ชื่อบันทึก..ที่ระลึก..วันครู
ประมาณ ๓ - ๔ ปีมาแล้ว ที่ผมเองได้รับรางวัลเกียรติบัตรงานวันครูทุกปี ปีละ ๑ - ๒ ใบเสมอ จนคนที่บ้านทักว่า พ่อจะสะสมไปไหนหนักหนา ผลงานเลื่อนซีเลื่อนระดับก็ไม่ได้ทำกับเขา เนื่องจากเป็นโรงเรียนเล็กๆ และสุขภาพก็ไม่สู้ดี จริงๆแล้ว ก็ไม่ได้ถึงกับสะสมอะไร แต่เป็นเครื่องมือหนึ่งที่คิดว่า จะให้กำลังใจตัวเองมากกว่า และเป็นตัวอย่างให้ลูกหลานเห็น ว่าชั่วชีวิตหนึ่งของพ่อนั้น ทำงานและมีคนเห็นถึงซึ่งคุณภาพงานนั้นๆ
รางวัลงานวันครู มี ๒ ส่วน ส่วนหนึ่งเกิดจากเจ้านายมองเห็นและอยากให้ อีกส่วนหนึ่งเป็นผลงานทางวิชาการ ต้องทำตามเกณฑ์ มีกรรมการประเมิน ได้คะแนนถึงเกณฑ์ จึงจะได้รางวัล ส่วนใหญ่ผมจะได้ในระดับของคุรุสภา โดยเขตพื้นที่การศึกษาเป็นผู้มอบ
ปีนี้เจ้านายใจดี(อีกเช่นเคย) ให้เกียรติบัตรผู้บริหารทุกคน เกือบ ๑๐๐ คน ชื่อรางวัลผู้บริหารผู้มีจรรยาบรรณและคุณธรรมดีเด่น ลงนามโดยเลขาฯสพฐ. โดยไม่มีการประเมินใดๆ นัยว่าสร้างขวัญกำลังใจกัน ไม่ว่าผู้บริหารคนนั้นจะไปทำงานสายเสมอ ไม่ชอบอยู่โรงเรียน ขี้เหล้าเมายา มีหนี้สินมากมาย เล่นการพนันเป็นนิจ ชู้สาว ไม่เข้าสังคม ไม่นิยมวิชาการและผลาญเงินหลวง บางช่วงบางตอนที่เจ้านายให้โอวาท ยังบอกด้วยว่า รางวัลที่ให้นี้ ถือเป็นรางวัลระดับชาติ...ผมเองพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ได้แต่ร้องในใจว่า..ไอ๊หยา..
ขับรถกลับบ้าน คิดอยู่ตลอดเวลาว่า สวัสดิการสร้างขวัญกำลังใจให้แก่ข้าราชการครู นับวันจะเสื่อมถอย และถอยหลังเข้าคลองไปทุกที ของดีที่ผู้บริหารระดับสูง ให้แก่คนชั้นครู ทำไมไม่คิดเลือกสรร และทำมันให้เกิดคุณค่าอย่างยั่งยืน
แต่แล้วผมเหมือนบรรลุ คิดได้ขึ้นมาทันที ที่คือกุศโลบายของเจ้านายต่างหาก สิ่งที่มองเห็นประเด็นแรกและเข้าถึงได้ไม่ยาก คือ ตัวอย่างที่ดีด้าน "การให้" แสดงถึงความมีน้ำใจของเจ้านาย และ "การให้" กำลังหายากในสังคมทั่วไป ไม่เว้นแต่สังคมครู ประเด็นต่อมา เมื่อได้รับในสิ่งที่ดีแล้ว เป็นหน้าที่ของคนรับ คือ ผู้บริหาร ที่ต้องตระหนักในศักดิ์ศรีและคุณค่า หันมาสร้างสรรค์ความดี เพื่อพัฒนาการศึกษาต่อไป ให้สมกับที่เจ้านาย เข้าใจ เข้าถึง และอยากพัฒนาครู
โอ...แค่นี้เอง ที่ผมเข้าไม่ถึงแก่นธรรม และต้องทำความเข้าใจอยู่นาน
รางวัลเกียรติบัตรที่ผมได้อีกใบหนึ่ง เป็นรางวัลหนึ่งโรงเรียน หนึ่งนวัตกรรม ที่ผมส่งผลงานด้านแหล่งเรียนรู้ มีกระบวนการขั้นตอนการสอนแบบบูรณาการ ส่งไปให้คุรุสภาที่กรุงเทพ มีแฟ้มภาพกิจกรรมและภาพเคลื่อนไหวประกอบ คุรุสภามีหนังสือตอบมาว่า ไม่ผ่านเกณฑ์ระดับประเทศ และให้กำลังใจว่าปีหน้าขอให้ส่งไปใหม่ อย่างไรก็ตามคุรุสภา ก็ส่งเกียรติบัตรเป็นรางวัลให้ได้ในระดับเขตพื้นที่ฯ
หนึ่งโรงเรียน หนึ่งนวัตกรรม ผมใช้ชื่อผลงานว่า "เรียนรู้สร้างสรรค์ ในบ้านพอเพียง" ผมมาวิเคราะห์ดูแล้ว เกิดจากการหลอมรวมแหล่งเรียนรู้ แล้วนำเสนอไม่ชัดเจน คราวต่อไป..ต้องเจาะเรื่องใดเรื่องหนึ่ง แล้วอธิบายให้ชัดว่าใช้สอนอย่างไร เด็กได้อะไรและผลเป็นอย่างไร
สงสัยจะโดนคนที่บ้านว่าอีก..พ่อเอาอีกแล้ว เฮ้อ.. ก็มันอดคิดงานไม่ได้นี่นา แล้วถ้าโรงเรียนไม่มีเอกลักษณ์และศักดิ์ศรี ไม่มีอัตลักษณ์ให้ชัดเจนเป็นของตนเอง..ถ้าเขายุบโรงเรียน..แล้วจะว่ายังไง
ความเห็น (10)
คุณค่าของคำว่า "ครู " ยิ่งใหญ่เสมอ
ยินดีด้วยค่ะ ท่านผอ.
มาให้กำลังใจครับ
"แล้วถ้าโรงเรียนไม่มีเอกลักษณ์และศักดิ์ศรี ไม่มีอัตลักษณ์ให้ชัดเจนเป็นของตนเอง..ถ้าเขายุบโรงเรียน..แล้วจะว่ายังไง "
" ไม่มีโรงเรียนไหนดี...ถ้า....ผู้บริหารแย่...และไม่มีโรงเรียนไหนแย่...ถ้า...ผู้บริหารดี" คือ สัจธรรม
ขอแสดงความยินดีกับผู้บริหารผู้มุ่งมั่นจ้ะ
สิบนิ้วไหว้สา ก้มกราบบูชาพระคุณครู ด้วยความนอบน้อมค่ะ...
...P'Pleคิดว่า ท่าน ผอ. ชยันต์ มีความต้องการระดับ Self-actualization Needs นะคะ เป็นความต้องการที่จะเข้าใจ ประจักษ์ตนเองอย่างแท้จริง เป็นความต้องการ เพื่อตระหนักรู้ ความสามารถของตน กับประพฤติปฏิบัติตนสุดความสามารถ โดยเล็งประโยชน์ของคนอื่นและสังคมส่วนรวม เป็นสำคัญนะคะ....ขอบคุณมากนะคะ
ภาพดีๆอย่างนี้คุ้นตาจัง...คิดถึงเมื่อครั้งได้ไปร่วมแสดงความยินดีที่งานมอบเกียรติบัตรสถานศึกษาพอเพียง จากรัฐมนตรีศธ. พี่ใหญ่ชื่นชมและให้กำลังใจค่ะ
คารวะคุณครูทุกท่านด้วยดวงใจครับ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ผมเชื่อว่า ผอ ทำทุกอย่างเพื่อนักเรียน รางวัลเป็นผลพลอยได้ครับ
ขอขอบพระคุณ ดอกไม้ทุกช่อ
และทุกถ้อยคำที่สุดแสนดีงาม ด้วยความคิดถึงกันเสมอ
เป็นกำลังใจและร่วมระลึกคุณความดีที่เกิดขึ้นในวันครู
และตลอดไป ครับ