จดหมายถึงครู l ตุ๊กตาทำให้ใจอ่อนโยน

วันพฤหัสบดี  ที่ 27 ธันวาคม 2555

กราบสวัสดีค่ะครู

       จะปีใหม่แล้ว แถมช่วงนี้แสงจันทร์สวย เมื่อคืนนอนชมแสงจันทร์ในรถ แล้วหลับไป รถคันนี้เป็นหลายอย่างจริง ๆ แม้กระทั่งห้องนอน กลิ่นเหล้ายังฉุนติดเสื้อผ้า เพราะหลายขวดที่เปิดออกมามีแรงดันฟุ้งกระจาย คิดขำๆกับตนเองว่า "และแล้วก็มือเปื้อนเหล้า" กลิ่นของเหล้าปั่นที่ส่งมาวิเคราะห์ทำให้หนูคิดถึง อาเจียนของคนดื่มเหล้า พาลให้คิดถึงกลิ่นขอลอาเจียนเด็ก ๆที่เมารถ แม้ตอนที่จัดการกับเรื่องราวต่าง ๆ ระหว่างที่เด็ก ๆ เมารถจะเป็นไปแบบธรรมดา ๆ แต่นั่นก็มีกลิ่นของเน่าเข้ามาชนจมูกเจ้าค่ะ เป็นบทเรียนที่ดีให้หนูได้พิจารณากับตนเอง เมื่อคืนกว่าจะทำแล็บเสร็จก็ดึกอยู่ เหมือนอยู่กับการคิดและวางแผนแล็บทั้งวันจนมืด เพราะหนูรูสึกว่า เต็มไปด้วยอะไร ๆ ที่หนูไม่รู้ เผลอเครียดบ่อยครั้ว และหนูก็ขีดเส้นตายให้ตนเองกับคำสัญญาที่แจ้งลูกค้าไว้ เช้านี้ที่ทำงานมีงานเลี้ยงปีใหม่ แข่วกีฬามหาสนุก จับสลากของขวัญ เขาประชุมกันอาทิตย์ที่แล้ว แต่ใจหนูนึกถึงว่า ต้องดูแล็บซ่อมแล็บ ไม่มีหนูงานเลี้ยงก็ไม่ล่ม ไม่ใช่หนูตั้งใจละนะเจ้าค่ะ ใจหนูไม่ได้ถึงพร้อมขนาดนั้น แต่รู้เลยว่า สิ่งแวดล้อมบีบคั้นให้เป็นแบบนี้ ถ้าดิ้นก็ทุกข์ ความคะนองกับเสียงดนตรีใจหนูยังมีมากอยู่เจ้าค่ะ ปริ้นผลกว่าจะเสร็จ ดูท่าทางอาจจะต้องทำใหม่ชัวส์ 2 ตัว นั่นหมายถึงว่าทำแล็บไม่ต่ำกว่า 5 ชั่วโมงเจ้าค่ะ  ต่อหนึ่งรอบ หนูต้องเช็คให้ชัวส์ว่าแค่สองโดยการปรึกษาผู้รู้คือ น้องที่ทำเป็นประจำแต่ตัวอย่างของน้อวเป็นอัลกอฮอล์ในเลือด หนูเอาวิธีมาปรับเล็กน้อยวิเคราะห์อัลกอฮอล์ในเหล้าปั่น ตามโครงการวิจัยแก้ไขปัญหาสุราที่ยื่นขอมา สรุปบ่ายกว่า ๆ หนูทำอะไรต่อไม่ได้ ต้องรอจึงตัดสินใจออกไปจัดหาของตามที่ครูเมตตาให้โอกาส ได้ถุงนอน เสื้อซับแม่ชี 3 ตัว ผ้าถุง 00 จำนวน 3 ผืน ตะกร้าหวาย เตาถ่าน ถ่าน ใจหนูลังเลในการซื้อส้มและทับทิม เพราะสังเกตว่า ของสดซื้อวันสุดท้ายดูโอเคกว่าจึงเอาไว้ก่อนเจ้าค่ะ พยายามหาเต้าหู้ยี้ ยังไม่เจอยี่ห้อ ที่พี่ก้อยใช้ ระหว่างวัรก็เข้าเช็ค Line ครูและพี่ ๆคุยกันน่ารักดี เข้าไปอ่านแล้วใจรู้สึกโล่งสบายเจ้าค่ะ ชาวงนี้หนูปฏิเสธไม่ได้ว่าใจ คลุกทุกข์อยู่มาก ทำได้เพียงนั่งหายใจรับลม ระหว่างวันก็เดินไปมา ตั้งสติกับตนเอง แต่ถ้าหนักๆเข้ามาหนูหลับตาหายใจเลยเจ้าค่ะ เอาแรง 

เลิกงานกลับมา ทะยอยซักผ้า สองสามวันที่ผ่านมา มัวคลุกกับงานและเรื่องราวเข้าบ้านก็สลบ ยังไม่ได้เครียอะไรเลย หยิบตุ๊กตาที่พี่ ๆเอามาให้รวมๆกับที่ซื้อมาถ่ายภาพขึ้น FB เหมือนได้แลกเปลี่ยนกำลังใจค่ะ นึกย้อนกับตนเอง ชอบกอดและหอมตุ๊กตาสมัยเด็กสังเกตว่า พอจับซักทีไรก็เหมือนได้ตัวใหม่ทุกที จึงตัดสินใจคัดแยกสีตุ๊กตาแล้วก็ซักเจ้าค่ะ ออกมาน่าพอใจสะอาดขึ้น แม้บาวตัวจะตาหายหรือปริ นั่งเป็นโอกาสให้หนูแสดงฝีมือซ่อมก่อนถึงมือเด็ก ๆ เป็นอีกภารกิจที่แค่ได้จับก็สนุกแล้วเจ้าค่ะ 

ตุ๊กตาทั้งหมดตอนยังไม่อาบน้ำ

อันนี้อาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ

อาจจะต้นทุนเดิมชอบตุ๊กตามาก เสียดายที่กลับบ้านไม่ทันหยิบเอาที่แพ็คไว้มาสมทบ แต่ก็คิดว่า ถ้ามีโอกาส เดี๋ยวตุ๊กตาเหล่านั้นก็น่าจะถึวมือเด็กๆเจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณครูที่เมตตาให้โอกาส

ปล.ภาพที่ครูโกนผมในวันนี้หนูเห็นแล้วรู้สึกอนุโมทนามากเลยเจ้าค่ะ และวันนี้หนูก็ได้เวลาตัดผมอย่างที่ครูเมตตาให้โอกาสได้เรียนรู้เช่นกันกราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