เราทุกคนเกิดมาเพื่อ ตาย
ช่วงนี้ไปฟังสวดงานศพในงานศพผู้อาวุโสที่เคารพหลายคืน
เมื่อคืนเป็นการสวดคืนสุดท้าย มีพระคุณเจ้าท่านเจ้าอาวาสวัดใหญ่หรือวัดพระปฐมเจดีย์ พระคุณเจ้าเทศนาหัวข้อธรรมว่า
อนิจจา วต สังขารา อุปปาทวยธัมมิโน อุปปัชชิตวา นิรุชชันติ เตสัง วูปสโม สุโข
นั่งฟังด้วยจิตสงบและรู้สึกอยากจด จึงคว้าปากกาและสมุดเล่มน้อยมาจด
โดยเฉพาะตรงนี้
เตสัง วูปสโม สุโข ความระงับดับเสียซึ่งสังขาร (สิ่งปรุงแต่ง) ทั้งหลายนั้นแล เป็นสุขอย่างยิ่ง
กลับมาถึงบ้าน เหนื่อยและเพลียเนื่องจากจัดการงานประจำให้เสร็จในวันศุกร์ แถมมีการประชุมจรเข้ามา จึงมาอ่านทวนสายวันนี้
ในสมุดเล่มน้อย ได้จดบันทึกไว้ด้วยว่า
"หลังจากฟังสวด ฟังเทศน์ นั่งรับประทานข้าวต้มและสนทนากับแขกร่วมโต๊ะ ซึ่งไม่ได้รู้จักกันมาก่อนเลย เกี่ยวกับเรื่อง
การจากพรากโดยไม่ทันตั้งตัวของหลาย ๆ คน ระลึกได้ถึงความตาย ว่าอยู่ใกล้ ๆ คนทุกคน และอยู่จ่อรอประชิดติดตัว
คนแต่ละคน"
เป็นการย้ำให้เราคิดสรุปว่า ควรพิจารณา มรณานุสสติเนือง ๆ จะเกิดคุณประโยชน์
บันทึกไว้ในสมุดเล่มนี้หน่อยค่ะ กัลยาณมิตร
ความตายคือเพื่อนแท้ที่มาเยือนเราแน่ ๆ วันใดวันหนึ่ง
หมั่นสร้างบุญ ปฏิบัติธรรม ให้ทาน เจริญศิล และภาวนากันนะคะ
มิตรแท้แน่นอนก่อนตาย..ลมหายใจ..เข้าออก..อิอิ...ยายธี
ค่ะ คุณภูสุภา
ก็เตรียมตัวไว้ แต่ยังไม่อยากให้เพื่อนมาเยือนเร็วนักค่ะ ขออีก 100 ปี ก็พอค่ะ 555
เตรียมบ้างแล้วค่ะ
ยายธี สกลนครเป็นอย่างไรบ้างคะ
เขียนเองแต่กลัวเอง (กลัวมาก)...สารภาพค่ะ
สวัสดีค่ะคุณภูสุภา...ไปยังไม่ถึงค่ะ..สกลนคร..ตอนนี้..ลอยลมมา..ติด อยู่..อินทร์บุรี..ก่อนหน้าลอยไปเชียงใหม่..ขึ้นไปแม่ฮ่องสอน..ลอยกลับมาเชียงใหม่..แล้วก็ลอยกลับมากรุงเทพ..และพรุ่งนี้อาจจะลอยไปเขาใหญ่..อ้ะ..ดูลมพรุ่งนี้อยู่..อิอิ..ว่าจะพัดยายธีปลิวไปไหนได้อีกหรือเปล่า๕๕๕...(ยายธี)
ตัวเองเตรียมไว้บ้างสำหรับ วัตถุ แต่เรื่องทางจิตใจ ยังไม่ถึงไหนเช่นกันค่ะ
กำลังคิดแผน เข้าไปฟังสวดงานศพบ่อย ๆ รู้จักหรือไม่รู้จักก็อยากลองไปค่ะ