ยำตะปูกับยำปลาทู
ก่อนออกเดินทางไปยังพื้นที่เวทีคัดค้านนิคมอุตสาหกรรมเหล็ก บางสะพาน ฝนตกปรอย ๆ ตั้งแต่เช้ามืดของวันที่ ๒๑ กันยายน ๒๕๕๕ จนเวลา ๙.๒๐ น. ฝนก็ยังไม่หยุดตก แต่พี่แกนนำ ทีมงานและข้าพเจ้าก็ตัดสินใจเดินทางไปทันที เมื่อทราบว่าชาวบ้านบางสะพานมารวมตัวกันจนเต็มพื้นที่ศาลาของอำเภอบางสะพาน และล้นออกมารอบ ๆ บริเวณศาลาแล้ว เมื่อมาถึงยังพื้นที่ ฝนไม่ตก ทั้งที่พื้นที่ห่างกันไม่ถึงยี่สิบกิโลเมตร
บรรยากาศการชุมนุมเป็นระเบียบเรียบร้อย หลายท่านจับจองที่นั่ง และนั่งอย่างสงบ บ้างก็จับกลุ่มคุยกัน บ้างก็ไปเข้าคิวรับของว่างและน้ำดื่มฟรีที่พี่สุเจ้าของสวนเกษตรอินทรีย์ทำน้ำดื่มผลไม้ให้บริการอยู่ใกล้ ๆ ศาลา การจัดเวทีคัดค้านของชาวบ้านกลุ่มนี้ไม่มีสถาบันหรือกลุ่มทุนใดให้การสนับสนุนเงิน หรือจะกล่าวให้ชัดเจนก็คือชาวบ้านไม่ขอรับเงินสนับสนุนจากองค์กรหรือหน่วยงานใด พวกเขาเต็มใจออกเงินทำน้ำและเตรียมอาหารมาเลี้ยงผู้มาร่วมชุมนุมกันเอง และมีกล่องบริจาค หากใครจะช่วยเหลือสนับสนุนการจัดกิจกรรมของกลุ่มอนุรักษ์ทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม บางสะพาน
โต๊ะลงทะเบียนชื่อคัดค้านนิคมอุตสาหกรรมเหล็ก บางสะพาน
ผู้ที่มาร่วมชุมนุมมีหลากหลายวัย
ทุกคนที่มาร่วมเวทีคัดค้านนิคมอุตสาหกรรม มาด้วยจิตสำนึกอนุรักษ์บ้านเกิดที่เป็นฐานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่สำคัญของประเทศ แหล่งปลาทู และแหล่งประการัง ที่สำคัญที่สุดก็คือฐานทรัพยากรนี้คือมรดกตกทอดล้ำค่าที่ตายายปู่ย่าอยากส่งต่อให้ลูกหลาน
เด็กวัยเจ็ดปีก็มีใจอนุรักษ์ ตั้งอกตั้งใจฟังคำปราศรัยของพี่แกนนำและเครือข่ายอนุรักษ์บ่อนอกและทับสะแกที่มาช่วยบางสะพานเหมือนพี่น้องท้องเดียวกัน
เจ้าของรีสอร์ทราชาวดีปราศรัยเล่าความสำคัญของธุรกิจการท่องเที่ยวที่ทำรายได้ให้กับชุมชนท้องถิ่นยิ่งกว่าการทำนิคมอุตสาหกรรม ผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรมตั้งใจฟัง และตั้งใจอ่านป้ายคัดค้านมากมายจากพี่น้องบางสะพาน สิ่งหนึ่งในฐานะผู้สังเกตการณ์ ขอยอมรับว่าผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรมคนปัจจุบัน (๒๕๕๕) นี้ ใจกว้าง ยอมรับฟังปัญหาชาวบ้านแม้จะทราบแต่แรกว่าเต็มไปด้วยแรงต้านชนิดที่ไม่มีทางประนีประนอมได้
