งามที่สุด - ใหญ่ที่สุด
...
วันก่อนฉันโทรกลับบ้านไปคุยกับยายเหมือนที่เคยทำมาตลอดเกือบยี่สิบปีที่ผ่านมา เสียงยายเจื้อยแจ้วมาตามสายเล่าให้ฟังถึงความเป็นไปของผู้คนในบ้านและแถบบ้านตามปกติ
"ปีนี้กฐินที่วัดบ้านเหนือบ้านใต้ใหญ่โตมากเพราะจะมีการสร้างกุฏิพระหลังใหม่อีกแล้ว" ยายบอก
"แล้วบ้านเราจะไปร่วมทำบุญยังไงจ๊ะ" ฉันถาม
"ก็ชวนกันกับพี่ชายเราว่าจะไปร่วมทำบุญเหมือนที่เคยทำ ทำตามกำลังที่มีจากเงินเดือน เงินประจำตำแหน่งของคนอายุ 80 นั่นแหละ" ยายตอบ...(ยายเรียกเงินที่ลูกหลานให้ไว้ใช้ว่าเงินเดือน เรียกเงินเลี้ยงดูผู้สูงอายุจากรัฐว่าเงินประจำตำแหน่ง)
"แต่ว่าปีนี้ได้ยินว่ามีการเรี่ยไรคนในหมู่บ้านเยอะมาก โดยเฉพาะคนที่เพิ่งขายที่นาให้หมู่บ้านจัดสรรใหม่ที่กำลังจะสร้างในหมู่บ้าน เห็นว่าต้องควักกระเป๋ากันหนักหน่อย....."
หลายๆ คำพูดของยายชวนให้ฉันคิดถึงการทำบุญของชาวพุทธบ้านเราที่เน้นการสร้างวัดวาอาราม ถวายวัตถุทานกันมากมายเหลือเกิน โดยเฉพาะวัดที่อยู่ตามรอบนอกเมืองที่ความสัมพันธ์ระหว่างวัดกับชาวบ้านยังคงแนบแน่นอยู่ ถึงแม้จะกลับบ้านไม่บ่อย แต่ทุกครั้งที่กลับบ้านก็จะเห็นแทบทุกวัดแถบบ้านร่วมใจกันสร้างอาคาร บูรณะสิ่งต่างๆ ในวัดอยู่เสมอ บ่อยครั้งที่ฉันเองก็ร่วมทำบุญไปด้วยเท่าที่โอกาสจะเอื้ออำนวย
ฉันไม่ได้ต่อต้านการพัฒนาวัดให้ดูดีงามตา การสร้างวัดเพื่อเป็นพุทธบูชาและสถานที่ปฏิบัติธรรมของเหล่าพระสงฆ์และสาธุชนที่ตั้งใจปฏิบัติเป็นสิ่งที่น่าอนุโมทนายิ่ง การสร้างวัดเพื่อถวายพระพุทธเจ้าของอนาถปิณฐิกเศรษฐีและนางวิสาขายังเป็นความประทับใจที่ตราตรึงในห้วงคิดเสมอ เพียงแต่เมื่อแทบทุกวัดที่อยู่รอบๆ หมู่บ้านที่ฉันรู้จักต่างพร้อมกันสร้างสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้นมา เสียงตามสายที่ได้ยินในหมู่บ้านก็เชิญชวนให้มีการบริจาคเงินสร้างอาคารต่างๆ ในวัดอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน รายการธรรมะทางสถานีวิทยุและอินเตอร์เน็ตก็ชักชวนผู้คนทำบุญสร้างสิ่งต่างๆ เสมอ กระแสการสร้างพระพุทธรูปองค์ใหญ่ๆ มีมาให้ได้เห็นอย่างต่อเนื่อง ฉันก็เริ่มมีคำถามเล็กๆ ในใจ จากความเคยชินเหมือนการตัดสินใจในการทำงานว่า สิ่งที่เห็นเป็นประเภท "must have" หรือ "nice to have"
