กลับมาพักผ่อนที่บ้านอีกครั้ง
หลังจากไปสู้รบกับอะไรบางอย่างที่มองไม่เห็น
ฉันรู้สึก >>โล่ง <<อย่างบอกไม่ถูก
แต่...ในขณะเดียวกัน
ฉันยังรู้สึกเหมือนถูก >>โอบกอด<<
มีไออุ่นอบอวนรอบตัว
"หน้ากาก" ที่สวมไว้ได้ทลายลง
ยังคงเหลือไว้เพียง
"หัวโขน" ที่หมายถึง หน้าที่ลูกคนหนึ่งเท่านั้น
.....................
ก่อนก้าวขาออกจากบ้าน
ผู้หญิงแก่ๆที่มีนัยตาทีแสนจะอบอุ่น
ได้ให้ของ 3 สิ่ง พร้อมบอกวิธีใช้กันฉัน
ให้ฉันใช้ "กระปุกความสุข"
เก็บออมมันไว้ให้มากที่สุด
แล้วนำมันไปด้วยทุกหนทุกแห่ง
ให้ฉันใช้ "กล่องกำลังใจ"
ตักตวงมันให้มากที่สุด
แล้วนำมันไปต่อสู้กับทุกสิ่งที่กำลังจะเผชิญ
ให้ฉันใช้ "ดาบแห่งความรัก"
แนบกายไว้ไม่ห่าง
แล้วฉันจะใช้มันฟาดฟันอุปสรรคทั้งปวง
แล้วฉันก็ออกเดินทาง...อีกครั้ง
___________
มีคำนิยามและเปรียบเปรยมากมายในบันทึกนี้
ความคิดสร้างสรรค์มากจริง ๆ ครับ
เอากำลังใจไปหนึ่งกระบุงโกย ;)...
มีคนบอกว่า เวลาอยู่กะเราแล้วดีจัง ไม่ต้องมีมาด อยากทำไรก็ได้ นุ่งกางเกงขาก๊วย จิบแอลกอฮอล์ ไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่รู้ว่า เราไม่ชอบ แต่เค้ากลับให้เหตุผลว่า ลองคิดให้ดีนะเค้ามักจะทำแบบนี้เวลาที่มีความสุข เราเลยต้องจำนน ด้วยเหตุผล ของความสุขที่ไม่ต้องมีมาด - อบอุ่นไปอีกแบบนะคะ
บันทึกน่ารักค่ะ
กลับบ้านแล้วอย่าว่าแต่ถอดหน้ากากเลย เราไม่ได้ใส่มันด้วยซ้ำใช่ไหมคะ บ้านคือวิมานของเรา สู้ ๆ