เติมเต็มของกันและกัน เป็นอีกหนึ่งนิยามของแนวคิดของมณีเทวานะคะ ที่กลับมองว่าแท้จริงแล้วทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้คือ...การเติมเต็มของกันและกันนะคะ เช่น...ดี - ชั่ว สูง - ต่ำ ดำ - ขาว หรือแม้กระทั่ง..ขนมครกที่ยังต้องมีฝามาเป็นคู่กันนะคะ ทั้งหมดเป็นการเติมเต็มของกันและกัน ดำ - ขาว มาก่อเกิดรวมกันกลายเป็นสีเทา เพื่อเติมเต็มให้เป็นอีกสีหนึ่งได้นะคะ หรือบางทีเราอาจจะเอาสีแดงผสมกับสีเหลืองเราก็จะได้สีเขียวขึ้นมาเป็นอีกสีหนึ่งนะคะ แล้วถ้าเราลองเอาความคิดของคนสองคนมารวมกันอาจจะเกิดเป็นผลประโยชน์ได้นะคะ
เพราะเราเกิดมาเพื่อเติมเต็มให้กันและกันจริงๆ นะคะ เช่นมีการให้ก็ต้องมีการรับ การให้นั้นก็ไม่สูญเปล่านะคะ เพราะมันคือการเติมเต็ม หรือคนที่เขียนบันทึกในโกทูโนว์เป็นผู้ให้ ส่วนคนอ่านเป็นผู้รับ หรือบางคนอาจมีประสบการณ์เดียวกันจึงนำมาแชร์ร่วมกันในสิ่งเดียวกันที่ผ่านการมองที่แตกต่างกันไป สิ่งเหล่านี้นั้นคือการเติมเต็มนะคะ
ถ้าเราลองมองนิยามดังกล่าวแล้วเอามาเป็นทฤษฎีนะคะ...เรียกว่าทฤษฎีการเติมเต็มนะคะ มันคงจะดีกับตัวเราเองขึ้นไหมค่ะ ....อยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆและใครที่ได้อ่านบันทึกนี้ของมณีเทวาแล้ว...ลองหานิยามของการเติมของกันและกันได้ไหมค่ะ? ท้ายสุดเราก็จะค้นพบว่า....สรพพสิ่งในโลกนี้เกิดมาเพื่อเติมเต็มของกันและกันนะคะ ดังนั้นเราอย่าได้เอาความเห็นแก่ตัวของเรามาทำลายทฤษฎีดังกล่าวของนิยาม..การเติมเต็มของกันและกันจะได้ไหมค่ะ
มณีเทวา
ชอบแนวคิดนี้ครับ ดูดีมากๆเป็นการคิดที่ได้ใจผมมากครับ ขอบคุณจร้า...