รักของพ่อ
วันพ่อปีนี้ ผมไม่มีโอกาสที่ได้กอดคุณพ่อ และบอกว่ารักพ่ออีกแล้วครับ นับตั้งแต่พ่อจากพวกเราไปเมื่อ 3 ปีก่อน เวลาความสุขของคนเรานั้นช่างแสนสั้นจริงๆ จนบางครั้งรู้สึกใจหาย แม้จะรู้ว่าการพลัดพรากจากสิ่งที่รักนั้น เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพบเจอ ไม่อาจหลีกพ้น แต่ภาพของพ่อยังอยู่ในใจผมเสมอมา ภาพชายร่างเล็ก ท่าทางแข็งแรง อารมณ์ดี และมีน้ำใจกับทุกคน ไม่ว่าจะญาติพี่น้อง หรือเพื่อนบ้าน เวลาที่มีงานกันทีไรพ่อเป็นต้องช่วยทุกที
พ่อชอบใส่เสื้อหม้อห้อมตัวเดิม จนแม่ต้อง บ่นบ่อยๆ ว่าไม่รู้ว่าจะอนุรักษ์ไปถึงไหน เสื้อตัวอื่นดีๆ ที่แม่ซื้อให้มีมากมาย ก็ไม่ใส่ แต่ผมรู้ครับว่า เสื้อตัวเก่าเวลาใส่บ่อยๆ จะใส่สบายกว่าเสื้อใหม่ เพราะบ้านเราเป็นชาวนา ชาวสวน พ่อจึงมีฝีมือในการปีนต้นหมาก ซึ่งจะมีบ่วงใส่ที่เท้า และจะมีแผ่นไม้สักยาวประมาณครึ่งวา เจาะทั้งรูสองข้างแล้วร้อยเชือก เอาไว้ยึดกับต้นหมาก นั่งเวลาที่จะใช้ไม้ไผ่ลำยาวๆ และผูกเคียวยามจะสอยเกี่ยวเอาทะลายหมาก รวมทั้งปีนต้นมะพร้าว ซึ่งไม่มีกิ่งให้จับ เก่งขนาดผมต้องยอมแพ้ แม้ว่าช่วงหลังที่อายุมากแล้วพ่อจะไม่ได้ทำ เพราะมีคนอื่นๆ มาขึ้นให้แล้วก็ตาม
พ่อให้ความสำคัญในเรื่องของการเรียนของลูก เสมอ พ่อเตือนผมบ่อยๆ ที่ชอบนอนอ่านหนังสือ ซึ่งไม่นานก็หลับให้หนังสืออ่านผมแทน รวมทั้งเขียนตัวหนังสือที่อ่านไม่ค่อยออก ต่างกับพ่อที่เขียนตัวหนังสือได้สวยจนผมต้องอาย วันนี้ต้นไม้ที่ผมกับพ่อปลูกไว้ที่บ้านเกิดด้วยกัน ต่างเติบโต ออกลูกผลมากมาย รอคอยให้เจ้าของมาเก็บกินอย่างเงียบเหงา มีเพียงแต่ นก และกระรอกตัวน้อยๆ มาคอยกัดกิน รวมถึงญาติๆ เพื่อนบ้่านใกล้เรือนเคียง ที่ผมบอกไว้ว่ามีอะไรก็ไปเก็บกินได้ อย่าได้เกรงใจ แม้วันนี้ผมต้องมาทำงานไกลบ้าน แต่ภาพบ้านหลังน้อย ที่เคยอบอุ่นด้วยความรักของพ่อ และคุณปู่ คุณย่า ที่แวดล้อมไปด้วยหมู่แมกไม้ที่ร่มรื่น รวมถึงเพื่อนบ้าน ญาติพี่น้องที่แสนดี มีความเมตตากับผมอยู่เสมอ ยังเป็นภาพความจำที่ดีเสมอมา
มีคำกล่าวที่ว่า “จะรู้ซึ้งว่าพ่อแม่รักเราเพียงใด ก็เมื่อเวลาที่เราได้เป็นพ่อคนแม่คน” วันนี้ผมรู้แล้วครับว่า ความรักของพ่อที่มีต่อลูกนั้นมากมายเพียงใด แม้ว่า บันทึกนี้ พ่อจะไม่มีโอกาสได้อ่าน แต่ผมก็อยากจะบอกอีกครั้งครับว่า“พ่อครับ ผมรักพ่อ” และสัญญาว่ามีเวลาเมื่อไหร่ จะพาหลานชายตัวน้อยๆ ที่อารมณ์ดีเหมือนคุณปู่สองคน ไปสัมผัสถึงความรักที่พ่อมีให้ ที่บ้านเกิดบ่อยๆ ครับ
วันพ่อปีนี้ ผมไม่มีโอกาสที่ได้กอดคุณพ่อ และบอกว่ารักพ่ออีกแล้วครับ นับตั้งแต่พ่อจากพวกเราไปเมื่อ 3 ปีก่อน เวลาความสุขของคนเรานั้นช่างแสนสั้นจริงๆ จนบางครั้งรู้สึกใจหาย แม้จะรู้ว่าการพลัดพรากจากสิ่งที่รักนั้น เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพบเจอ ไม่อาจหลีกพ้น แต่ภาพของพ่อยังอยู่ในใจผมเสมอมา ภาพชายร่างเล็ก ท่าทางแข็งแรง อารมณ์ดี และมีน้ำใจกับทุกคน ไม่ว่าจะญาติพี่น้อง หรือเพื่อนบ้าน เวลาที่มีงานกันทีไรพ่อเป็นต้องช่วยทุกที
