเปลี่ยนเช่นกันค่ะ
ขอบคุณมากนะคะคุณ ลูกหมูเต้นระบำ
สวัสดีเจ้าค่ะคุณ ยายธี
ขอบพระคุณ คุณยายมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม
สวัสดีค่ะสาว น้อย น้ำพอง น้องหล่า
โอ๊ะๆๆโอ๊ยย... แทงใจดำจังเลย ผักก็งาม หญ้าก็งามหลาย :)
ฝนตกเมื่อวานก่อน เพียงชั่วโมงกว่าๆ อั้ยย้า... น้ำท่วมโคนต้นตะขบในสวนข้างบ้านป๋อมแป๋มเลย น้องเอ๋ย
มีต้นที่ขนดินไปถมร่วมเจ็ดแปดถัง ที่สูงกว่าระดับน้ำ เมล็ดผักหวาน ไม่สำลักฝน
เตรียมใจไว้ ถ้าปลายฝน เหลือแต่พี่เลี้ยง แข็งแรงงามอยู่เป็นหลักต่อไป
พี่สาว จะขนดินไปถมให้สูงทุกต้นเลย ใจจริง อยากขุดนำเมล็ดพันธุ์ขึ้นมาก่อน
แล้วขนดินไปถมๆๆ แล้วค่อยหยอดลงไปใหม่ ก็...เกินไป
คาดว่าจะรอดเต็มสี่เมล็ดเฉพาะต้นบนเนินของคุณยายใกล้บ้าน
กับที่เนินผักหวานด้านนอกเก้า...สี่...สามสิบหกต้น ถ้าเพลี้ยสองขาไม่ลง... ขุดต้นน้อยแบ่งไป :)
เหมือนที่โดนขู่ๆกันเล่นๆไว้ ก็เป็นที่น่าพอใจยิ่งนัก
รอชม และอนุโมทนาบุญกับน้องหล่าด้วยจ้า สาธุ สาธุ สาธุค่ะ
ว่าแล้ว ก็ขอส่งการบ้าน...ว่าด้วย "เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธา...ผักหวานป่า" ซ่อนตัวตนใต้ต้นพี่เลี้ยง ตะขบจ้า
(พี่สาว เพิ่งฟื้นจากอาการเดี้ยง พร้อมๆกับกล้องคู่ใจจ้า)