ชวนป๋วยปีแป่กอ...ตราลูกกตัญญู
เมื่อศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา อิชั้นได้ดูละครหลังข่าวภาคค่ำทีวีทางช่อง 3 เรื่อง "ตี๋ตระกูลซ่ง"
ที่ชอบดูน่ะเพราะชอบพระเอกของเรื่อง คืออั้ม...ตั้งแต่ดูเรื่องลมหวนเลยทำให้ติดใจว่า..ขาวดี...เอ๊ย...เล่นเป็นคนปัญญาอ่อนได้ดี แหม..เกือบไป..เกือบเสีย Picture ซะแล้ว. พูดจาไม่สมกับเป็นสุภาพสตรีเล้ยนะอิชั้นนี่...
มัวแต่พล่าม..จะเล่าให้ฟังว่าดูละครเรื่องนี้แล้วชอบมากเพราะจะมีคำพูดสอนใจหลายอย่างสอดแทรกไว้ตลอด...
เช่น..เมื่อตอนที่เล้งลูกคนเล็กของตระกูลซ่งที่มีนิสัยเกเร 
ใจสู้ไม่ยอมแพ้ เผอิญไปมีเรื่องชกต่อย
กับนักเลงที่ชื่อป่อง จนทำให้กิมเน้ยผู้เป็นแม่โมโหและทุกข์ใจ 
อากงได้พูดขึ้นมาประโยคหนึ่งว่า
"ลูกที่ทำให้บุพการีต้องทุกข์ใจ เดือนร้อน ถือว่าลูกนั้นทำบาปยิ่งกว่าฆ่าคนเสียอีก"
คำพูดของอากงต้องการจะสอนให้รู้ว่าลูกมีหน้าที่ต้องกตัญญู ต้องทำหน้าที่ของลูกให้ดี ให้พ่อแม่มีความสุข ไม่ใช่นำแต่เรื่องทุกข์ร้อนมาให้
พลัน.... อิชั้นได้คิดอีกอย่างว่า นอกเหนือจากการแสดงความกตัญญูด้วยการทำหน้าที่ให้ดี ไม่นำแต่เรื่องทุกข์ร้อนมาให้แล้ว เราก็ควรที่จะเลี้ยงดูพ่อแม่ให้สมกับที่แม่ได้อุ้มท้องนานถึง 9 เดือนบ้าง
บางคนบอกว่า...โฮ้ย..ยุคสมัยนี้มันเปลี่ยนแล้ว ครอบครัวใหญ่ ๆ แบบครอบครัวไทย ครอบครัวคนจีนสมัยก่อนน่ะแทบจะไม่มีแล้ว เมื่อลูก ๆ แต่งงานแยกครอบครัวออกไปก็มัวแต่ยุ่งเหยิงกับครอบครัวตัวเองจนไม่มีเวลาให้พ่อกับแม่ แล้วคุณไม่คิดว่า ท่านจะเหงาบ้างหรือคะ ?
เวลาที่เราโทรศํพท์เม้าท์กับเพื่อน คุยกับแฟน หลาย ๆ ชั่วโมง คุยกันทุกวันยังคุยได้เลย แล้วกะอีแค่โทรศัพท์กริ๊งไปหาพ่อแม่บ้างมันเสียเวลานักหรือคะคุณ..ขา...
นึกถึงตอนที่เรายังเด็กหน่อยซิ 
ใครกันที่พาเราไปเที่ยว...สวนสนุก 
ใครกันที่พาเราไปเที่ยว...ห้างสรรพสินค้า
ใครกันที่พาเราไปเที่ยว...ทะเล ฯลฯ
ใครกันที่ทำทุก ๆ อย่างให้คุณมีความสุข
คุณเคยพาพ่อแม่...ไปเที่ยวบ้างไหมคะ ? 
คุณเคยทำอะไรให้พ่อแม่...มีความสุขหรือยัง ?
สำหรับคนที่ยังอยู่หลังคาเดียวกันกับคุณพ่อคุณแม่
...ก็อย่าละเลยเอาใจใส่พวกท่าน....เพราะการให้ความสุขกับพ่อแม่....
เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในความคิดของอิชั้น...
ให้สมกับที่เป็นลูกกตัญญู...ชวนป๋วยปีแป่กอ
ความเห็น
- บันทึกเรื่องนี้เสร็จก็มาต๊กกะใจกับเรื่องข่าวการประกาศจากคณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธปไตย จากweb ผู้จัดการ ที่นี่
- พ่อแก้วแม่แก้วเอ๊ย...สงสารประเทศไทยค่ะ
บันทึกสนุกดีครับ !!! ได้รู้ว่าเบื้องลึกพี่เล็กกำลังคิดอะไรกับพระเอกอยู่
พี่เล็กเขียนบันทึกได้สนุกและมีสาระโดนใจผมจริงๆครับ
้เยี่ยมมาก
จะมารู้ว่ารักของพ่อแม่มากแค่ไหน ก็ตอนที่ตัวเองได้เป็นพ่อแม่น่ล่ะค่ะ
ยิ่งตอนนี้ใกล้จะเป็นคุณยาย ถ้ามีหลานยิ่งรักมากๆไม่รู้แค่ไหนค่ะ
รักพ่อแม่ให้มากนะคะ
- น้องแมวทำให้พี่นึกทบทวนเนื้อเพลง...
- " ใครหนอรักเราเท่าชีวัน
- ใครหนอใครกันให้เราขี่คอ...
- ใครหนอชักชวนดูหนังสี่จอ
- รู้แล้วละก็อย่ามัวรั้งรอ...ทดแทน..บุญคุณ"
- .....ซึ้งจัง...
- คุณ Vij คะ
- อิชั้นเขียนบันทึกนี้เพื่อเตือนตัวเองเช่นกัน..ที่บางครั้งลืมที่จะเอาใจใส่ความสุขของแม่
- แต่นับจากนี้ไปบันทึกนี้ก็จะเหมือนกับเตือนตนและตั้งจิตที่จะทำหน้าที่ของชวนป๋วยปี่แปกอ...เป็นลูกกตัญญูเจ้าค่ะ...
- น้องเอกเจ้าขา....
- ขอบคุณสำหรับคำชมนะจ๊ะ
- ว่าแต่ว่า....พี่ไม่ได้คิดอะไรกับพระเอกนะ...แค่คิดว่าผู้ชายคนนี้...อือ..ฮื้อขาวจัง...เอ๊ย..หล่อ..ล่ำจังเยย..
คิกคิก
- ขอบคุณครูอ้อยนะคะ
- ดิฉันจะรักและทำให้คุณแม่มีความสุขทุก ๆ วันค่ะ
- ยอดเยี่ยมเช่นเคยนะคะ
- อ่านแล้วมีความสุขด้วย ขอบคุณค่ะ
- รู้สึกอบอุ่นจังเลยค่ะกับครอบครัวของคุณเสาวณีย์
- สังคมไทยเคยเป็นสังคมที่มีความดีงามมากมาย ยุคนี้ก็ชักจะเสื่อมไปบ้างแล้วแต่ดิชั้นยังหวังว่าความสวยงามของสังคมไทยที่มีอยู่นั้นจะยังไม่หมดไป
- เรามาช่วยกันจรรโลงความดีงามด้วยกันนะคะ
- ดีจังเลยครับ ถ้าทุกคนมีสถาบันครอบครัวที่ดี สังคมเราคงน่าอยู่กว่านี้นะครับ
- ขอบคุณที่ทำให้คิดถึงแม่มากๆถึงมากที่สุด
- อ.ขจิตคะ
- ดิฉันเชื่อว่าสถาบันครอบครัวที่มีความรักอย่างแข็งแรงจะช่วยส่งเสริมให้สังคมไทยมีแต่ความสวยงามมาก ๆและดียิ่งๆ ขึ้นค่ะ
- ขอบคุณครับแวะมาดูการสอนนางสาวพยาบาล/นางพยาบาลนานาชาติ
- ขอเวลาคิด Plot ก่อนนะคะอ .ขจิต สัญญาว่า Plot เรื่องเสร็จเมื่อไหร่ อ. ได้อ่านแน่นอนค่ะ