เดือนก่อน ข้าพเจ้ามีธุระไปที่หน่วยงานแห่งหนึ่ง ในศูนย์ราชการเชียงใหม่
เดินแบบงงๆ เข้าในอาคารศาลากลางหลังเก่า
เจ้าหน้าที่เดินผ่านมา เห็นท่าทางข้าพเจ้าก็บอกทางด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
เดินไปจนถึงห้องที่หมาย 'สรรพากรอำเภอเมืองเชียงใหม่'
เป็นห้องกระจกติดแอร์ มีเคาน์เตอร์ และระบบคิว
มีป้ายระบุใบหน้าและชื่อเจ้าหน้าที่ซึ่งเกี่ยวข้อง
ข้าพเจ้านึกชมในใจ เหมือนไปธนาคารพานิชย์เลย
..
ขณะนั่งรอคิวราว 15 นาที
ก็มีสุภาพบุรุษท่านหนึ่งเข้ามาถาม
ว่ารอทำเรื่องอะไรครับ พร้อมขอเอกสารที่ข้าพเจ้าเตรียมมาไปดู
หลังจากดูท่าน (ข้าพเจ้าทราบภายหลังว่าเป็นระดับหัวหน้าหน่วย)
ก็กรุณาชี้แจงข้อผิดพลาดในเอกสารให้ข้าพเจ้าแก้ไข
มีเอกสารที่ขาดไปฉบับหนึ่ง
'พอดีผมจะไปโรงพยาบาลพอดี แวะไปเอาก็ได้ครับ'
...
แม้สุดท้าย ข้าพเจ้าก็เอาเอกสารไปส่งให้ที่ทำการ ด้วยความเกรงใจ
แต่ก็รู้สึกประทับใจข้าราชการยุคใหม่ยิ่งนัก
ข้าพเจ้ายอมรับว่า เคยมีความรู้สึกเป็นลบกับงานราชการ
กระทั่งงานตรวจยามบ่ายของตัวเอง
ตรวจสุขภาพการเดินทางไปต่างประเทศ เรื่อยๆ มาเรียงๆ
ใบรับรองแพทย์ สั่งวัคซีน
บางครั้งก็แอบถอนหายใจ มองไปนอกหน้าต่าง
...
แต่เมื่อได้เห็นความตั้งใจทำงานของเจ้าหน้าที่
ก็เกิดแรงบันดาลใจ..
จริงอยู่ คนเราอาจมีความฝันที่ให้เดินหน้า
แต่..ก่อนอื่น งานที่อยู่ตรงหน้านี้
เราได้พยายามทำอย่างดี..ถึงดีที่สุด
หรือยัง ?
###
อะไรบ้างที่ข้าพเจ้าพอจะทำได้
1. ทบทวนวิชาการ เขียนเอกสารคำสอนแนวทางตรวจสุขภาพและให้วัคซีนแก่ผู้ใหญ่
(Preventive & Traveling medicine)
2. สมัครเรียนหลักสูตรทางไกล อนุมัติบัตรการดูแลสุขภาพผู้อพยพและนักท่องเที่ยว
(CTropMed)
ข้อ 3..ความฝัน ที่จะเห็นระบบบริการผู้ป่วยของภาครัฐ
ในยุคผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง..
หน้าเวบไซต์ของ รพ. ไม่ต้องดูหมอๆ ยาๆ มากก็ได้คะ
แต่ให้เข้าถึงข้อมูลง่าย
มีระบบนัดหมายที่ช่วยให้คนไข้ไม่ต้องมารอหลายๆ ชั่วโมง
ดังตัวอย่าง
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ป. ใน Live online
ขอให้กำลังใจอาจารย์หมอ ป. กับสิ่งต้องการทำ...ทำอย่างดี..ถึงดีที่สุด นะครับ