ทำงานกับบริษัทเอกชนมาตั้งแต่พ.ศ.2539 หลังจากจบคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ม.ธ. เรียบจบทางการเงินและการธนาคาร แต่ใช้ความรู้ด้านนี้ทำงานเพียง 2 ปี ก็มีเหตุให้เปลี่ยนสายงาน เนื่องจากปี 2541 เป็นปีที่หลายๆ สถาบันการเงินต้องปิดตัวลง จากนั้นก็ก้าวเข้าสู่การทำงานด้านการบริหารคนในโรงงาน รายล้อมด้วยเพื่อนร่วมงานสายวิศวะ ไต่เต้าจากหัวหน้าแผนก,หัวหน้าฝ่าย,จนเคยได้รับตำแหน่งสูงสุดคือผู้จัดการโรงงาน
ผ่านองค์กรขนาดเล็ก 2 แห่ง ขนาดใหญ่ 2 แห่ง และร่วมก่อร่างสร้างตัวจากเล็กไปเป็นใหญ่อีก 1 แห่ง ผ่านชั้นเรียนด้านบริหารธุรกิจ หรือ MBA ที่เอาไว้เป็นมาตรฐานส่วนบุคคลอีก 1 ครั้ง ไม่ว่าจะอยู่องค์กรไหนๆ ภาระงานที่เหมือนจะไม่มีวันจบสิ้นก็คือ การบริหารคน ซึ่งยากกว่าการบริหารเวลา หรือการบริหารร่างกายเป็นไหนๆ การบริหารคนต้องใช้แรงสติปัญญา และแรงใจมากกว่าแรงกาย ดังนั้นจึงต้องฝึกการบริหารใจเป็นพี่เลี้ยงควบคู่ไปด้วย