ดอกอัญชัน....ขอบคุณที่รับมันไว้
...
ค่ำวานนี้เราชวนกันไปเดินเล่นริมน้ำเหมือนเคย
ที่ที่บ่อยครั้งเราช่วยกันสานฝัน วาดฝัน และอยู่กับความฝัน
ฟ้าหลากสีสันยังสดใสต้อนรับเราหลังตะวันลา
คู่หนุ่มสาวชาวจีนแผ่นดินใหญ่ขี่จักรยานผ่านไปอย่างอ้อยอิ่ง
กระหนุงกระหนิงน่ารัก...
บนทางเดินยามเย็นมีเพื่อนร่วมทางผ่านมา
หอยทากสองตัวกำลังลากทางยาวเดินผ่าน
เหมือนทุกครั้ง...ที่เราช่วยบริการ "ขนส่ง"
เจ้าทากน้อยให้ถึงปลายทาง
เพราะหวั่นการถูกเหยียบย่ำจากคนและรถจักรยาน
เมื่อถึงที่หมาย...เจ้าหอยทากก็ออกต้วมเตี้ยมต่อไป
ผ่านใบไม้...ใบหญ้า
"คุณคิดว่ามันจะกินดอกไม้ไหม?" เขาถาม
"ลองดูสิ" ฉันตอบ
ดอกอัญชัญแห้งติดเถาใกล้ทางเดินถูกเด็ดมาวางไว้ตรงหน้าเจ้าทากน้อย
ดอกแรกถูกเจ้าต้วมเตี้ยมเขมือบลงไปอย่างรวดเร็ว
ความตื่นเต้นปรากฏบนใบหน้าคนใจดี
...
...
ดอกอัญชันดอกที่สองถูกเด็ดมาวางไว้ตรงหน้า
เจ้าตัวเดินช้ารีบนำเข้าปากอย่างอร่อยล้ำ
รอยยิ้มฉาบเต็มใบหน้าคนมอง
เพื่อนบ้านสองคนหยุดดูคนสองคนนั่งยองๆ กับหนึ่งหอยทาก
แล้วจากไป...
จะด้วยความนึกคิดอย่างไร...ฉันไม่รู้...
...
...
ดอกอัญชันดอกที่สามถูกเด็ดมาวางอีกที
คราวนี้เจ้าตัวต้วมเตี้ยมสัมผัสเฉยๆ...
แล้วเปลี่ยนทิศทางเคลื่อนคล้ายหายลับไป
พอแล้ว...อิ่มแล้ว...ก็จากไกล
ง่ายดายเหลือเกิน...
...
...
ดอกอัญชันได้ตกเป็นอาหารอันโอชะของเจ้าหอยทาก
เพราะดอกอัญชันเต็มใจเป็นอาหารให้เจ้าทากน้อย
เราเป็นเพียงผู้ช่วยให้การเกื้อกูลนั้นเกิดขึ้น?
หรือว่าที่จริงแล้วเราได้ทำสิ่งที่งดงามที่สุด
ที่มิใช่เพียงการก้มกายลงยื่นอาหารให้เจ้าหอยทาก
แต่เป็นการน้อมใจลงรับใช้ชีวิตอื่น...เมื่อวานนี้?
จะอย่างไรก็แล้วแต่...
จิตที่ไม่มุ่งร้ายชีวิตใด
กิจที่ไม่ทำให้ใครต่อใครเดือดร้อน
แม้อาจไม่มีความหมายสำหรับคนอื่น
แม้เพียงการยืนชื่นชมและให้บริการเล็กน้อย
แก่ชีวิตช้าของเจ้าหอยทากตรงหน้า
ก็นำความสุขที่ฉาบด้วยเมตตา
มาสู่หัวใจของเราใจของเรายิ่ง
ณ. จุดเล็กๆ จุดหนึ่งในโลกแสนกว้างใหญ่....
ขอบคุณวันแห่งการเรียนรู้ที่ช่วยให้ตระหนักว่า...
การได้รับใช้สิ่งมีชีวิตอื่น...
เป็นอีกหนึ่งความหมายอันยิ่งใหญ่...ของการมีชีวิตอยู่...ในวันนี้...
