ยามค่ำคืนสรรพชีวิตต่างหลับใหล แต่มีสิ่งหนึ่งไม่เคยหลับในยามค่ำคืน ยังคงทำหน้าที่ และทำต่อไปอย่างสม่ำเสมอ
ยามเช้า รีบตื่นขึ้นมาก่อนที่ดวงตะวันจะทอแสง ฉาบทาไปทั่วขอบฟ้า เพื่อจะออกมาดูหยดน้ำค้างบนยอดหญ้า และเดินดูดอกไม้นานาชนิดผลิบาน การได้เฝ้าดู เธอค่อยๆเริ่มผลิบานอย่างช้าๆ คล้ายดั่งกับเธอดีใจ และยิ้มขอบคุณแสงอรุณ...ในเช้าวันใหม่
เป็นการเติมพลังใจ พลังชีวิตอย่างหนึ่งในยามเช้าตรู่ ก่อนที่จะไปปฏิบัติภารกิจต่างๆของวัน
ดอกไม้เล็กๆ เริ่มคลี่ตัวออกอย่างช้าๆ ประหนึ่งเธอค่อยๆเริ่มเผยอยิ้ม รับแสงอรุณยามเช้า หลังจากที่อยู่ในความมืดมิดมาตลอดทิวา ราตรี
ดอกนี้ยังไม่ยอมตื่น ตื่นสายกว่าเขาเพื่อน นอนขี้เซาจัง
ฝึกยิ้ม ยามเช้า ดั่งดอกไม้บาน เพื่อการมองโลกในแง่ดี ในแต่ละวัน...เป็นการเติมปุ๋ย เติมออกซิเจนให้ชีวิต ร่างกายจะได้สดชื่น การทำงานก็จะไม่เคร่งเครียด ปลุกพลัง++++++++ออกไปให้มาก
ขอบคุณท้องฟ้า ผืนแผ่นดิน หยดน้ำค้าง ดวงตะวัน และจันทรา
ดอกหญ้ายามเช้า และหยดน้ำค้าง บ้านสวน
ปลายฤดูฝน ๒๔ ตุลา(พาเพลิน) ๒๕๕๕