เรื่องของ "คุณดำ" เรื่องยาวที่เขียนได้สั้นๆ .. ยังไม่จบ
คุณดำเธอมีลูกดก รอบแรกที่ฉันเจอ เห็นเธอกุลีกุจอเอาใจใส่ลูกเล็กทั้ง แปดของเธออย่างห่วงใยและใกล้ชิด ใครผ่านมาใกล้เป็นไม่ได้เลย หวงและห่วงลูกกว่าสุนัขตัวไหนๆที่เคยพบเห็น มีคนใจดีมาให้ข้าวน้ำแก่เธอและลูกของเธออยู่เสมอ ฉันเองก็อดไม่ได้ที่จะต้องเดินอ้อมหลังตึกแวะไปเยี่ยมครอบครัวนี้บ่อยๆ พร้อมของติดไม้ติดมือเล็กๆน้อยๆไปฝาก
มือผม กับ คุณดำเมื่อครั้งเธอยังอยู่
วันหนึ่งขณะที่ฉันถือไก่ปิ้ง 2 ไม้ยืนอยู่ใกล้แผ่นไม้อัดสำหรับกำบังละอองฝนที่ใครบางคน หวังดีนำมาวางพิงกับโครงเก้าอี้เก่าไว้ให้ ด้วยเหตุที่มองเข้าไปไม่เห็น ฉันจึงระวังไม่เข้าไปใกล้เกินไปนัก ทันทีที่สิ้นเสียงฉันจุ๊ปากเรียก คุณดำก็วิ่งกระโจนออกมา ตรงรี่เข้างับขาฉัน 1 ครั้ง พร้อมกับเสียงคำราม คล้ายจะบอกว่า “ อย่ามาทำอะไรลูกฉันนะ ” แล้ววิ่งหายกลับเข้าไปที่เดิม โชคดีที่โดนแค่ขากางเกงไม่ได้มีบาดแผลใดๆ เมื่อฉันลองเรียกอีกครั้ง พร้อมแสดงท่าทางจะวางไก้ปิ้งหอมกรุ่นลงกับพื้น คราวนี้คุณดำออกมาในมาดใหม่ กินไก่เสร็จก็เดินตาละห้อยเข้ามาหาฉันซึ่งเฝ้านั่งดูเธอจัดการกับไก่ปิ้งด้วยความสุข ฝ่ายหนึ่งสุขที่ได้กิน อีกฝ่ายหนึ่งสุขด้วยอิ่มใจพอใจที่ได้ให้ และยังคิดเลยไปถึงว่าไก่ปิ้ง 2 ไม้นี้คงได้ผ่านกระบวนการในร่างกายของ “แม่ดำ” แปรสภาพเป็นน้ำนม ไปสู่เจ้าตัวน้อยทั้งแปดด้วยอย่างแน่นอน คุณดำเดินเข้ามาทำตาเศร้า พร้อมเอาจมูกมาดันๆที่ขาฉัน 2 – 3 ครั้งและเลียมือฉันที่ยังเปื้อนคราบมันของไก่ปิ้งซึ่งได้ย้ายที่ไปอยู่ในท้องของเธอเรียบร้อยแล้ว คุณดำเธอเสียใจที่กัดฉันจึงมาขอโทษ ใครจะว่าเพี้ยนฉันก็ยอม เพราะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> หลังจากวันนั้น … … มีอะไรอีกมากมาย แต่ยังไม่ได้เขียนครับ.</p>
ความเห็น (11)
- ซึ้งจังเลยค่ะ ความผูกผัน กับ ความน่ารัก
ฟังท่านอาจารย์เล่าทำให้อยากเข้ามาอ่านแล้วก็ สุขใจอีกแล้วคะ เป็นความรู้สึกผูกพันที่ทั้งสองฝ่ายมีให้กันด้วยความจริงใจ ความรู้สึกแม่สุนัขที่ต้องปกป้องลูกคงไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ความรู้สึกสุนัขที่สำนึกผิดนี้ซิทำให้คิดอะไรได้อีกมากเลยนะคะ แม่สุนัขยังปกป้องลูก แต่แม่มนุษย์ล่ะทำไมทิ้งลูก สุนัขยังรู้สึกผิด แล้วทำไมมนุษย์ที่ทำผิดถึงไม่รู้สึกผิดบ้าง รออ่านต่อนะคะ
ขอบคุณทุกท่านครับ
- คุณ Bright Lily .. รายนี้เข้ามาตั้งแต่ยังไม่ได้นำรูปขึ้น .. ตอนนนี้คงได้ห็นสีหน้า แววตา คุณดำแล้วนะครับ
- คุณ ตาหยู .. เมื่อผู้อ่านสุขใจ ผู้เขียนก็สุขด้วยครับ
- คุณน้อง ชายขอบ .. สัญญาว่าจะทำตามที่บังคับครับ .. แต่มีข้อแม้เล็กน้อย คือไม่กล้าสัญญาว่า เมื่อไหร่ เท่านั้นเอง
- คุณ โอ๋-อโณ .. รัก"หมาทั้งโลก" ก็แปลว่า เราเหมือนกันอีกอย่างแล้วสิ .. มีต่อแน่ครับแต่ จะนานหน่อยหรือไม่ ยังไม่กล้ายืนยันครับ
- คุณ muanchan .. ช่างคิด ช่างก่อ ช่างต่อเติม ดีจังครับ .. คิดแบบนี้กันได้มากๆ คำสบประมาทจากพวกเขา ที่ว่า "ไอ้ชาติคน" คงแผ่วลงไปบ้างนะ
- คุณ Handy คะ เราชาวรักหมาน่าจะใส่ป้ายว่า หมาหมา จะได้อยู่ด้วยกันพวกคอเดียวกัน นะคะ
- ครูอ้อยก็เคยเขียนเรื่องเกี่ยวกับหมา อ่านที่นี่ค่ะ
- แล้วเมื่อไหร่ จะมีภาคต่อไปค่ะ
- รออ่านค่ะ
นายภาณุวัฒน์ ดวงจิต
นั่นซีคะอาจารย์ เรื่องประทับใจน่ารักอย่างนี้ อยากอ่านต่อค่ะว่าป่านนี้ "คุณดำ"และลูกๆทั้งแปดเป็นอย่างไรกันบ้าง
ขอบคุณครับ อ. คุณนายดอกเตอร์
เรื่องมีมากครับเพราะเฝ้าติดตามพวกเขามาหลายรุ่น เห็นพฤติกรรมน่ารัก น่าสนใจมากมายครับ เสียดายไม่ได้เขียนต่อ เลยขาดตอนไปครับ คงมีโอกาสต่อเติมได้อีก แต่ยังไม่อาจกำหนดได้ว่าเมื่อไรครับ