ด้วยความนอบน้อม,
ปริม ทัดบุปผา
บนทางเดิน...ริมน้ำ
Mark Salona Piano
http://www.youtube.com/watch?v=h0VJBvaO5G4
ความเห็น (27)
ครับ..อ่านแล้วต้องยอมรับกับตัวเอง ทุกวันนี้ จริงๆแล้ว ที่ใช้ชีวิตและมีความสุขทุกวัน เพราะคำว่า "รับใช้" ทั้งคนใกล้ชิด องค์กร และเพื่อนร่วมงานโดยแท้เทียว..และจะทำมันต่อไป
เข้ามาอินกับความรักของหนุ่มสาวในบรรยากาศแสนดี
และข้อคิดจากหอยทากน้อย ....
ละเมียดละไมจริงๆ นะคะ ชีวิตบนดวงดาวสีฟ้าใบนี้
เจ้าหอยทากน่ารักจังค่ะ...แต่ที่่น่ารักกว่าคือผู้ที่น้อมใจลงรับใช้เจ้าหอยทากน้อยตัวนี้
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่ละเมียดละไมในความรู้สึกนะคะ...เป็นสิ่งเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ค่ะอาจารย์ปริม
แปลกนะ ไม่มีขาแต่เดินได้?
ใครคนนี้ ที่service ชีวิตช้า
ใครคนนี้ ที่เมตตา หน้าเปื้อนยิ้ม
ใครคนนี้ ที่ใจงาม นามว่าปริม
ใครคนนี้ แสนอุ่นอิ่ม ปริม...จิรา :))
เรื่องราวเล็กๆ ที่สุดแสนงดงาม น่ารัก เป็นหนักหนา
เขียนอะไรก็น่าอ่าน แบบดื่มด่ำไปซะหมดเลยนะตัวเอง :)
ขอบคุณมากมายเลยนะคะ อิ่มอร่อยเลย...ดอกอัญชัน ไปหละ :)))
สวัสดียามดึกค่ะท่านอาจารย์ชยันต์
ยินดีกับ "ความสุข" ที่เกิดจากการ "รับใช้" ด้วย "ใจรัก" ค่ะ
ฝันดีค่ะท่านอาจารย์
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ Bright Lily,
ปริมบอกกับคนใกล้ตัวว่าหากวันใดที่ปริมจิตตกและรู้สึกไม่มีความสุขในชีวิต ให้เขาเตือนให้ปริมนึกถึงวันนี้ วันที่เรามีชีวิตที่เรียบง่าย สงบและมีความสุขกับสิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราเป็นขณะนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณ Blue Star,
เมื่อนั่งดูใกล้ๆ เจ้าหอยทากก็น่ารักจริงๆ นะคะ หนวดทั้งสองคู่ของมันยืดๆ หดๆ ได้ด้วยค่ะ ภาพแรกหนวดยาวๆ ที่เป็นก้านตาของมันหดตัวไปข้างหนึ่งค่ะ ส่วนหนวดคู่ที่สั้นๆ ใช้ดมกลิ่นไปมา น่ารักดีค่ะ
บางวันก็อยากมองชีวิตแบบใช้กล้องจุลทัศน์ บางวันก็อาจมองชีวิตแบบกล้องถ่ายรูปแบบฟูลเฟรมแบบพาโนรามาค่ะ สุขทั้งสองแบบ ;)
ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายกันยามดึกค่ะ
ฝันดีนะคะ
มาเยี่ยมรอบดึกพบความสุขดีๆจากภาพและเรื่องเล่าแห่งเมตตาธรรมนี้..ขอบคุณค่ะ..
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์โสภณ
หอยทากใช้กล้ามเนื้อเป็นเหมือนเท้านะคะ ต้วมเตี้ยมช้าๆ น่ารักดีค่ะ
;))
ขอบคุณค่ะ
สวัสดียามดึกค่ะคุณตะวันดิน
กลอนเพราะจังค่ะ แต่อ่านแล้วเขินตัวเอง อิอิอิ เพราะจริงๆ แล้วคนที่ชอบทำเรื่องแบบนี้คือคนใกล้ ปริมก็แค่ช่วยให้กำลังใจค่ะ แล้วก็เก็บมาเล่าได้ตั้งหนึ่งบันทึก แต่ก็มีความสุขที่ได้มีส่วนร่วมยืนอยู่ตรงนั้นด้วยกันค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
สุข สงบ ในค่ำคืนนี้เหมือนที่ปริมกำลังรู้สึกนะคะ ;)
ขอบคุณความอบอุ่นและกำลังใจจากคุณพี่ใหญ่ค่ะ
ฝันดีนะคะคืนนี้ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
- เพิ่งรู้ว่า...หอยทากกินมังสวิรัตครับ...
- แต่จริงๆ แล้วแอบซาบซึ้งกับบันทึกและเสียงเปียโนของคุณปริมมากครับ
- สักวันเราจะเจอกันครับ
จำได้ว่าเจ้าหอยทากแบบนี้กินผักผมเกือบหมดเลยครับ
แวะมาทักทายครับ
หอยทาก เป็นศัตรู และมิตร ได้ที่ใจ ^^ ความสุขหาได้ไม่ยากเลย
พี่ปริมคะ
เพิ่งรู้ว่าหอยทากกินดอกไม้ด้วยนะเนี้ยะ
อ่านแล้วอยากจะหาใครสักคนมาเดินเล่นด้วยบ้างจัง
อิๆๆ
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณปริม
- ไม่ว่าปีใหม่หรือปีเก่าที่นี่มีแต่ความอบอุ่นเสมอ
- ขอบคุณสิ่งดีดีที่นำเรามาเจอกัน
- คิดถึงนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอทิมดาบ
ปริมว่าเขาเป็นมังสวิรัตินะคะ ท่านอาจารย์ขจิตยืนยันจากความเห็นข้างล่าง ;)
ขอให้วันที่เราได้พบกันมาถึงเร็วขึ้นค่ะ
ฝันดีนะคะ
ท่านอาจารย์ขจิตคะ
ต่อไปปริมต้องปลูกผักเผื่อพวกเขาแล้วค่ะเนี่ย...
อาจารย์ปลูกผักอะไรคะเขาจึงชอบนักคะ?
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะคุณเทียนส่องแสง
ปริมก็โชคดีที่เป็นคนสุขง่ายค่ะ ;)
ฝันดีนะคะ
น้องกล้วยไข่คะ
พี่ก็เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกค่ะ ทดลองดูแต่ได้ผลจริงๆ
น้องกล้วยไข่น่ารักแบบนี้ ใครๆ ก็อยากไปเดินด้วยค่ะ พี่ๆ เดินกันมาสิบกว่าปีแล้วค่ะน้อง แต่ก็ยังชอบไปเดินเล่นกันอยู่ค่ะ อิอิอิ
ฝันดีค่ะคืนนี้
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณยาย
ดีใจจังคุณยายมาเยี่ยมค่ะ ไม่ได้คุยกันตั้งนาน คิดถึงเช่นกันค่ะ
คุณยายมีความสุข สมหวัง มีพลังชีวิตนะคะ ;)
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่แวะมาให้กำลังใจเจ้าทากน้อยในบันทึกนี้นะคะ
สุข สงบ สวัสดีค่ะ
การให้สมบูรณ์เมื่อมีการรับ :)
ใช่เลยค่ะคุณหยั่งราก ฝากใบ
เจ้าเตี้ยมเตี้ยมอุตส่าห์รับไปเคี้ยวตั้งสองดอกค่ะ ดีใจมาก...
ราตรีสวัสดิ์นะคะ
โห...คิดได้ไงคะ
เพื่อนบ้านคงทำหน้างง ๆ
การได้เอื้อเฟื้อเล็กๆน้อย ที่จริงไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลยนะคะ เพราะมันต้องการจิตที่มีเมตตา-กรุณาอันไพศาล มองเห็นประโยชน์สุขจากการได้ลงมือทำเพื่อผู้อื่น สัตว์ร่วมโลกนานาชนิด ความอ่อนโยนแบบนี้นับวันจะหายากในชีวิตที่รีบเร่งร้อนรนค่ะ