พ่อชอบใส่เสื้อหม้อห้อมตัวเดิม จนแม่ต้อง บ่นบ่อยๆ ว่าไม่รู้ว่าจะอนุรักษ์ไปถึงไหน เสื้อตัวอื่นดีๆ ที่แม่ซื้อให้มีมากมาย ก็ไม่ใส่ แต่ผมรู้ครับว่า เสื้อตัวเก่าเวลาใส่บ่อยๆ จะใส่สบายกว่าเสื้อใหม่ เพราะบ้านเราเป็นชาวนา ชาวสวน พ่อจึงมีฝีมือในการปีนต้นหมาก ซึ่งจะมีบ่วงใส่ที่เท้า และจะมีแผ่นไม้สักยาวประมาณครึ่งวา เจาะทั้งรูสองข้างแล้วร้อยเชือก เอาไว้ยึดกับต้นหมาก นั่งเวลาที่จะใช้ไม้ไผ่ลำยาวๆ และผูกเคียวยามจะสอยเกี่ยวเอาทะลายหมาก รวมทั้งปีนต้นมะพร้าว ซึ่งไม่มีกิ่งให้จับ เก่งขนาดผมต้องยอมแพ้ แม้ว่าช่วงหลังที่อายุมากแล้วพ่อจะไม่ได้ทำ เพราะมีคนอื่นๆ มาขึ้นให้แล้วก็ตาม
พ่อให้ความสำคัญในเรื่องของการเรียนของลูก เสมอ พ่อเตือนผมบ่อยๆ ที่ชอบนอนอ่านหนังสือ ซึ่งไม่นานก็หลับให้หนังสืออ่านผมแทน รวมทั้งเขียนตัวหนังสือที่อ่านไม่ค่อยออก ต่างกับพ่อที่เขียนตัวหนังสือได้สวยจนผมต้องอาย วันนี้ต้นไม้ที่ผมกับพ่อปลูกไว้ที่บ้านเกิดด้วยกัน ต่างเติบโต ออกลูกผลมากมาย รอคอยให้เจ้าของมาเก็บกินอย่างเงียบเหงา มีเพียงแต่ นก และกระรอกตัวน้อยๆ มาคอยกัดกิน รวมถึงญาติๆ เพื่อนบ้่านใกล้เรือนเคียง ที่ผมบอกไว้ว่ามีอะไรก็ไปเก็บกินได้ อย่าได้เกรงใจ แม้วันนี้ผมต้องมาทำงานไกลบ้าน แต่ภาพบ้านหลังน้อย ที่เคยอบอุ่นด้วยความรักของพ่อ และคุณปู่ คุณย่า ที่แวดล้อมไปด้วยหมู่แมกไม้ที่ร่มรื่น รวมถึงเพื่อนบ้าน ญาติพี่น้องที่แสนดี มีความเมตตากับผมอยู่เสมอ ยังเป็นภาพความจำที่ดีเสมอมา
มีคำกล่าวที่ว่า “จะรู้ซึ้งว่าพ่อแม่รักเราเพียงใด ก็เมื่อเวลาที่เราได้เป็นพ่อคนแม่คน” วันนี้ผมรู้แล้วครับว่า ความรักของพ่อที่มีต่อลูกนั้นมากมายเพียงใด แม้ว่า บันทึกนี้ พ่อจะไม่มีโอกาสได้อ่าน แต่ผมก็อยากจะบอกอีกครั้งครับว่า“พ่อครับ ผมรักพ่อ” และสัญญาว่ามีเวลาเมื่อไหร่ จะพาหลานชายตัวน้อยๆ ที่อารมณ์ดีเหมือนคุณปู่สองคน ไปสัมผัสถึงความรักที่พ่อมีให้ ที่บ้านเกิดบ่อยๆ ครับ
หมายเลขบันทึก: 510908เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2012 11:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 กรกฎาคม 2013 02:14 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (7)
- ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจากหลายๆท่านครับ
 |
Dr. Ple |
 |
ภูสุภา |
 |
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ |
 |
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- |
 |
เพชรน้ำหนึ่ง |
 |
อ.นุ |
- ขอบคุณดอกไม้กำลังใจครับ
-
เขียวมรกต
คิดถึงพ่อนะ พ่อเป็นทุกสิ่งของลุก
- ความรักของพ่อนั้นยิ่งใหญ่เสมอ
-
รักของพ่อให้ความรู้สึกมั่นคง รักของแม่ให้ความรู้สึกอบอุ่น ครับ
พี่ไก่
พ่อ..
คือพลัง ชีวิต...
....
ชื่นชม ครับ
สวัสดีปีใหญ่นะครับ คุณชำนาญ ครับ
Happy New Year 2013
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก
จงดลบันดาลให้ท่านและครอบครัวจงประสบความสุขด้วยอายุ วรรณะ สุข พละ
คิดหวังสิ่งใดขอให้และสมปรารถนาทุกประการ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