โลกและชีวิต. (97) ภาพและชีวิต
ผมยังอยู่ในระหว่างการเดินทาง. ด้วยข้อจำกัดหลายประการ. จึงยังไม่สะดวกเขียนเรื่องเล่ายาวๆ เหมือนเคยมา.
เช้านี้แดดอุ่นริมฝั่งน้ำอบอุ่นเหลือหลาย
เมื่อวานผมเดินเท้าในราว 20 กิโลเมตร เหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง
เมืองอันไม่คุ้นเคย. ยังผลให้เรารู้โดดเดี่ยว. หากแต่ความรู้สึกโดดเดี่ยวที่ว่านั้น. กลับทำให้ผมนึกคิดถึงเรื่องราวมากมายที่เข้ามาหยอกเอินกับหัวใจของผม. จนอดที่จะนิยามห้วงคิดเป็นวาทกรรมสั้นๆ ไม่ได้
อย่าคิดถึงให้มากนัก
ประเดี๋ยวความรัก
จะอึดอัดใจ
เงา คือ
คู่หูการเดินทาง
อำพราง
ความอ้างว้าง
และผื่นแผล.
ทิศทางเดียวกัน.
ต่างจุดหมาย
ต่างชานชลา
เดินทางไกล
เพื่อพาหัวใจ
กลับรังนอน.
ความเหงา
คือเสียงหยอกเย้า
ของสายสมหนาว
ยิ่งใช้ชีวิต.
ยิ่งเห็นกลลวง.
ของการใช้ชีวิต.
การพบพาน
เป็นส่วนหนึ่งของนิยาม
การจากลา.
อดีต.
เป็นพิพิธภัณฑ์
ที่มีลมหายใจ
ความเหงา
คือที่ว่างในใจ.
ที่รอการเติมเต็ม
ลืมไป.
ว่ายังมีใคร.
ให้คิดถึง
ความเห็น (20)
""..ซึ้งมากๆๆๆ...ความเหงา..เงา..ของเพื่อน..เดินทาง.ชีวิต..ที่..จริงๆก็ไม่..โดดเดี่ยวเดียวดาย..อย่างที่คิด.."อย่าคิดวิ่ง.หนีเงา..แล้วกัน..อ้ะะ...คุณพระรักษาเจ้าค่ะ...ยายธี
เหงามากนะคะ ห่างไกลหนุ่มน้อยหน้ามนมั่งคะ .. เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
ขอบคุณคุณยายธีมากครับ...
ตอนนี้ผมมานั่งฟังเสียงแม่น้ำโขงไหลล่อง....ฟังเสียงเรือยนต์ข้ามฟากไทย ลาว...
เดินทางเติมพลังชีวิต...
เดินทาง เพื่อกลับคืนสู่บางสิ่ง บางอย่า
ขอบพระคุณครับ
เห็นภาพ...เห็นชีวิต...เห็นสิ่งที่ผ่านไป
ทั้งภาพถ่าย..
และคำบรรยาย
เข้ากันเป็นที่สุด..
ชอบทุกภาพเลยคะ
สวัสดีครับ อ.krutoom
ยิ่งเดินทาง ยิ่งคิดถึง พื้นที่ที่เราจากมาอย่ามหาศาล
การเดินทาง เหมือนได้ยินเสียงจากข้างในแจ่มชัดขึ้น
ทั้งความสุข เศร้า...เหงา ร่าเริง
แต่ทั้งปวง มันช่วยให้ผมมี พลังอย่างบอกไม่ถูก
...
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย นะครับ
สวัสดีครับ พ.แจ่มจำรัส
คราวนี้แบกอุปกรณ์พะรุงพะรังมาก กล้อง-โน๊ตบุ๊คอย่างน้อย 2 ตัว
พกพาการงานมาด้วย แต่ก็สุขใจกับการเดินทางผ่านการขึ้นรถโดยสาร -สองแถว-โบกรถ - เดินเท้า
ยิ่งใช้ชีวิต เช่นนี้ ยิ่งรู็ว่าตัวเอง กำลังหลงรักอะไร อยากทำอะไร -
...
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ EGA
สารภาพว่าระยะหลัง ไม่ค่อยได้ลั่นชัคเตอร์ผ่าน Nikon คู่ชีพ ทั้งที่พยายามชะลอฝีเท้าไม่รีบเร่งอันใดมาก แต่ก็ยังต้องใช้อุปกรณ์ที่ง่าย สะดวกกว่ากล้องแสนรักของตนเอง
เดินทางคราวนี้ ไม่มีอื่นใดนอกจากชำระความฝันของผมเอง ครับ
โปรดรักษา
สุขภาพด้วย
เพื่อนรัก.
-สวัสดีครับ..
-เงา..คือเพื่อนร่วมเดินทาง..
-มีความสุข..
-ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ
ภาพสวยนะครับ
รักษาสุขภาพให้ดีๆ เช่นกัน นะครับ อ.วัส
สวัสดีครับ คุณ เพชรน้ำหนึ่ง
การเดินทางเพียงลำพัง ก็เห็นพื้นที่ว่างในชีวิต หรือเส้นทางชีวิตที่ต้องเติมเต็มไปเรื่อยๆ เงาที่ทอดตัวไปกับเรา คือสิ่งเตือนสติตัวเองในจุดที่เป็นอยู่และจุดที่เรากำลำงพุ่งไป--
สวัสดีครับ ลุงชาติ
ขอบคุณที่ให้กำลังใจเรื่องภาพถ่ายนะครับ
ด้วยเงื่อนไขหลายอย่าง เวลา พื้นที่ อุปกรณ์ พลอยให้ต้องใช้ความเบ็ดเตล็ดของกล้องเข้าช่วยเหลือ
ขอบคุณอีกครั้ง นะครับ
อาจารย์มาเที่ยวแถวริมโขงแน่เอง...ถ้าผมอยู่บ้าน คงอาสาไปด้วยครับ..แต่.ตอนนี้ผมมากรุงเทพฯ...ตอนนี้กำลังท้ายว่า อาจารย์อยู่ เชียงคาน หรือหนองคายกันแน่...แต่รถโดยสาร...ได้ใจมากครับ...ย้อนยุคมากครับ...พัดลมเก่าๆ...กับรองเท้าคู่ยาก...ถึงก็ช่าง...ไม่ถึงก็ช่าง....รออ่านต่อ..และขอตามไปกับอาจารย์ผ่านบันทึกนะครับ....
โชคดีที่ยังมีโอกาสได้เดินครับท่าน สู้ๆ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ 
แผ่นดิน
เดินทางไกลมากๆ เหนื่อยนัก ก็หยุดพักก่อนนะคะ
โปรดดูแล ตัวเองบ้าง เดี๋ยวลูกชายจะเป็นห่วงค่ะ
การเดินทาง ภาพถ่าย บทกวี
หนังสือดี ธรรมชาติ คนใกล้ใจ
เรากำลังสัมผัสมันไปพร้อมๆ กัน เพียงแต่คนละที่ค่ะ
เดินทางให้มีความสุขนะคะท่านอาจารย์
มีความสุขมากมายกับคู่หูการเดินทางนะคะและ ขอบคุณที่นำมาฝากให้ชมด้วย
ชีวิตกับการเดินทาง ช่วงหนึ่งของชีวิตกับการแสวงหา ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรมากมายที่พานพบจากการเดินทาง ขอให้มีความสุขกับการเดินทาง และแล้ววันนึงที่เราพบสิ่งที่เราแสวงหา ประสบการณ์ชีวิตก็จะสอนให้เราแกร่งพอที่จะเลือกเหตุลผลของชีวิตที่ความถูกต้องและดีงามมาก่อนความรู้สึกผูกพันอื่นใด เป็นกำลังใจให้ค่ะ