สิ่งที่ได้จากการเรียนรู้


การทำงานหนัก คือ ดอกไม้ของชีวิต
วันนี้ข้าพเจ้าได้มาเรียนวิชา ผึ้ง ซึ่งอาจารย์สมลักษณ์ได้ให้ดู วีดีโอ  ของครูใหญ่ผู้พัฒนา เริ่มจากเมื่อครูใหญ่ท่านได้ลงจากรถท่านไม่รอให้ใครมาช่วยแบกของหรือถือของเลย ทำให้เราได้ข้อคิดว่าการที่เราพึ่งตัวเองก่อนที่จะพึ่งคนอื่นนั้นเราก็จะถือของของเราไปถึงจุดหมายได้เร็วแต่ถ้าเรารอให้คนมาช่วยแล้วอีกเมื่อไรล่ะที่จะมีคนมาช่วย  แล้วอีกอย่างที่ข้าพเจ้าได้จากเรื่องนี้คือคนภายนอกมองคนด้วยการแต่งตัวและบุคคลิกภายนอกมากกว่า ซึ่งได้เห็นจากที่ครูใหญ่ไม่ได้รับการช่วยเหลือจากผู้ชายคนนั้นเขาก็ให้ครูใหญ่แบกของมาเองจนครูใหญ่ได้พูดกับเขา เขาก็ได้ช่วยแบกของ ที่เขาช่วยเพราะเขาเริ่มเกิดศรัทธาที่ตอนแรกเขาไม่มีเพียงแค่เขาเห็นว่าครูใหญ่ใส่รองเท้าขาด  ครูใหญ่ได้สอนว่าการที่เราจะทำอะไรเราต้องทำด้วยใจไม่ใช่ไดรับคำสั่งแล้วทำเพราะการทำเช่นนี้จะไม่ยืดยาวทำแล้วก็หยุดไป ครูใหญ่ทำตัวแบบอย่างที่ดีของชาวบ้านและครูที่อยู่ที่นั้นจนท่านพัฒนาทั้งโรงเรียนและหมู่บ้านให้พัฒนาฐานะความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ท่านให้คำขวัญของท่านตั้งแต่ท่านมาที่นี้ว่า การทำงานหนัก เป็นดอกไม้ของชีวิต ท่านได้ทำตามที่ท่านได้พูดไว้ ข้าพเจ้ารู้สึกชื่นชมและชื่นชอบ ครูใหญ่คนนี้มากเพราะว่าท่านเป็นบุคคลที่มีใจที่กว้างไม่คิดเอาผลประโยชน์ให้กับตัวเองแต่ท่านให้ประโยชน์ กับผู้คนและประชาชนเหล่านั้นให้ความเป็นอยู่ที่ดีและมีโรงเรียนที่เพียบพร้อมด้วยพื้นฐานของความสามัคคี และความสุขที่ได้อยู่ที่ท้องถิ่น อย่างคำที่ท่านบอกว่าการศึกษาม่ใช่เรียนเพื่อทิ้งถิ่นไปที่อื่นต้องเรียนแล้วมาพัฒนาถิ่นที่อยู่อาศัยของตนเอง ท่านบอกอีกว่าการมีเพื่อนบ้านที่ดีไม่ต้องมีรั้วบ้าน และการที่พึ่งตนเองก่อน ก่อนที่สวรรค์จะมาช่วย ข้าพเจ้าขอบคุณอาจารย์สมลักษณ์มากๆน่ะค่ะที่นำเรื่องดีๆมาให้ดูทำให้ข้าพเจ้าเองได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างในการที่จะนำไปใช้ในชีวิตของข้าพเจ้าค่ะ
คำสำคัญ (Tags): #นิสิตชีววิททยา
หมายเลขบันทึก: 51340เขียนเมื่อ 22 กันยายน 2006 16:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:57 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท