โลกใบเล็ก... ของใครบางคน


แต่ถ้าได้เห็นความสำเร็จของลูก ...ก่อนแม่ตาย.....แม่คง "เป็นสุข"

   เมื่อวานนี้ 10 ธค. ..... "วันรัฐธรรมนูญ" ..... และเป็นวันสำคัญอีกวันหนึ่งของ "ครอบครัวนวรัตน์"  .... ได้ตื่นแต่เช้า .... ไปใส่บาตรที่วัดบางบำหรุ  ที่กรุงเทพฯ ... เนื่องจาก .... เป็นวันครบรอบวันแต่งงาน 30 ปีีของแม่และปะป๋า...  "ลูกสาวคนเล็ก .... Masato Yu"  ....พูดขึ้น  .... และชวนแม่บ้าน (พี่เรียน...แม่บ้านที่อยู่ด้วยกันมาเกือบ 20 ปี) ... แล้วพากันตื่นแต่เช้า .... ลงมาช่วยกันทำกับข้าว ... ตักกับข้าวใส่ถุง  ...  เตรียมตัวไปวัด .... ไปร่วมกันใส่บาตร ... แล้วกลับมาทานข้าวเช้าด้วยกันที่บ้าน


                   


    ....ไม่นึกเลยว่า วัน-เวลา ผ่านไปเร็วเช่นนี้ นะคะ  ... หมอเปิ้น กับ นพ.สมพนธ์  แต่งงานกันมาเป็นเวลานาน 30 ปีแล้ว ....  มีความรู้สึกว่า  "เร็วมาก" ... นึกถึงวันที่แต่งงาน  ...  ตอนนั้น... คุณหมอสมพนธ์ .... เลือกวัน 10 ธค. 2525 .... เพราะเป็นวันหยุด ... แขกจะได้มาในงานแต่งได้สะดวก .... เพราะจะได้หยุดเพราะเป็นวัน  "รัฐธรรมนูญ " ... คุณหมอสมพนธ์ บอกตอนที่  กำหนดวันแต่งงานว่า ... เมื่อถึงวันนี้ ....เราจะได้มีเวลาไปฉลองได้ .... "ไม่ต้องลาราชการ"  เพราะเป็นวันหยุดพอดี  ... และพอมีเวลา เราก็พาลูกๆๆ ไปเที่ยว ... ลูกๆ ก็จะได้หยุดโรงเรียนด้วย  ... และถ้าโชคดีปีใดตรงกับวันศุกร์  จะได้หยุดติดต่อกันหลายวัน ... จะได้ไปเที่ยวไกลๆๆ ... ไปได้ทั้งครอบครัว 


                    


   สมัยที่ลูกยังเล็กๆ เราทั้งสอง จะเอาลูกใส่รถ ... และขับรถไปเรื่อยๆ  ... ไปทางใต้ ...ไปภูเก็ต  ... ไปพังงา  .... ไปเที่ยงเกาะพีพี .... โดยจะแวะไปเรื่อยๆ  ... พักไป ... กินไป  .... นอนไป  ... สนุกสนาน  .... มาถึงตอนนี้ลูกโตขึ้น ... คนโตอายุเกือบ 30 ปีแล้ว ไปเรียนต่อที่ Eng .... ส่วนคนเล็ก (Masato Yu) ต้นปี2556 ... ก็อยากจะตามพี่สาวไป ... แต่ก็ไม่ทราบว่า .... จะได้ไปดังฝันหรือไม่นะคะ ... เขาอยาก เรียนที่ University of London .... เป็นมหาวิทยาลัยที่ใหญ่เป็นอันดับสองในสหราชอาณาจักร .... หมอเปิ้นก็บอกเขาว่า ... ถ้าลูกอยากไปเรียน ... ก็ต้องขยัน ... มุ่งมั่น ... และเอาจริงเอาจัง.....จึงจะสามารถไปตามฝันได้ ... "โลกใบเล็กของ Masato Yu" ..... ไม่ฝันที่ไกลเกินไปหลอกนะถ้าลูก... "เอาจริงเอาจัง" .... และแม่ก็ไม่อยากให้เป็นแค่ความฝัน.... "ต้องทำฝันให้เป็นจริงขึ้นมาให้ได้" ..... ก็บอกและสอนเขาไปค่ะ


                      


  ....วันครบรอบแต่งาน 30 ปี ....รวดเร็วเหมือนติดปีบิน .... ลูกๆ โตขึ้น .... เราทั้งสองคนก็แก่ลงมาก .... แก่ไปตาม .... "วัน-เดือน-ปี ที่เปลี่ยนไป" นะคะ ... วันสำคัญวันนี้     Masato Yu ถามว่า ....  "แม่อยากได้อะไร" .... ก็บอกเขาไปว่า .... แม่ไม่อยากได้อะไรเป็นพิเศษ .... นอกจาก ..... อยากเห็นลูกๆ ... "สำเร็จการศึกษาที่เขาใฝ่ฝัน....และอยากให้ฝันของเขาทั้ง 2 เป็นจริง"  .... ก่อนแม่และป๋า ... จะจากโลกนี้ไป .... เขาก็บ่นว่าแม่ชอบคิดแต่เรื่อง "ความตาย" ..... ก็บอกเขาไปว่า "ความตาย"  ... แม่ไม่รู้ว่าจะเกิดกับแม่ ... เกิดกับป๋า ... วันใดและเมื่อไหร่? ..... แต่ถ้าแม่....ได้เห็นความสำเร็จของลูกทั้งสอง  ทั้งในหน้าที่และการงานก่อนแม่ตาย..... "แม่คงเป็นสุข" .... นี้คงเป็น... "โลกใบเล็กๆ ของครอบครัวเรา"  นะค่ะ  


               


              ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้เกียรติอ่านบทความ ♡(◕ฺ‿◕ฺ✿ฺ)



หมายเลขบันทึก: 511606เขียนเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 12:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 ธันวาคม 2012 11:55 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

โลกใบเล็กแต่ยิ่งใหญ่ในใจลูกๆนะคะ

สวัสดีครับ พี่หมอเปิ้น

"คุณแม่ยังสาว อยู่เลย" ........

Large_000011

                       สุขสันต์ครอบครัวน่ารัก...เป็นแบบอย่างที่น่าชื่นชมอย่างยิ่งค่ะ..

  • เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากๆๆ
  • ขอแสดงความยินดีกับครบรอบแต่งงานด้วยครับ
  • ไม่ทราบว่าน้อง masatoมาที่ศิลปากร

ยินดีด้วยนะคะ เป็นโลกอีกใบหนึ่งที่สวยสดงดงามนะคะ ชอบมากนะคะ อยากให้มีโลกใบเล็กๆแบบนี้หลายๆใบในสังคมไทยจังนะคะ

  • วันรัฐธรรมนูญสำคัญนัก
  • หรือจักเท่าวันสุขสันต์
  • 30ปีผ่านดูนานวัน
  • แต่ก็ยังหวานอบอวล

ขอให้มีความสุขตลอดไปนะครับ พี่หมอเปิ้น...

อบอุ่นและงดงาม.... จนไม่อยากหาทางออกจากบันทึกนี้ครับ...

อยากเห็นทุกครอบครัวในสังคมไทย

เป็นเช่นนี้ อบอุ่น  งดงาม  มีความสุข

อ่านแล้วมีความสุขค่ะ

-สวัสดีครับพี่หมอเปิ้น...

-โอ้โห.....ปี 2525 ผมเพิ่งลืมตาดูโลกได้ 2 ปี 555

-วันนี้มีโอกาสรับความสุขจากบันทึกนี้...

-คุณหมอสมพนธ์เลือกวันแต่งงานได้ดีมาก ๆ นะครับ ตรงกับวันที่ 10 ธันวาคม ซึ่งเป็นวันหยุด ท่านวางแผนไว้ดีมาก ๆ  

-สบายดีนะครับ..

-ขอบคุณครับ..


Ico48

ขอบคุณมากค่ะ น้องเพชร  คุณหมอสมพนธ์ .... เป็นนักวางแผนที่ดี .... 

แล้วแผนของน้องเพชรไป ถึงไหนแล้วค่ะ .... สบายดีกันทั้งสองคน นะคะ


-สวัสดีครับพี่หมอเปิ้น..

-คงต้องขอนำแบบอย่างการวางแผนมาใช้บ้างแล้วหละครับพี่หมอ...

-แผนของ"ครอบครัวเล็ก ๆ"ของผมตอนนี้ก็รอพักกาย/พักใจ ให้แข็งแรง ๆ 

-สุขสบายดีกันทั้งสองคนครับพี่หมอ..

-ขอบคุณครับ

เป็นบันทึกที่แสนจะอบอุ่นที่สุดค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ เปิ้ลขออนุญาตเรียกพี่นะคะ เข้ามาชมใน Blog พี่ดูแล้วประทับใจมาก ครั้งเราเคยพบกันค่ะ น้องจอยเป็นอาจารย์ที่วทก.คือ วิทยาลัยเทคโนโลีทางการแพทย์และสาธารณสุขกาญจนาภิเษก ค่ะ เราเคยเจอกันที่โรงพยาบาลบ้านลาดค่ะ จอยมีลูกศิษย์เป็นการแพทย์แผนไทยที่นั่น คือ ธวัช และ ถาวร ค่ะ  เมื่อต้นปี 55 จอยได้ไปนิเทศนักศึกษาฝึกงานที่บ้านลาด แล้วธวัชได้แนะนำให้รู้จักพี่เปิ้ล ดีใจและขอบคุณพี่เปิ้ลมากที่ให้กำลังใน บทความใน Blogของจอยค่ะ  ตอนนี้จอยกำลังอยู่ระหว่างลาศึกษาต่อปริญญาเอกที่ขอนแก่นค่ะ  Blog นี้ โดนใจมาก ก่อนทีคุณแม่จะ Sudden Dead เมื่อปีที่แล้ว เคยพูดไว้ว่า
ถ้าได้เห็นความสำเร็จของลูก ...ก่อนแม่ตาย.....แม่คง "เป็นสุข" นี่คือแรงขับที่ทำให้จอยมีวันนี้ค่ะ

เป็นบันทึกครอบครัวที่อบอุ่นมากค่ะ

ลูกสาวก็เกิดวันที่ 10 ธันวาคมค่ะ คาดหวังอยากจะเห็นความสำเร็จของลูกเช่นกันนะค่ะ แต่น้องอายยังเล็กนัก หนทางอีกยาวไกลค่ะ

ครอบครัวเป็นส่วนสำคัญอย่างมากเลยนะครับ

อ่านแล้วรู้สึกได้ว่ามีความสุขมากเลยนะครับ


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท