นายหัว
นาย เจ้าชาย ณ เมืองห้วยแร่

ฉันยิ้ม ฉันฝัน


ฉันยิ้มคนเดียวเหลียวมองภาพฉากหลัง

เดินลำพังกลางคนหมู่มากหลากใจ

แสวงหาโอกาสจะครอบครองของที่สูญหาย

ความมืดดำของวันวานที่ปกคลุม

คอยห่อหุ้มหล่อเลี้ยงสำเนียงตน

ฝันฉันยิ้มกับฝัน ฝันอันนั้น

แม้เป็นฝันกลางวันอันน่าบรรดเจิด

มิก่อเกิดภาพธรรมให้เราเห็น

แต่อย่างน้อยไอ้ต่ำต่อยก็ฝันเป็น

มิยากเย็นหากจะเดินตามฝันนั้นต่อไป

ฝันใครใคร มันก็เป็นได้แค่ฝัน

หากคุณนั้นตั้งใจฝันอย่างหัวทิ่ม

เมื่อไรจะตื่นจากฝันแล้วเดินไปหาความจริง

แม้เป็นความจริงที่ได้แค่ฝันก็จงเดินไป

ฉันตื่นขึ้นมาแล้ว จากฝันเมื่อวันรุ่ง

ฉันเดินมุ่งพุ่งตรงไปทางนั้น

ทางที่มิรู้ว่าจะเป็นอย่างไรกัน

แต่ฉันจะเดินไปทางนั้น ทางที่ฉันอย่างเป็น

เป็นทางที่มิมีใครมาอยากให้ฉันเป็น

ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะไม่ยอมจำนนอีกต่อไป

ฉันยิ้ม ฉันยิ้ม ฉันยิ้มเมื่อทางนี้ฉันเลือกแล้ว

แค่นี้ ก็ภูมิใจกับการที่มีความเป็นของของตัวเอง หัวเอง ใจเอง ทางเอง เป้าหมายเอง ผลลัพธ์เองและไม่กลัวเกรง...


หมายเลขบันทึก: 516647เขียนเมื่อ 18 มกราคม 2013 01:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มกราคม 2013 01:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สวัสดีปีใหม่ครับ...อ่านแล้วมีความสุขทุกครั้งครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท