เรื่องสั้นบนรถเมล์
วันนี้ฉันเดินทางกลับมาจากบ้านที่ต่างจังหวัด ลงรถตู้ที่อนุสาวรีย์ชัยฯแถวๆห้างเซนจูรี่ เมื่อเวลาประมาณบ่ายสามโมง เมื่อรถถึงที่หมายแล้วฉันก็ลงและเดินไปขึ้นรถเมล์ต่อที่ฝั่งรพ.ราชวิถี ฉันรอรถเมล์สาย 509 เพื่อที่จะกลับหอพักบริเวณพาต้าปิ่นเกล้า วันนี้รถเมล์มาช้า ฉันรอค่อนข้างนานประกอบกับอากาศในช่วงบ่ายค่อนข้างร้อน ฉันจึงคอยมองชะเง้อตลอดว่าเมื่อไหร่รถเมล์จะมา .....เมื่อรถเมล์มาแล้วฉันแทบจะเป็นคนแรกที่ได้ขึ้นรถเมล์เลยเนื่องจากรถมาจอดตรงหน้าฉันพอดี ฉันเลือกที่นั่งตรงที่ใกล้ประตู เพื่อที่จะสะดวกเวลาลงรถ เพราะฉันมีข้าวของจากบ้านมาก็ไม่น้อย
รถเมล์ออกจากอนุสาวรีย์ชัยและวิ่งไปเรื่อยๆตามเส้นทาง วันนี้รถค่อนข้างติด ทั้งๆที่เป็นบ่ายวันพฤหัส ที่เป็นวันธรรมดาแท้ๆและก็ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานอีกด้วย สร้างความประหลาดใจให้กับผู้โดยสารบนรถเมล์รวมถึงตัวฉันเองอยู่ไม่น้อย .......รถเมล์วิ่งไปตามถนนที่ฉันคุ้นเคย และเมื่อวิ่งมาถึงบริเวณสะพานผ่านฟ้าจะเข้าถนนราชดำเนิน ทันใดนั้นฉันได้ยินเสียงสุนัขตัวหนึ่งร้องอย่างโหยหวน เสียงของมันโหยหวนเหมือนว่ามันได้รับความเจ็บปวดและทรมานอย่างแสนสาหัส โหยหวนเหมือนกับว่ามันกำลังจะขาดใจ เสียงของสุนัขตัวนั้นแหลมบาดเข้าไปในใจของฉัน ฉันเอามือขึ้นป้องปาก ด้วยความสงสารและตกใจ นึกตั้งคำถามในใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับสุนัขตัวนั้น อยากรู้ว่าเสียงนั้นมันอยู่ตรงไหน ฉันพยายามจะมองหาต้นเสียงแต่ก็คิดในใจว่าไม่อยากจะเห็นภาพบาดตานั้นเลย ฉันคงรับไม่ได้แน่ๆถ้าเห็นว่ามีสุนัขถูกรถคันไหนบนถนนทับ ตอนนี้มันคงจะดิ้นทุรนทุรายอยู่เป็นแน่ ...... เสียงของมันยังคงดังอยู่ต่อเนือง คิ้วของฉันเริ่มขมวดด้วยความกังวล และคิดตลอดว่าขอให้มันปลอดภัย รถเคลื่อนเข้าถนนราชดำเนินแล้วแต่เสียงของสุนัขตัวนั้นยังคงดังโหยหวนอยู่ง คงมีผู้โดยสารอีกหลายคนที่พยายามจะมองหาต้นเสียงดังกล่าวว่าอยู่ตรงไหน .......และในตอนนั้นเองกระเป๋ารถเมล์ก็ได้พูดขึ้นท่ามกลางความกังวล ความสับสน ความอยากรู้ของผู้โดยสาร ว่า ...."อ่ออ นั่นเสียงริงโทนคนขับเอง ชีวิตเค้าหน่ะมีแต่หมานำ เสียงโทรศัพท์ยังตั้งเป็นเสียงหมาเลย " ....และตอนนั้นเองฉันก็รู้สึกโล่งอกอย่างมาก ที่ไม่มีสุนัขตัวไหนเป็นอะไร และก็นึกขำในใจว่า แปลกดี เพราะไม่เคยเจอใครใช้เสียงโทรศัพท์แบบนี้ และฉันคิดว่า ถ้าเสียงนี้ไปดังขึ้นอีกที่ไหน เมื่อไหร่ ก็อยากสร้างความตกใจและประหลาดใจให้กับคนรอบข้างที่ได้ยินอีกเช่นกัน คงไม่ต่างจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้เป็นแน่
ความเห็น (6)
เสียงโทรฯ เปิ๊ดสะก๊าดครับ ;)...
จริงๆ ก็ไม่ควรนะคะ น่าจะเป็นเสียงอื่นๆ ดีกว่าค่ะ
ระวังความเสี่ยง (Risk)
ตอนได้ยินเสียงตกใจมากค่ะ และพอรู้ว่าเป็นเสียงโทรศัพท์ก็ประหลาดใจมากค่ะ ^^
นี่เรื่องสั้นหักมุมเลยละครับ ปณิธิ ภูศรีเทศ
คนขับ คนนั้นน่าจะเป็นคนรักสุนัขหรือเปล่า ?