เดือนแห่งความรัก...เรากำลังใช้ชีวิตแบบใด
เรากำลังใช้สมองในการเรียนรู้ที่จะรัก
หรือเรากำลังใช้สมองในการเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิต
หรือเราไม่ใช้สมองในการเรียนรู้ใดๆ แม้ว่าจะรักหรือใช้ชีวิต
ลองหลับตา...แล้วย้อนความคิดผ่านความรู้สึกถึงการเรียนรู้แรกก่อนใช้ชีวิต
คุณพ่อคุณแม่ปรับสัญชาตญาณให้เราริเริ่มเรียนรู้การใช้ชีวิตด้วยความรัก
ความรักผ่านการเลี้ยงดู การสั่งสอน การให้ความเมตตา และความคิดความเข้าใจ
ใจหนึ่งใจสู่ใจร้อยใจที่เกิดความรักอันบริสุทธิ์ แต่มีมลทินเมื่อชีวิตผ่านสังคมที่ติดกรอบ
ความคิดที่ติดกรอบค่อยๆทำลายจิตวิญญาณแห่งความรักที่เกิดจากการเรียนรู้ตัวตนและผู้อื่น
วันนี้...คุณมอบความรักที่ไร้กรอบให้กับคนรอบข้างหรือยัง...ไม่เพียงคุณพ่อคุณแม่ แต่คนอื่นๆ ที่ทำให้เราเรียนรู้การใช้ชีวิตที่มีคุณค่า สิ่งมีชีวิตและสิ่งไร้ชีวิตบนโลกนี้ก็รอความรักจากเรา และที่สำคัญความรักให้กับตัวเองในการเรียนรู้ที่จะให้ความสุข ความดี และความภาคภูมิใจในชีวิตอันสั้นนี้
ดร.ป๊อป รักคุณแม่คุณพ่อ คุณครู และทุกคนในภาพวันสำเร็จรับปริญญาเอกที่ออสเตรเลีย
ลองฟังเพลงนี้แล้วทบทวนบันทึกนี้...ของความรักอยู่กับท่านเสมอครับ
..... สอนให้รู้จัก "รักที่ถูกต้อง" .... ไม่เกิดโทษต่อตนเอง ..... และผู้อื่น นะคะ ..... ขอบคุณค่ะท่าน
... รักตัวเอง รักผู้ให้ เริ่มจากคนใกล้ตัวอย่างพ่อ แม่...
เป็นที่สุดของรักแล้วคะ...
เมื่อจะริ..รัก..ต้อง รักให้เป็น...(สมัยหนึ่งนานมาแล้ว..ในอินเดีย..เด็กจะถูกสอนให้รู้จักเรื่องเพศ..ตั้งแต่เยาว์วัย..จากหมอประจำหมู่บ้าน..เคยอ่านพบมา...)..ยายธี
จะทุกข์..สุข...จะรัก...จะให้...อยู่ที่ใจต้องรู้จักใจ...ของเราให้ดีพอ
ขอบคุณมากครับและขอมอบความรักแด่พี่ดร.เปิ้ล คุณ EGA คุณยายธี และคุณมะเดื่อ
ขอบคุณมากครับคุณ tuknarak
ขอบคุณมากครับคุณหมอ ป.
ขอบคุณที่ไปส่งความรักให้พี่ค่ะ
เกิดเป็นมนุษย์ หากใช้ชีวิตอย่างขาดรัก...ที่หมายถึงความเมตตา-กรุณาที่จะให้ผู้อื่นเป็นสุข นั่นคือ ใช้ชีวิตไม่คุ้มกับที่ได้มีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้
อาจารย์ได้มอบความรัก ความเมตตา-กรุณา ปรารถนาดี สร้างประโยชน์สุขให้ผู้คนมากมาย น่าชื่นชมมากค่ะ ทำให้อาจารย์เองก็เป็นที่รักของคนที่ได้รู้จักอาจารย์เช่นกัน
ขอบคุณมากครับอ.ยุวนุช
ดูแล้วมีความสุขมากๆครับ
น้อง Pop สบายดีนะครับ
ขอบคุณมากครับพี่ชาย ดร.ขจิต
ขอบคุณมากครับดร.ธวัชชัย
ชอบข้อความนี้จัง
" วันนี้...คุณมอบความรักที่ไร้กรอบให้กับคนรอบข้างหรือยัง...ไม่เพียงคุณพ่อคุณแม่ แต่คนอื่นๆ ที่ทำให้เราเรียนรู้การใช้ชีวิตที่มีคุณค่า สิ่งมีชีวิตและสิ่งไร้ชีวิตบนโลกนี้ก็รอความรักจากเรา และที่สำคัญความรักให้กับตัวเองในการเรียนรู้ที่จะให้ความสุข ความดี และความภาคภูมิใจในชีวิตอันสั้นนี้"
ขอบคุณมากครับพี่ใบบุญ
ขอบคุณมากครับพี่ใบบุญ
ขอบคุณดอกไม้จากคุณเขียวมรกต
ขอบคุณมากครับพี่โอ๋
ยินดีกับความสำเร็จด้วยค่ะคุณหมอ Dr. Pop
ขอบคุณมากครับคุณครูทิพย์
ขอบคุณมากครับพี่ณัฐพัชร และคุณ tuknarak
ขอบคุณมากครับคุณโอชิน
Dr. Pop ดิฉันชอบบทความนี้มากเลยค่ะชื่อเรื่องน่าสนใจมาก เป็นบทความสั้นๆ แต่มันทำให้ดิฉันหยุดคิดได้ ว่าทุกวันนี้ความรักที่เรากำลังมีอยู่เป็นแบบไหน ทุกวันนี้เราทุกคนก็ใช้ชีวิตโดยมีความรักหล่อเลี้ยงใจ ความรักทำให้เรามีกำลังใจ มีพลังที่จะทำสิ่งต่างๆมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ สมองและความรักต่างก็ต้องเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ชีวิตเราไม่สามารถใช้สมองนำทางได้เพียงอย่างเดียว และเราก็ไม่สามารถใช้หัวใจนำทางได้เพียงอย่างเดียวเช่นกัน หากขาดสิ่งหนึ่งสิ่งใดเราจะไม่มีโอกาสได้ใช้ความรักเพื่อเรียนรู้และเรียนรู้เพื่อที่จะรักได้เช่นกันค่ะ