ฉันไม่เคยไปวัดป่าที่ใดมาก่อนเลย แต่ก็นึกถึงภาพวัดป่าหลายๆ วัดที่กัลยาณมิตรหลายๆ ท่านแบ่งปันให้ดู ฉันรู้สึกชื่นชมสถานที่เพื่อการปฏิบัติธรรมเหล่านี้เหลือเกิน แม้จะไม่มีกุฏิของผู้ปฏิบัติธรรมที่สะดวกสบายสวยงามตา แต่ความเรียบง่ายใกล้ชิดธรรมชาติก็ชวนให้รู้สึกสงบเยือกเย็นตาม จะว่าไปแม้อยู่ในห้องพระเล็กๆ ในบ้านก็สามารถปฏิบัติธรรมได้ หากจิตใจสงบ มีพระพุทธเจ้าและคำสอนของพระองค์ท่านอยู่ในความคำนึง...ฉันคิดเช่นนั้น
แต่ในขณะเดียวกันฉันก็เข้าใจถึงความคิดที่ต่างของคนเรา บางคนมีความสุขที่ได้ทำบุญสร้างสิ่งที่มองเห็นเป็นรูปธรรมและมีจุดมุ่งหมายในการทำบุญทำทานที่ชัดเจน บางคนก็ถือเอาการทำบุญด้วยวัตถุเป็นความหวังเป็นที่พึ่งที่สูงสุดในชีวิต บางคนก็มุ่งมั่นสร้างวัดวาอารามด้วยแรงศรัทธาอันแรงกล้าจริงๆ ด้วยเหตุนี้วัดวาอารามในบ้านเราจึงเฟื่องฟูอย่างที่เป็น
...
วันนี้ฉันได้เห็นคำพูดของท่านพุทธทาสและองค์ดาไล ลามะที่มีคนส่งผ่านมาทางอีเมลล์ที่อ่านแล้วรู้สึกสะดุดใจว่า
"เราไม่สามารถตอบแทนพระคุณของพระพุทธเจ้าได้ด้วยการกราบไหว้บูชา ด้วยวัตถุธูปเทียน" - พุทธทาสภิกขุ
"The purpose of all major religious traditions is not to construct big temples on the outside, but to create temples of goodness and compassion inside, in our hearts. - ตามธรรมเนียมของศาสนาหลักใหญ่ๆ วัตถุประสงค์ของศาสนามิใช่การสร้างวัดวาอารามภายนอก แต่เป็นการสร้างวัดแห่งความดีและความเมตตากรุณาภายในดวงใจของเรา" Lama XIV
"This is my simple religion.
There is no need for temples,
No need for complicated philosophy.
Our own brain, our own heart is our temple.
The philosophy is kindness.
ศาสนาของฉันนั้นเรียบง่าย
ไม่จำเป็นต้องมีวัด
ไม่ต้องมีหลักปรัชญาที่ซับซ้อน
สมองของเรา หัวใจของเราก็คือวัด
ปรัชญาคือความเมตตากรุณา" Dalai Lama
ฉันนึกถึงโครงการ "ฉลาดทำบุญด้วยจิตอาสา"* ของเครือข่ายพุทธิกาที่รณรงค์ให้คนทำบุญด้วยการทำงานจิตอาสาในรูปแบบต่างๆ และนึกถึงทานจักร 10** ที่แสดงให้เห็นว่าการทำบุญด้วยทรัพย์สินเงินทองเป็นเพียงหนึ่งในสิบอย่างของการทำทาน รวมไปถึง บุญกิริยาวัตถุ 10*** ที่พระพุทธองค์สอนไว้ว่าการทำทานเป็นเพียงหนึ่งในสิบอย่างของการทำบุญ ทำให้เห็นว่าทางเลือกมีมากมายจริงๆ สำหรับการทำบุญด้วยใจที่เบิกบาน
การทำบุญด้วยวัตถุทรัพย์สินเงินทองเป็นสิ่งที่ดีที่เราสามารถใช้เป็นการฝึกการสละความตระหนี่ สิ่งที่มีออกไป ลดละสิ่งที่มีเพื่อให้เกิดประโยชน์อื่น เพื่อให้ใจเราเบาสบายขึ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นบุญที่เกิดจากการทำทานไม่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณทรัพย์สินที่บริจาค พุทธศาสนาถือเจตนาที่มีเป็นสำคัญ คนที่สละทรัพย์สินที่มีจำนวนน้อยในการทำบุญด้วยหัวใจที่เปี่ยมสุขก็อาจเกิดอานิสงส์ผลบุญมากมาย อาจจะมากกว่าคนที่ทำบุญด้วยทรัพย์สินจำนวนมากแต่จิตใจไม่ผ่องใสขณะทำบุญด้วยซ้ำ และที่สำคัญการทำบุญจะต้องไม่เบียดเบียนตัวเองและคนรอบข้างอีกด้วย เพราะการทำบุญที่ว่าคือการทำให้จิตสะอาดขึ้น ดีขึ้น ประณีตขึ้น
ในขณะที่กำลังบริจาคเงินสร้างวัดและพระพุทธรูปเพื่อเป็นพุทธบูชา ก็มาช่วยกันสร้างพุทธะที่ใหญ่ที่สุดและวัดที่งดงามที่สุดในตัวและหัวใจของเรากันด้วยนะคะ
ด้วยความนอบน้อม
ปริม ทัดบุปผา
๒๓ ตุลาคม ๒๕๕๕
*โครงการฉลาดทำบุญด้วยจิตอาสา: http://www.budnet.org/boon/boonpage.php
**ทานจักร 10 ประการ ประกอบไปด้วย
1. ให้ทานด้วย ทรัพย์สินเงินทอง
2. ให้ทานด้วย สายตาที่เมตตาปรานี
3. ให้ทานด้วย ใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส
4. ให้ทานด้วย วาจาที่ไพเราะน่าฟัง
5. ให้ทานด้วย แรงกายโดยการให้ความช่วยเหลือผู้อื่น
6. ให้ทานด้วย ใจ โดยยินดีอนุโมทนาเมื่อผู้อื่นทำความดี และเมื่อเขาได้ดี
7. ให้ทานด้วย การให้อาสนะและที่นั่ง
8. ให้ทานด้วย การให้ที่พักอันสะดวกสบาย
9. ให้ทานด้วย การให้อภัย หรืออภัยทาน
10. ให้ทานด้วย ธรรมะ
***บุญกิริยาวัตถุ 10 ประการ คือ
1. ทานมัย คือ บุญที่เกิดจากการบริจาคทาน
2. สีลมัย คือ บุญที่เกิดจากการรักษาศีล
3. ภาวนามัย คือ บุญที่เกิดจากการเจริญภาวนา
4. อปจายนมัย คือ บุญที่เกิดจากการประพฤติถ่อมตน
5. เวยยาวัจจมัย คือ บุญที่เกิดจากการช่วยผู้อื่นทำงาน (ในทางที่ดี)
6. ปัตติทานมัย คือ บุญที่เกิดจากการให้ส่วนบุญ
7. ปัตตานุโมทนามัย คือ บุญที่เกิดจากการอนุโมทนาส่วนบุญ
