ครูเมตตาชี้เตือนสติ
ตั้งใจปฏิบัติกับตนเองในการปวารณากับหลวงปู่ผู้เป็นพระอริยะในการจะรักษาศีล 8
ตลอดชีวิต ไม่งั้นมันจะเป็นโบโซ่
(น้องที่ต้องคอยรับยาจิตเวช)
หนูถามตนเองตอนนั้น เอ่ยด้วยความตั้งใจ พอท่านเมตตาชี้ ครูเมตตาย้ำ ข้างในก็ตอบว่า “เอาก็เอา”
นี่คือ สิ่งที่ข้างในย้ำกับตนเอง รู้เลยว่ายาก แต่ก็ต้องทำ”
ทบทวนกับตนเองในศีลถึงคำครูที่เอ่ยถาม ศีลแปดคืออะไร
ข้อหนึ่งคือ เจตนาไม่เบียดเบียนทำร้าย
ข้อสองเจตนาลักขโมย หยิบของที่เจ้าของไม่ได้ให้ หรือไม่ล่วงละเมิดของที่มีเจ้าของโดยไม่ได้รับอนุญาต
ข้อสามเจตนางดเว้นจากกาม รักษาพรหมจรรย์ไม่ให้เศร้าหมอง มีสติรู้ในการจับวางส่งสิ่งของและการปฏิสัมพันธ์ต่อเพศตรงข้าม
ข้อสี่เจตนางดเว้นจากการโกหก นินทา พูดจาส่อเสียด พูดจาเรื่อยเปื่อย รักษาคำพูด รักษาสัจจะ
ซึ่งข้อนี้เป็นสิ่งที่หนูต้องเร่งแก้ไขกับตนเองให้มาก ในการรักษาสัจจะ รักษาข้อวัตรกับตนเอง
โจทย์ในชีวิต อุปสรรคจะเข้ามาทดสอบเสมอ ๆ แต่หลาย ๆครั้งหนูก็พลาด ซ้ำแล้วซ้ำอีก ครูก็เมตตาชี้ทุกครั้ง ให้ลุกขึ้นแล้วก้าวเดินไป
ข้อ ห้าเจตนางดเว้นจากการดื่มเหล้า เสพของมึนเมา ยาเสพติดต่าง ๆ
ข้อหก เจตนางดเว้นจากการบริโภคอาหารในยามวิกาล คือ ไม่กินข้าวเย็น
ข้อเจ็ด เจตนาเว้นจากการ ดูหนัง ดูละคร ฟ้อนรำ แต่งหน้า ทาครีม ประดับร่างกายด้วยดอกไม้หรือเครื่องประดับ
ข้อแปด เจตนาเว้นจากการนอนบนที่นอนสูง หรือภายในมีนุ่นหรือสำลี
เมื่อปวารณาแล้ว ใจก็เริ่มสำรวจกับตนเองว่า ทำแบบนี้แบบนี้เป็นศีลไหม หรือ ผิดศีลข้อไหน ยอมรับเลยเจ้าค่ะ บางสิ่งก็ยังสงสัยกับตนเอง แต่ก็เหมือนมีสติถามกับตนเองมากขึ้น
“ผิดศีลข้อไหนไหมนะ”
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวหนูเอง
เรื่องราวสิ่งต่าง ๆ เป็นโจทย์เข้ามาในชีวิตมา ถ้าครูไม่เมตตาสอนสั่ง หนูอาจจะนั่งร้องไห้คร่ำครวญอย่างเดียวแล้วไม่ลงมือทำสักกะอย่าง ตอนนี้ก็ ดันตายทำ แบบระลึกกับตนเองว่า “ใช้กรรม”
ด้วยความหยาบของจิตที่ยังมิอาจเข้าใจความละเอียดลึกซึ้งของศีล แต่หนูได้ตั้งเจตนาแล้ว จักทำความเพียรให้ถึงพร้อม ปฏิบัติรักษาศีลให้บริสุทธิ์มากที่สุดอย่างเต็มกำลัง
ครูเอ่ยไม่เคยผิด ในทุกสภาวะ ทุกครั้งที่ครูเมตตาเอ่ยแล้วนำมาใคร่ครวญแก้ไขกับตนเอง หนูจะเข้าใจเองว่า
“คำสอนทุกคำของครูนั้นล้ำค่า” สาธุเจ้าค่ะ
มาร่วมอนุโมทนากับ "ชีวิตใหม่" ของคุณใบไม้ร้องเพลงค่ะ
ขอแอบดูและชื่นชมก่อนนะคะ
กราบขอบพระคุณค่ะ
เพราะสองวันมานี้ ยังบกพร่องในข้อวัตรปฏิบัติของตนเอง
ไม่วิ่งภาวนา ไม่เขรยนบันทึก
ครูจึงเมตตา เตือนสติ
อย่าใช้ เรื่องโลกๆ มาอ้างค่ะ
หนูโชคดีที่มี ครูกะปุ๋ม เมตตาใส่ใจดูแล อย่างสม่ำเสมอ ตลอดเส้นทาง
สาธุค่ะ