น่าน...(1) สุดปลายฟ้า...ล้านนา...
วันที่ 24 และ 25 มกราคม 2556...
ผมมาอยู่ที่จังหวัดน่าน...สุดปลายฟ้า...ล้านนา...
เป็นอีกจังหวัดในเมืองไทย...ที่เกิดมาผมยังไม่เคยไปเยี่ยมเยือน...
พอไปถึง...ผมกลับพบว่า...ผมหลงรักน่านสุดหัวใจ
เป็นเมืองเล็กๆ....ที่มีสิ่งพิเศษซุกซ่อนมหัศจรรย์หลายอย่าง
เช่น พระธาตุแช่แห้ง...วัดวาภายในตัวเมืองที่มีมากมาย...จนไปกราบไหว้ไม่ครบทุกแห่ง...
จนผมฉงนใจว่า...คนในอดีตมีศรัทธา...ผูกพัน...กับธรรมะ...และมีศิลปะภายในวัด
ศาลเจ้าจีนที่อยู่ขลังและมีความหมาย
ธรรมชาติรายรอบตัว เช่น ภูเขา ท้องฟ้า แม่น้ำน่าน....ต้องเอื้อนเอ่ยทายทักผม
การใช้ชีวิตอยู่น่าน....ต้องเดินก้าว...ย่ำทีละเก้าไปเรื่อยๆ
ผู้คนที่น่าน...จิตใจงดงามบริสุทธิ์มาก...
ไม่รู้จะบรรยายอย่างไรดี
เช่น...ผมจะเดินข้ามถนน....ผู้คนน่านก็คงเร่งรีบ...เช่นเดียวกับที่บ้านของผม....แต่คนน่านที่ขับรถ...ก็หยุดรถและรอยยิ้มบอกให้ผมข้ามถนนก่อน และปลอดภัย
เช่น...ผมจะถามทางไปวัด...ผมถามทางผู้คนที่ขายของริมทาง....รอยยิ้ม ความเมตตา ความเอื้ออาทรไม่เหือดหายเลย...หลายท่านลุกบอกเส้นทางให้ผม...ขอให้ผมมาดื่มน้ำก่อนไหม...บางท่าน...ลุกและวางมือจากการขายของ...พาผมเดินและชี้ที่ผมต้องการไป....ผมว่า...ผมมีจิตใจดี (พอประมาณ)...แต่ยอมแพ้คนเมืองน่านครับ
เช่น...ผมไปซื้อไก่ย่าง...พริกหนุ่มตามริมทาง...แต่ร้านขาด "ข้าวเหนียว"...แม่ค้าพาผมเดินลัดเลาะ....ไปในตลาดลึกๆ...เพื่อให้ผมได้ข้าวเหนียวห่อใบตอง...เพียงยี่สิบบาท...แต่แม่ค้าท่านนั้นไม่ห่วงเงินที่วางบนรถเข็น
ความบริสุทธิ์...และจิตใจงาม....คนเมืองน่าน
การเดินทางที่น่านครั้งนี้...ทิมดาบ....ลูกชายของผมมาด้วย
เป็นการเดินทางที่แสนพิเศษของผมในครั้งหนึ่งของชีวิต "ผมและลูก"
ทำให้ทิมดาบได้ซึมซับความเมตตา จิตใจที่แสนงดงาม ของคนน่าน
ธรรมชาติ...ศิลปะของเมืองน่าน...ทำให้ลูกได้สัมผัสพลัง และมีจินตนาการพิเศษเกิดขึ้น
จนทิมดาบบอกกับผมว่า...
"พวกเราต้องมาที่น่านอีก...เพียงสองวันเดินไม่ทั่วเลย...อาจย้ายมาเรียนที่นี้...สักเทอมสองเทอม"
ผมต้องมีบันทึกเมืองน่านอีกหลายบันทึก...
กับการมีชีวิตอยู่เมืองน่าน...เพียงสองวัน....เท่านั้น...
พี่ที่รู้จักเป็นคนน่าน...นั่งเล่นกีตาร์...และร้องเพลง...
"สุดปลายฟ้าล้านนาตะวันออก"...บรรยายเล่าเรื่องเมืองน่าน
อย่างทรงพลังและไพเราะจนขนลุก...ที่ไม่ใช่เพราะอากาศเยือกเย็น
แต่บทเพลง...เข้าไปแทรกในหัวใจของคนมาเยือนได้อย่างงดงามและจับใจ
ขอบคุณเมืองน่าน...คนน่าน...
ขอให้เป็นอย่างน่าน...นาน...นาน...
ความเห็น (6)
น่าน ... เมืองในฝันเสมอ ;)...
ขอบคุณมากจากใจคนเมืองน่านเจ้า.. ทิมดาบอยู่น่าน นานๆ จะไม่จากนาน ต้องกับมา น่าน แน่นอน ...ขอฝากเพลงนี้ด้วยค่ะ
เข้ามาเยี่ยมชมและฟังเพลงจากบันทึกของคุณหมอ
แล้วทำให้อยากพาครอบครัวไปแอ่วเยือนเมืองน่านสักครั้งหนึ่งครับ
ขอบคุณครับ
ทิมดาบน่ารักจัง
ยกทั้งสองมือเห็นด้วย
ไปเมื่อสองปีก่อน ถ้ามีโอกาสจะไปอีกค่ะ
ขอบคุณเรื่องราวและภาพลูกชาย.....ทิมดาบน่ารักนะคะ
ยังไม่เคยไปเที่ยวจังหวัดน่าน เห็นทีต้องไปให้ได้ซะแล้วละ แต่ยังไม่รู้ว่าจะมีวันว่างหรือปล่าว เพราะต้องหาวันลาให้ได้ก่อน น้องทิมดาบ อายุน่าจะไล่เลี่ยกะ ลูกชาย (ไอซ์)