หลังจากนั่งฟังเสียงคัดค้านชาวบ้านในเบื้องต้นแล้ว ผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรมก็ลงพื้นที่ด้วยรถไอ้แต๊กสำรวจข้อเท็จจริง ที่ดินที่พิพาทที่แวดล้อมลักลั่นเป็นผืนเดียวกันกับที่ดินสาธารณะ พรุ และหนองนกกระเรียน
การสร้างท่าเรือของกลุ่มทุนอุตสาหกรรมที่ทำให้กระแสน้ำเปลี่ยนทิศ ไม่รวมถึงสิ่งที่ยังพิสูจน์หาข้อยุติไม่ได้คือสภาพน้ำและสภาพหินดินทรายชายหาด จุดยุทธศาสตร์ของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ที่เป็นที่หมายปองของกลุ่มอุตสาหกรรมก็คือความยาวของทะเลกว่า ๒๕๐ กิโลเมตร เหมาะแก่การทำท่าเรือน้ำลึก และ ณ ที่แห่งนี้ ก็ได้ทำไปแล้ว...แต่ยังไม่เพียงพอสำหรับพวกเขากลุ่มอุตสาหกรรม
หลังจากสำรวจพื้นที่ที่เป็นปัญหาข้อพิพาทของกลุ่มอุตสาหกรรมที่นำมาใช้อ้างขอให้การนิคมอุตสาหกรรมประกาศเขตนิคมอุตสาหกรรมเหล็ก ผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรมก็กลับมาที่เวทีคัดค้าน เพื่อมารับประทานอาหารที่ชาวบ้านจัดเตรียมไว้ให้ ก่อนที่จะกล่าวปิดเวทีในช่วงท้าย
อาหารเลี้ยงผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรม
ยำตะปูเคียงข้างยำปลาทู เพื่อให้ผู้ว่าการนิคมฯ เลือกทาน "วัดใจกัน"
ผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรมไม่ว่ากระไรได้แต่หัวเราะ ในชีวิตจริง ไม่มีใครเลือกสิ่งที่กินไม่ได้ นัยนี้คือสิ่งนั้นมันตอบสนองแค่เพียงกลุ่มทุนเท่านั้น
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จสิ้น ผู้ว่าการนิคมฯ ก็ได้ตัดสินใจประกาศต่อพี่น้องบางสะพานที่นั่งรอฟังโดยกล่าวว่าจะตัดพื้นที่ ๑,๐๐๐ กว่าไร่ที่ยังเป็นปัญหาแก้ไม่ได้ของกลุ่มทุนอุตสาหกรรมออกไป และอาจจะประกาศเขตนิคมอุตสาหกรรมเฉพาะพื้นที่ของบริษัทเอกชนที่มีอยู่จริงไม่ติดปัญหาอะไร แต่คำตอบนี้ ชาวบ้านที่มานั่งฟังก็ยังไม่พอใจอยู่ดี เพราะต้องการให้ผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรมยกเลิก MOU (บันทึกข้อตกลงที่ทำร่วมกับกลุ่มอุตสาหกรรมว่าจะประกาศเขตพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมเหล็ก บางสะพาน) หรือกล่าวง่าย ๆ ก็คือการยกเลิก MOU นี้นำไปสู่การยกเลิกการประกาศเขตนิคมอุตสาหกรรม
พี่แกนนำจึงอ่านหนังสือคัดค้านขอให้ยกเลิก MOU พร้อมยื่นหนังสือดังกล่าวให้ผู้ว่าการนิคมฯ ใจความสำคัญคือการนิคมอุตสาหกรรมเป็นรัฐวิสาหกิจจำเป็นต้องดำเนินการใด ๆ เพื่อประโยชน์รัฐและประชาชน ในกรณีที่กลุ่มอุตสาหกรรมทำผิดสัญญา (ได้แก่ การไม่ชำระค่าบริการในการดำเนินการเกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมที่จะให้มีนิคมอุตสาหกรรม) และการกระทำผิดกฎหมายของกลุ่มอุตสาหกรรมที่ลงประกาศในเว็บไซต์เชิญชวนบริษัททั่วโลกร่วมลงทุนโดยใช้ชื่อว่า "นิคมอุตสาหกรรมเหล็ก" ทั้งที่ยังไม่มีการประกาศเขตนิคมอุตสาหกรรมจริง ผิดพระราชบัญญัตินิคมอุตสาหกรรม พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๐ ดังน้้น การนิคมอุตสาหกรรมสามารถนำเหตุผลดังกล่าวไปเป็นข้ออ้างเยกเลิก MOU กับกลุ่มอุตสาหกรรมได้ทันที
เราไม่ทราบหรอกว่า เหตุผลตามกระบวนการกฎหมายที่ชาวบ้านเล่นตามกฎ กติกาทุกอย่างจะได้รับการตอบสนองจากภาครัฐหรือไม่ แต่ที่แน่นอน ณ วันนี้ ชาวบ้านต่อสู้ตามรูปแบบ ตามหลักนิติรัฐที่ถือกฎหมายเป็นใหญ่ และตามเนื้อหาโดยถือกฎหมายสารบัญญัติเป็นหลักคุ้มครองป้องกันตนเอง ต่อจากนี้ไปคืออำนาจที่มองไม่เห็นที่อาจจะเล่นกลกับชะตากรรมของชาวบ้านผู้บริสุทธิ์อย่างถูกต้องตามกฎหมายแต่ไม่ถูกต้องตามความยุติธรรม ซึ่งเราจะต้องติดตามชีวิตจริงของพวกเขาต่อไป ไม่รู้ว่าวันใดจะยุติ (ธรรม)
ความเห็น (16)
ยังขำออกนะคะ...ยำตะปู คิดเก่งจัง
อาจารย์ก็ต้องระวังตัวด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะท่าน
ศิลา หวังว่าท่านคงจะสบายดีนะคะ
มาให้กำลังใจ ผู้เข้าร่วมชุมนุมค่ะ
ขอบพระคุณคุณครูทิพย์ 
มากค่ะ พี่น้องชาวบ้านบางสะพานคงดีใจที่เรื่องราวของเขาถูกบอกเล่่าและมีผู้ให้กำลังใจมากมายค่ะ
- คุณหมออ้อ
แซวได้ถูกใจมากค่ะ ขำไม่ออกหรอกค่ะ เป็นกุศโลบายแบบชาวบ้าน ซื่อ ๆ ตรง ๆ ไม่เอาก็บอกไม่เอา - เวลาเข้าไปในพื้นที่ทีไร มักจะพูดไม่ค่อยออก ได้แต่มองด้วยความเข้าใจในสิ่งที่พวกเขากำลังทำ
- จะระวังตัวให้มากขึ้นค่ะ ช่วงนี้ ตั้งใจว่าจะลุยงานที่ต้องทำให้เสร็จก่อน แล้วค่อยว่ากันใหม่ ลงไปในพื้นที่บ่อย ๆ งานค้างพอควรเลยค่ะ
- ถือโอกาสทำตามคำแนะนำคุณหมออ้อพอดีที่ให้ระวังตัวมาก ๆ ก็เลยของดลงพื้นที่สักระยะหนึ่งจนกว่าจะสะสางงานอื่นสำเร็จ ขอบคุณมากค่ะที่เป็นห่วง
- หวัดดีจ้ะอาจารย์ภู
- พื่น้องในภาพหลาย ๆ คนคุ้นหน้าคุ้นตาคุณมะเดื่ออยู่จ้ะ
- วันหน้าวันหลัง หากอาจารย์มีเวลา เชิญแวะทักทายกันบ้างนะจ๊ะ
- ขอบคุณจ้ะ
จัดเต็มเลยนะคับคุณศิลา ชอบคับ
สวัสดีค่ะคุณศิลา
ระวังตัวด้วยนะคะ ตอนแรกเห็นปลาทูนึกว่ายำตะปูเป็นเพียงนามธรรมที่ใช้แซวกันเล่น มองให้ชัดจากภาพข้างล่าง มีตะปูจริงๆ ด้วยค่ะ
นึกถึงหนังสือที่อ่านไปเมื่อวานเช้า....
กิจกรรมทางเศรษฐกิจควรเป็นไปดังนี้ 1. กิจกรรมและผลผลิตไม่ควรเป็นอันตรายหรือก่อผลเสียหายต่อสังคมและชีวิต หรือชีวิตและสังคม 2. เป็นกิจกรรมที่เสริมสร้างสังคม ทำให้สังคมดีขึ้น ให้เป็นสังคมที่เอื้อต่อการพัฒนาศักยภาพและความสามารถของมนุษย์ 3. เป็นกิจกรรมที่เกื้อหนุนการพัฒนามนุษย์ เพราะเราถือว่าการพัฒนามนุษย์เป็นหลักการใหญ่ หลักการสำคัญ และเราเชื่อว่ามนุษย์สามารถพัฒนาได้ สามารถไปสู่ความดีงามยิ่งๆ ขึ้นไป
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) จากหนังสือ พระพุทธศาสนากับโลกธุรกิจ บทสนทนาระหว่าง พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) กับนายลอเรนส์ แวน เดน มิวเซนเบิร์ก
ความสมดุลในทางธุรกิจ อุตสาหกรรมจะเป็นไปได้ด้วยอาศัยปัญญาจากทุกฝ่ายจริงๆ ค่ะ
เอาใจช่วยทุกท่านค่ะ
ให้กําใจชาวบางสะพานทีร่วมกันต่อสู้
ส่วนเรื่องการเขียนขอพักไว้ก่อนเป็นผู้ชมถนัดกว่าผู้แสดง
เห็นยำตะปูแล้วเสียวแทน.....
ใครจะกินเข้าไปล่ะเนี่ย
เอาใจช่วยค่ะ น้องศิลา
ตามมาเป็นกำลังใจให้นักอนุรักษ์ทั้งหลาย และอ.ศิลา ด้วยค่ สู้ สู้
เข้าใจทำนะครับ
เสกตะปูเข้าท้องเลยดีกว่า... ผมว่า 555
-
...ชาวบ้านต่อสู้ตามรูปแบบ ตามหลักนิติรัฐที่ถือกฎหมายเป็นใหญ่ และตามเนื้อหาโดยถือกฎหมายสารบัญญัติเป็นหลักคุ้มครองป้องกันตนเอง ต่อจากนี้ไปคืออำนาจที่มองไม่เห็นที่อาจจะเล่นกลกับชะตากรรมของชาวบ้านผู้บริสุทธิ์อย่างถูกต้องตามกฎหมายแต่ไม่ถูกต้องตามความยุติธรรม ซึ่งเราจะต้องติดตามชีวิตจริงของพวกเขาต่อไป ไม่รู้ว่าวันใดจะยุติ (ธรรม)....
-
สนับสนุนชาวบ้านครับ ปณิธิ ภูศรีเทศ
- ข่ม..แต่ไม่ขู่..ตะปูจึงอยู่บนจาน 55555
เวลาเห็นภาพที่คุณมะเดื่อ 
นำมาประกอบในบันทึกก็คุ้น ๆ เหมือนกันค่ะว่าเหมือนเคยเดินทางไปมาแล้วแต่ไม่แน่ใจว่าตรงไหน ที่เดียวกันหรือเปล่า หากว่าลงพื้นที่อีกจะขออนุญาตไปถามเส้นทางนะคะเผื่อแวะไปเยี่ยมได้สะดวกค่ะ พี่น้องที่คุ้นหน้าคุ้นตาคุณมะเดื่อ น่าจะรู้จักคุณมะเดื่อด้วยนะคะ
ธรรมะจัดสรรค่ะ
คุณแสงแห่งความดี 
แวะมาเยี่ยมที เรียกอมยิ้มให้อิ่มใจอยู่เรื่อยเลยค่ะ