เขาเอ๋อเหมย, เสฉวน จีน

เขาเอ๋ยเหมย, เสฉวน จีน

ที่เขาเอ๋อเหมย วัดจินติ่ง มณฑลเสฉวนของจีน เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เดินขึ้นเขาไปที่นี่เหนื่อยมากเหมือนจะตาย หายใจแทบไม่ทัน คิดว่าถ้าหัวใจเต้นแรงเกินไปกลัวหัวใจจะวาย ก็เลยเดินไปหยุดไป พวกเราออกเดินทางแต่เช้าไปถึงที่นั่นประมาณเจ็ดแปดโมงเช้าและพกไม้ไผ่ไปกันด้วย ซื้อเอาค่ะ เห็นคนอื่นเขาซื้อกันพวกเราก็เลยซื้อเพราะคิดว่าทางมันต้องชันแน่ๆ ไปถึงหมอกลงเต็มไปหมดและอากาศหนาวจนพวกเราต้องเช่าเสื้อกันหนาวหนาๆจากร้านแถวนั้น แถมยังดื่มเหล้าขาวกันคนละจิบให้ร่างกายอบอุ่น ขอบอกว่าเหล้าขาวจีนแรงมาก เคยซื้อมาให้เพื่อนที่เมืองไทยขวดเล็กๆขวดหนึ่ง เพื่อนดื่มแล้วเมามาก เขาบอกว่าตื่นขึ้นมาตอนเช้ายังเมาค้างอยู่ นั่งกินข้าวก็หลับโดยที่ช้อนยังคามืออยู่เลย แถมร่างกายร้อนต้องไปนอนแช่ในอ่างอาบน้ำที่เอาน้ำแข็งมาใส่ ส่วนเพื่อนเขาอีกคนก็เมาจนกลับบ้านไม่ได้ คิดว่าเพราะว่าก่อนหน้าที่เขาจะดื่มเหล้า เขาดื่มเบียร์ไปเยอะ เบียร์กับเหล้าก็เลยตีกัน 

 

เอ้า เข้าเรื่องกันต่อค่ะ ตอนเดินขึ้นเขา ระหว่างทางมีบริเวณหุบเขามีหมอกสวยๆให้เราถ่ายภาพกัน แล้วก็มีพวกต้นเมเปิ้ลใบสีเหลืองส้มเป็นระยะ ที่จริงที่นั่นก็มีเคเบิ้ลคาร์ แต่พวกเราไม่ไปเพราะคิดว่าเดินขึ้นน่าจะดีกว่าประหยัดตังค์ดีและได้ดูวิวตามทางด้วย หารู้ไม่ว่าสองชั่วโมงแล้วพวกเรายังเดินได้แค่ครึ่งทาง ตอนแรกได้ยินคนอื่นพูดว่าน่าจะประมาณสองชั่วโมงถึงจะถึงยอดเขา แต่ปรากฏว่าถามคนที่เดินสวนลงมาจากเขาเขาบอกว่าพวกเราต้องเดินต่ออีกสองชั่วโมง พอได้ยินเขาพูดแล้วแทบหมดแรงเลย แต่จะกลับลงไป แล้วก็กระไรอยู่ เดินไปสักพักเจอที่มีอาหารขาย ก็ไปนั่งกินมาม่าเอาแรง ตอนหลังก็มาคิดเสียใจว่าไม่น่ากินเลย กินแล้วยิ่งหมดแรงขึ้นเขา แล้วก็หัวใจเต้นแรงน่ากลัวด้วย ต้องระวังยิ่งกว่าเดิม แถมเดินๆไปก็ต้องคอยหลบเก้าอี้หามคนที่ไม่อยากเดินด้วยตัวเอง ส่วนมากจะเป็นคนแก่ค่ะ แล้วก็เคเบิ้ลคาร์ก็ไปได้ไม่สุดทาง ต้องเดินขึ้นเองหรือถูกหามขึ้นไปอีกหน่อยอยู่ดี ขึ้นไปถึงก็เจอความอลังการสมใจ  เห็นพระโพธิสัตว์ผู่เสียนสิบพักตร์ทรงช้างตั้งอยู่สูงตระหง่าน มองลงไปข้างล่างเห็นทะเลเมฆที่แสนสวยงาม บริเวณข้างบนก็มีตำหนักสวยๆ มีแม่กุญแจลูกกุญแจห้อยบนราวที่ขอบผาเหมือนที่เห็นในหนังเกาหลี พวกเราถ่ายรูปกันสักพักก็กลับ ขากลับพวกเรานั่งเคเบิ้ลคาร์กลับกันซะงั้น เพราะว่าเราต้องทำเวลาเดินทางกลับที่พักให้ทันเวลาค่ะ อยู่บนเขามีแดดออกแต่พอกลับลงมาตีนเขาดูครึ้มๆมีละอองหมอกและหนาว งงเลยค่ะ ลงมาก็กินอีกแล้ว เห็นไข่ต้มก็เลยซื้อกิน แต่เกือบโดนลิงตัวใหญ่มาสอยไข่เราไปกิน พอดีเห็นมันเสียก่อน มีกันหลายตัวเลยค่ะ เดินกินไปก็ต้องคอยระวังมันมาแย่งมากระชากให้เราเจ็บตัว มาดูภาพกันดีกว่าค่ะ

บันทึกต่อไปก็เป็นเรื่องของทะเลสาบจิ่วไจ้โกวค่ะ ใครสนใจติดตามอ่านได้ต่อไปค่ะ เพื่อนๆเขาชอบที่นั่นกันมาก พากันพูดในคลิปวีดีโอของตัวเองไว้ว่า "ครั้งหนึ่งในชีวิต ผู้พิชิตจิ่วไจ้โกว เย้!" คนไทยส่วนมากก็ชอบไปเที่ยวที่นั่นกันค่ะ เพราะที่นั่นเป็นสุดยอดที่เที่ยวของจีนเลยค่ะ