8. ธัมมัสสวนมัย คือ บุญที่เกิดจากการฟังธรรม
9. ธัมมเทสนามัย คือ บุญที่เกิดจากการแสดงธรรม
10. ทิฎฐุชุกัมม์ คือ บุญที่เกิดจากการทำความเห็นให้ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม
เพลงแผ่เมตตา
ความเห็น (33)
จะพยายามทำทานให้ได้ครบทั้งสิบทานเลยเจ้า
ขอบคุณคะ ประทับใจแนวคิด "ฉลาดทำบุญ" ของพุทธิกาเช่นเดียวกันคะ ท่านพระอาจารย์ไพศาล กล่าวถึง จุดมุ่งหมายการทำบุญเพื่อ "ลดการยึดติด" ประโยคเดียวนี้เอง ทำให้พฤติกรรมการทำบุญเปลี่ยนไป
จะทำทาน ทุกครั้งที่มีโอกาสค่ะ ขอบคุณน้องปริม
- อนุโมทนาบุญ สำหรับธรรมทานค่ะ
- รู้สึกอิ่มบุญไปด้วยค่ะ
- สร้างพระในใจด้วยการทำความดี จิตใฝ่ดีเป็นกุศล วาจาดี กายกรรมดีก็จะตามมาเองค่ะ
งดงาม สละสสวย เอิบอิ่ม เป็นรูปแบบการเขียนที่ผมประทับใจมากครับ อนุโมทนาด้วยครับ
- ขอร่วมอนุโมทนาบุญในกุศลทานจ้ะ
ขอบคุณความงดงามนะคะ ถูกใจค่ะ
เห็นด้วยที่สุดค่ะคุณปริมกับข้อความนี้ "ที่สำคัญการทำบุญจะต้องไม่เบียดเบียนตัวเองและคนรอบข้างอีกด้วย"
งามที่สุด...คิดดี ทำดี และพูดดีค่ะ
การจะให้คนตระหนักในเรื่องนี้ต้องอาศัยกาลเวลาและต้องพยายามให้การศึกษาว่าพุทธแท้เป็นอย่างไร เมื่อรู้แล้ว ตระหนักแล้ว ภาพลักษณ์ของพระพุทธศาสนาจะดีขึ้นในทุกๆ มิติ เพราะพุทธแท้งดงามเสมอ อนุโมทนาคุณปริมที่สะท้อนเรื่องนี้ให้คนได้สติกัน
บำเพ็ญทาน ศีล สมาธิ ปัญญา..พุทธวิถีครบถ้วนแห่งการหลุดพ้นทุกข์วัฏสังสารค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณครู krugui
ขออนุโมทนาบุญกับคุณครูด้วยค่ะ...ที่ผ่านมาชอบการให้ธรรมเป็นทานของคุณครูมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ ป.
"การยึดติด" คำสั้นๆ แต่พลังดึงดูดมีมากมายเือเกินนะคะ
เป็นกำลังใจให้ทุกท่านรวมทั้งตัวเองต่อสู้กับอาการนี้ให้ถึงที่สุดค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ kunrapee,
ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ
;)))
สุขสงบในวันทำงานอีกวันนะคะ
อยากบอกว่า หลงรักทุกบันทึกของคุณปริมค่ะ
สวัสดีค่ะคุณศิลา,
"สร้างพระในใจด้วยการทำความดี จิตใฝ่ดีเป็นกุศล วาจาดี กายกรรมดีก็จะตามมาเอง"
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ;)))
สุขสันต์วันทำงานค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ I love bright
ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาอ่านและให้กำลังใจบันทึกนี้ค่ะ
อากาศบ้านเราคงเริ่มเย็นลงแล้ว รักษาสุขภาพนะคะ ;)
สวัสดีค่ัคุณหนูรี
คิดอยู่นานว่าจะเขียนเรื่องนี้ดีไหม เพราะคนไทยเรากับการทำบุญดูเหมือนจะเป็นของคู่กันที่แยกแทบไม่ออกค่ะ
ดีใจที่คุณหนูรีชอบค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ
คุณมะเดื่อก็ทำทานอยู่บ่อยๆ นะคะ ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ
สวัสดีค่ะครูนก
หัวใจงามที่สุดค่ะ ;))))
"คิดดี ทำดี และพูดดี"
ขอบคุณมากนะคะ
กราบนมัสการพระอาจารย์พระมหาอัมพรค่ะ
นอกจากเวลาแล้วการรณรงค์ให้ความรู้แก่ชาวบ้านจากพระอาจารย์ที่เคารพนับถือทั้งหลายด้วยการใช้สื่อต่างๆ ที่มีที่ใช้อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นรายการธรรมะต่างๆ ทั้งทางวิทยุ โทรทัศน์ อินเตอร์เน็ต เฟสบุ้ค บล็อกต่างๆ แม้การเทศน์สั่งสอนตามงานวัด งานบ้านทั้งหลาย โครงการต่างๆ ของคณะสงฆ์ประจำจังหวัด ก็น่าจะช่วยได้ค่ะ อย่างน้อยก็ให้ความรู้ ให้ทางเลือก ในการทำบุญของคนเรา
กราบนมัสการขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบคุณมากค่ะสำหรับข้อคิดดีดีนี้ค่ะ นอกจากทานแล้วก็ยังสามารถรักษาศีล สมาธิ ปัญญา เพื่อการหลุดพ้นอย่างแท้จริงนะคะ
บำเพ็ญทาน ศีล สมาธิ ปัญญา..พุทธวิถีครบถ้วนแห่งการหลุดพ้นทุกข์วัฏสังสาร
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily
อ่านคอมเมนต์ของคุณ Bright Lily ทีไร ปริมก็มีความสุข ยิ้มไม่หยุดเลยสักที ขอบคุณมากนะคะ
มีความสุขในวันนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านที่มาช่วยกันสร้างพุทธะที่ใหญ่ที่สุดและวัดที่งดงามที่สุดในตัวและหัวใจของเรากันค่ะ
สุข สงบ ในวันดีดีวันนี้นะคะ
ทาน ศีล ภาวนา ......
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์วิชญธรรม
ผู้ปฏิบัติมาแล้ว... หายไปหลายวันมีเรื่องเล่ามันมันของคนวัดมาเล่าไหมคะ?
;))
มีพอประมาณ ที่ลำแบกคือการที่ไม่รู้ว่าจะเขียนยังงัยซิครับ ....:):)
ธรรมะเบาๆ ก็ได้ค่ะ ไสตล์ท่านอาจารย์อ่านแล้วสนุกและรู้สึกถนนสายนี้น่าเดินไปเพราะมีเพื่อนค่ะ
ขอบคุณค่ะ
แปะโป้งไว้ก่อน ค่อยมาคุยอีกค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปริม...บุญอยู่ที่ใจ การให้ที่ไม่มีประมาณ(ไม่ระบุไม่กำหนด) ทำตามอัตตภาพ สะสมเป็นบารมีทาน(ศีล สมาธิ ปัญญา-คิด พูด ทำ) เพื่อประโยชน์ทั้ง3:ประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน และประโยชน์อย่างยิ่งในภายภาคหน้าค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หมอภูสุภา
รอ รอ รอ ค่ะ รอพี่หมออย่างมีความสุขค่ะ
สุขสันต์วันเสาร์นะคะ
สวัสดีค่ะคุณน้อย
บันทึกนี้แค่อยากให้กำลังใจให้ผู้คนทำบุญมากขึ้นตาม บุญกิริยาวัตถุ 10 ค่ะ
เพราะในที่สุดสิ่งที่จะติดตัวเราไปจนในที่สุดคือบุญและคุณความดีที่เราทำในขณะที่เรายังหายใจอยู่ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
จุดมุ่งหมายที่ต่างกัน....ตามหัวใจที่งดงามแต่ละดวงครับ...อนุโมทนาบุญครับ
ขอบคุณมากค่ะคุณหมอทิมดาบที่เข้าใจถึงความงดงามนั้นค่ะ
สุขสันต์วันทำงานนะคะ