กระแส...ของสุดคะนึง

เมื่อแรกเริ่มเป็นBlogger หน้าใหม่ของเว็ปไซด์ GotoKnow เมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว

ผู้เขียนตื่นเต้นกับการได้เขียน และได้อ่านบทความที่เขียนขึ้นโดยบุคคลจากหลากหลายวิชาชีพ ..ซึ่งผู้เขียนเห็นว่า องค์ความรู้/ประสบการณ์/มุมมอง ของบุคคลที่ผู้เขียนได้อ่านนั้น..... ทำให้ผู้เขียน มีโลกทรรศน์ กว้างขึ้น

การเขียนเป็นจุดมุ่งหมายรอง....สำหรับการเรียนรู้ใหม่ในเว็ปไซด์ที่อุดมไปด้วย ...นักวิชาการ บุคลากรทางการศึกษาและผู้ทรงคุณวุฒิ ที่มีทั้งองค์ความรู้ มีประสบการณ์ และผ่านโลกมามากมาย

การกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้ แบบ oneway communication นั้น...ผู้เขียนมีความรู้สึกว่า...เราอาจปิดกั้นตัวเองเกินไป และถึงแม้จะเป็นสมาชิกใหม่ ....คิดอยู่ในใจว่า... หากเรามีมากกว่าที่จะอ่านอย่างเดียวละ มันคงจะดีไม่น้อยนะ...

เมื่อมองเห็นเป็นเช่นนั้น....จึงเริ่มลองเขียนบันทึกขึ้นมา และpost ไว้ เปิดช่องทางให้ผู้อ่านได้แสดงความคิดเห็นและแลกเปลี่ยนเรียนรู้

...

แล้วสิ่งที่สะท้อนกลับมา คือ....การส่งความคิดเห็นผ่านบันทึกไว้ มากเกินกว่าที่ผู้เขียนคาดเดาไว้

อะไรทำให้เกิดกระแสที่ผู้เขียนรับรู้ได้เช่นนั้น...

อาจเป็นเพราะ...

1. ภาษาที่ใช้ในการสื่อสารของผู้เขียนผ่านสังคมประเทืองปัญญาแห่งนี้ ผู้เขียนใช้ภาษาในแบบฉบับที่ผู้เขียนเป็น นั่นคือ ภาษาที่เข้าใจง่าย รู้สึกเช่นไรก็เขียนไปเช่นนั้น (ซึ่งบางครั้งก็ใช่ว่าจะเป็นผลดีต่อตัวผู้เขียนนัก หากว่า...เราต้องการสื่อสารอะไรบางอย่างให้ใครก็ตาม...ที่เข้ามาอ่านบันทึกของเราได้รับรู้ เค้าต้องรับรู้ในความรู้สึกของเรา ณ เวลานั้นด้วย ...มันเป็น real time ดีนะ.... อย่างน้อยเราก็มีคนรับรู้ความรู้สึกของเรา ณ ปัจจุบันขณะ

2. เขียนเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ซะเป็นส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็น การทำงานเมื่อครั้งผู้เขียนยังรับราชการอยู่ หรือจะเป็นประสบการณ์ในช่วงวัยต่าง ๆ ของผู้เขียนเอง ที่ผู้เขียนซึมซับมาจากครอบครัวของผู้เขียน ไม่เว้นแม้กระทั่ง ความเสียใจ ดีอกดีใจ หรือบทเรียนหลาย ๆ แง่มุมในชีวิตของผู้เขียน ....นี่กระมั่ง! ...ที่ทำให้ผู้เขียนชอบที่จะเขียนเรื่องราวในชีวิตของผู้เขียนฝากไว้กับสังคมแห่งนี้

3. ความคิดความอ่านของผู้เขียนที่อาจไม่กว้างใกลนัก....จึงทำให้ผู้เขียนชอบหยิบยกเรื่องง่าย ๆ ใกล้ตัวมาประยุกต์ใช้กับความคิดเชิงบวกบ้าง เชิงลบบ้างของผู้เขียน สอดแทรกอารมณ์ความรู้สึกที่ผู้เขียนเชื่อ และผู้เขียนมองเห็นว่า....สุดท้าย... อะไรคือสิ่งแท้จริงในชีวิต

และมีสิ่งหนึ่งที่สำคัญต่อผู้เขียนมากนั่นคือ ...

ความรู้สึกจริงใจในการมีปฏิสัมพันธ์กับสมาชิกของสังคมประเทืองปัญญาแห่งนี้

ซึ่งผู้เขียนมองว่า...การแสแสร้งทำบางสิ่งบางอย่างที่เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ตัวของเรานั้น... เพราะนั้นคือสิ่งที่จะอยู่กับเราไปได้ไม่นาน หรอก.... เดี๋ยวมันก็ไป สู้เป็นในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่นั้นกลับดีเสียกว่า...ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ตรงไหนเจ้าสิ่งนี้...เค้าก็จะตามเราไปเสมอ

ความรู้สึกจริงใจนั้น...แม้นจะไม่สามารถสัมผัสหรือสื่อสารถึงกันโดยตรงบนโลกonline ....แต่ข้อเขียนที่ผู้เขียนได้เขียนผ่านบันทึกนั้น ผู้เขียนรับรู้ได้ว่า....มันสามารถส่งผ่านและสื่อรู้ความรู้สึกถึงกันได้นะ... ระหว่างเรากับใครก็ตามที่ไล่อ่านตัวอักษรที่เราเขียนไว้

และนี่ก็คือ...หนึ่งเหตุผลของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ที่ผู้เขียนมีและส่งผ่านไว้ในช่องทางของผู้เขียน ในแบบ twoways communication ที่ผู้เขียนเป็น

ท้ายนี้..ผู้เขียนขอส่งผ่านข้อความของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ให้กับสังคมแห่งนี้ว่า......

.....เพราะเหตุใดกระแสของสุดคะนึงถึงมาแรง....

เขียนใน GotoKnow โดย แสงแห่งความดี...
ใน แสงแห่งความดี

คำสำคัญ (Tags): #gotoknow#happy ba#สุดคะนึง#แลกเปลี่ยนเรียนรู้#communication

หมายเลขบันทึก: 532518เขียนเมื่อ 9 เมษายน 2013 13:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม 2014 00:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน