เพื่อนผู้แนะนำ "โจน จันใด"
วันนี้ระหว่างพักเบรคช่วงเย็น ผู้เขียนได้เจอกับพี่สุเวชก็นั่งคุยกันเกี่ยวกับเพื่อนที่ลาออกไปทำการเกษตร ต่างคนต่างไม่ได้โทรฯถามไถ่ถึงโครงการของเพื่อนถึงไหนแล้ว
พี่สุเวชพูดตลกๆว่า
"เพื่อนกำลังมีความสุขกับการเกษตรแบบพอเพียงหรือว่าล้างจานจนไม่มีเวลาทำตามสิ่งที่ฝันไว้"พี่สุเวชพูดไปพร้อมหัวเราะ หึ หึ (แฟนเพื่อนขายกับข้าว)
"นั่นสิ ขนาดหนังสือที่พี่ให้ผมยืมอ่านผมยังอ่านไม่จบเลย"ผู้เขียนหมายถึงหนังสือ
'ปลูกอนาคต ปลูกเมล็ดพันธุ์ กับ โจน จันใด'
"ไม่เป็นไร ค่อยๆอ่าน ไปตามที่มีเวลานั่นล่ะ"
..........................................
"ชีวิตคนปกติ มันดูผิดปกติสำหรับผม"
โจน จันใด ก็เหมือนหลายๆคนที่หลงเข้ามาอยู่เมืองกรุง เห็นผู้คนทำงานกันหนักหน่วง ไม่ค่อยมีเวลาว่าง เขาไม่เคยเห็นใครทำงานเกินแปดชั่วโมงต่อวัน
วิทยาการก้าวหน้าขึ้น แต่ทำไมคนต้องทำงานมากขึ้นจนสุขภาพทรุดโทรม ครอบครัวแตกสลาย ชีวิตที่ขาดจิตใจ
เขานึกถึงชีวิตชาวนาชาวสวนที่อยุ่กันอย่างสมถะ สงบ สุข พออยู่พอกิน
เขาเห็นความแปลกแยกของสังคมเมือง ขณะที่คำถามของเขากลายเป็นสิ่งผิดปกติ และเป็นคนแปลกของคนส่วนใหญ่
"...ทุกวันนี้ ผมจึงทำงานด้วยอิสรภาพที่แท้จริง เป็นเสรีภาพที่เราทุกคนต่างมีได้ไม่ยากเย็น" โจน ทิ้งท้ายไว้ในตอนที่หนังของหนังสือ(ปฐมบทชีวิต ของ โจน จันใด/อิสรภาพที่แท้จริง)
.....................................
"ว่าจะโทรหาไพวัลย์(เพื่อนที่พูดถึง)ก็ไม่ได้โทรสักที เดี๋ยวจะลองโทรสักวันเผื่อจะได้ไปเยี่ยมโครงการของเพื่อนบ้าง" พี่สุเวชพูดจริงจัง
ผู้เขียนนึกถึงเพื่อนคนนั้นว่าปานนี้ เขาเดินตามรอยของ ฟูกูโอกะ ถึงไหนแล้ว เขาเป้นเพื่อนคนแรกที่นำหนังสือ ปฏิวัติยุคสมัยด้วยฟางเส้นสุดท้าย ของ มาซาโนบุ ฟูกูโอกะ มาให้อ่านเมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้ว
ไม่คิดว่าเพื่อนยังคงคิดถึงแนวคิดนั้นอยุ่และลาออกก่อนเกษียนเมื่อปีที่แล้ว
สักวันจะได้เห็นไร่นาสวนผสม อันอุดมสมบูรณ์ ของเพื่อน ผู้ไม่เคยทิ้งอุดมการณ์นั้น
สักวัน....
..............................
พ.แจ่มจำรัส
29 เมษายน 2556
ความเห็น (15)
"...ทุกวันนี้ ผมจึงทำงานด้วยอิสรภาพที่แท้จริง เป็นเสรีภาพที่เราทุกคนต่างมีได้ไม่ยากเย็น"
คุณมะเดื่อก็อยากทำงานบนอิสรภาพและเสรีภาพของตัวเอง คงอีกไม่นานหรอกน....จะได้ทำตามฝันของตัวเองเสียที
ได้ฟังคุณ โจน พูดหลายเวที เรื่องอิสระภาพ บ้านดิน การเพาะเมล็ดพันธ์
คุณพิชัย น่าสนใจในการไปเยี่ยมนะคะ กับลุงวอญ่า มาอีกครั้งที่เชียงใหม่ จะเป็นไกด์พาไปบ้านดิน อ. แม่แตง ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพ.
คุณยายเคยดูในทีวีค่ะ น่าสนใจนะคะ หลายคนมองว่าเป็นคนแปลก บางคนก็บอกว่าเพี้ยน คุณยายชื่นชมในความเป็นตัวของตัวเองของท่านผู้นี้มากค่ะ
เป็นอีกหนึ่งแบบอย่างวิถีชีวิตแบบพอเพียงค่ะ..
"ชีวิตคนปกติ มันดูผิดปกติสำหรับผม" ขอบคุณมากครับคำนี้มันคมมากและผมนั่งคิดตามเลย...
ขอแนะนำอีกเล่มครับ
ผมซื้อมาจากศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยชื่อ บุกรังโจน
ขอบคุณพี่บัง วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ผมกำลังถอดความสรุปสั้นๆของหนังสือเล่มนี้ ยิ่งการทำบ้านดินก็ยิ่งน่าทึ่งครับ
ขอบคุณครับครูkrutoom
ยินดีเลยครับ ถ้าจังหวะเวลาเหมาะ อยากเห็น อยากลองทำ คงเกิดแรงบันดาลใจมากกว่าการอ่านแน่ๆครับ
ขอบคุณครับคุณยาย มนัสดา
เป็นคนที่กล้า แกร่ง แน่วแน่ในแนวทางของตัวเอง สูงมากครับ....
ขอบคุณพี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
อยากให้หลายๆคนช่วยกันนำไปปฏิบัติ เพื่ออนาคต ของเรา ของโลก....ครับ
ขอบคุณครับคุณลูกหมูเต้นระบำ
หลายๆคำพูด หลายๆข้อเขียนของเขา คม... และนำไปใช้ได้จริง
จนผมเองกำลังถอดสรุปออกมาเป็นบันทึกนี่ล่ะครับ...
-สวัสดีครับ
-เคยได้ติดตามเรื่องราวของคุณโจน จันใด"ทางทีวีหลายครั้ง
-ชอบในแนวคิดและการใช้ชีิวิตน่ะครับ
-ถือว่าเป็นแบบอย่างที่ดีทีเดียว
-หากค้นใน Internet ชื่อ"โจน จันใด"แล้ว..รับรองได้ความรู้ดี ๆ มากมายครับท่าน
-ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับคุณเพชรน้ำหนึ่ง
ผมกำลังอ่าน "ปลูกความคิดปลูกเมล็ดกับ" โจน จันใด พยายามถอดสรุปเป็นบันทึกสั้นๆ ไว้ทบทวนในภายหลังครับ