.ในธรรมชาติ..มี..ห้องเรียนรู้

"ยังกับ..สวรรค์.."

เด็ก (ฝรั่ง)...คนหนึ่ง..พูดว่า..มีความรู้สึกเหมือนได้..สัมผัส..สวรรค์..เพราะเป็นการสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน...ได้ขี่ช้าง.จริงๆได้ลูบไล้มันเป็นเป็น..สัมผัสหนังที่หยาบกร้าน..ได้ลูบตีนช้าง..ตัวโต..ได้ยินเสียงน้ำไหล..นกร้อง.."มันเหมือน..ขึ้นสวรรค์.".นะ...

เด็กฝรั่งกลุ่มหนึ่งนี้..อายุตั้งแต่สิบสามถึงสิบแปด..ได้มีโอกาศ..เดินทางสู่ประเทศไทย..เป็นโครงการณ์แลกเปลี่ยนเรียนรู้.ของสองประเทศ..ไทย..คือ..กลุ่มละครเร่.."มะขามป้อม"และ เยอรมัน..กลุ่มเด็กละคร เร่..เช่นกัน..เด็กฝรั่งจะให้ความรู้เกี่ยวกับ"กายกรรม"แลกกับเด็กไทยในการเรียนรู้การละเล่นในไทย....เขาเหล่านั้น..เดินทางสู่เชียงใหม่..และได้..ตื่นเต้นกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ..ที่ได้เห็นทุ่งนา(ข้าว)..ป่าเขา ลำเนาไพร..ต้นกล้วย..(ที่เขาเคยกิน..แต้ไม่เคยเห็นต้น)..ได้กิน..ข้าวผัด..เป็นอาหารมื้อเช้าได้กิน..ผลไม้แปลกๆได้เห็นวัดวาอารามที่เหลืองอร่ามด้วยทองธรรมชาติ..ได้นอนในห้อง..ที่ได้ยินเสียงหนูวิ่งพล่านในห้องนอน ตอนกลางคืน.....ได้เรียนวิธี การต่อสู้..ของไทย....เด็กเหล่านี้จะได้มีโอกาศสัมผัส..ชีวิตของครอบครัวไทชาวเขาด้วยก่อนกลับ ฮัมบอรกในวันที่สิบห้า ตค.นี้

...."หมายเหตุ"......................................บันทึกนี้.เป็นการเขียนบันทึกผ่าน บล้อก Internet Blog der Zerkusschule rotznaseninthailand.wordpreess.com โดย ซารห์ร่าและเพลาลิน่า....(ซึ่งเขียนรายงานข่าวโดยหนังสือพิมพ์.ของตำบล Altonar "ที่ผู้เขียนอยู่"..).".เห็นว่า"..น่าสนใจดี..กับ.."ห้องเรียนในฝัน"...เลย..(.ลอง.).เรียบเรียงเป็นภาษาไทย.มา.เล่าสู่...อ่านกัน....

เขียนใน GotoKnow โดย ยายธี
ใน บล็อกของยายธี

คำสำคัญ (Tags): #ห้องเรียนในฝัน

หมายเลขบันทึก: 505844เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2012 15:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม 2012 11:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (11)

krugui

เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2012 16:57 น. ()

ห้องเรียนธรรมชาติอย่างแท้จริง

ยิ่งใครเพิ่งสัมผัสเป็นครั้งแรกยิ่งสร้างความตื่นเต้นและประทับใจไม่รู้ลืมเลยนะคะ

ธนิตย์ สุวรรณเจริญ

เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2012 21:06 น. ()

บ้านเรามีอะไรน่าสนใจหลายๆอย่าง ต่างชาติจึงมีความสุข เมื่อมีโอกาสมาเมืองไทยนะครับ..
ขอบคุณเรื่องราวดีๆนี้ครับ

sr

เขียนเมื่อ 17 ตุลาคม 2012 03:29 น. ()

It is "funny" in a way.

Children in the West are learning how to live and enjoy experience of living. But children in the East are learning western sciences and no longer living as children.

In the long term "learning how to deal with events in life and other beings" may be more important than all sciences and technologies can offer.

We should ask our children (and ourselves --who drive our children to do this): what is the most important thing in life?

We should help our children by "empowering them to master living" not by engaging them to slave for living (in employment). ;-)