วันที่ 24 มกราคม 2556 ทีมงานโครงการบ้านวิทยาศาสตร์น้อย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ลงพื้นที่เยี่ยมโรงเรียนอนุบาลบ้านค้อ อ.เมือง จ.มหาสารคาม นอกจากผมแล้ว ทีมเรามี ดร.หมู (วิชญะ รัชตะเวชกุล) พี่สุรัตน์ คุณเป้ (นิตติยา) และพี่เก่งเป็นโซเฟอร์รถตู้คณะฯ ไปกัน
โรงเรียนอนุบาลบ้านค้อ สังกัดเทศบาลเมือง จังหวัดมหาสารคาม ท่านผู้อำนวยการเป็นคนรุ่นใหม่ ใส่ใจกับการบริหารจัดการอย่างมีส่วนร่วม ด้วยกระบวนการกลุ่ม ท่านศรัทธาแนวทางการจัดการเรียนรู้แบบ จิตศึกษา ท่านศึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง โดยเฉพาะกับโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา.....ก่อนจะกลับจากการเยี่ยมชมครั้งนี้ ท่านแนะว่า ทำไมมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ไม่ทำความร่วมมือกับเทศบาลอย่างจริงจังในการพัฒนาเรื่องนี้..... ผมรับปากท่านทันทีว่าจะหาทาง ......ณ ขณะที่เขียนบันทึกนี้ผมเจอทางนั้นแล้ว..... จะมาเล่าให้ฟังต่อไปนะครับ
จุดเด่นของโรงเรียนคือ การแบ่งพื้นที่สัดส่วนของระดับอนุบาลออกมาอย่างชัดเจ มีอาคารแยกออกมาจากอาคารอื่นๆ ดังรูปครับ
ภายในอาคาร ยิ่งจัดเป็นสัดส่วน เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก โดยจำนวนนักเรียนที่ไม่มาก ทำให้เหมาะสมมากที่จะจัดการเรียนการสอนแบบใหม่ ตามแนวโรงเรียนนอกกะลา ได้เลย .... แม้ผมยังไม่เรียนรู้กับท่าน ผอ. มากนัก แต่ผมว่า งานของท่านที่สำคัญเหลือเพียงอย่างเดียวคือ พัฒนาครูสู่การพัฒนาเด็ก ตามแนวทางจิตศึกษา
จากการเยี่ยมชม สิ่งที่ผมสังเกตเห็น ที่เป็นจุดเด่น ที่จะเป็นโอกาส มีดังนี้ครับ
ส่วนที่ต้องลุยกันต่อ ก็จะคล้ายๆ กันหมดทุกโรงเรียนครับ คือเรายังคงไปติดกับเนื้อหา และการตั้งคำถามแบบ "ถามนำ" นักเรียนยังขาดความมั่นใจ กล้าคิดกล้าพูด ผมเสนอว่า
ผมเองจะไปติดต่อกับท่าน ผอ. เร็วๆ นี้ เรื่องการทำความร่วมมือกับมหาวิทยาลัย และการหนุนโรงเรียนอนุบาลบ้านค้อให้เป็นโรงเรียนนอกกะลาใกล้บ้านต่อไปครับ
ไม่มีความเห็น