เยือนลำปางถิ่นเก่า
เมื่อฉันกลับไปเยือนสถาบันเก่า
๑๔-๑๘ กันยายน ๒๕๕๕...ทางสถาบันราชภัฎลำปางร่วมกับ สสวท.
ได้จัดอบรมให้กับครูคณิตศาสตร์ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษาลำพูน และลำปาง จำนวน ๑๐๓ คน ณ อาคารอาลัมพางค์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง ในการเปิดการอบรม ท่านรองอธิบการบดี
ให้ข้อสังเกตว่าและพูดติดตลกว่า
"เชื่อได้เลยว่าพวกเราเป็นครูในกลุ่มสูงจริงๆ" (เพราะสูงวัยเยอะ)
แต่ถึงอย่างไรพวกเราครูคณิตศาสตร์ทั้งหลายก็ใจสู้นะคะ
อบรมปฎิบัติการตั้งห้าวันควบเสาร์ อาทิตย์ด้วยพวกเราก็ยินดี
เพราะอยากได้เทคนิคใหม่ไปสอนเด็ก อบรมวันแรกก็สนุกเสียแล้ว
เราได้เกมใหม่ๆ เทคนิควิธีการกระตุ้นให้เด็กฝึกคิดวิเคราะห์ หวังว่า
วันต่อๆไปคงจะได้ทำกิจกรรมอีกหลากหลายที่เดียว เรารู้สึกตื่นตัว
และมีความรู้สึกว่ากลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เพราะท่านอาจารย์วิทยากร
คอยป้อนโจทย์ให้เราคิดตลอดเวลา มีคนนั่งข้างๆ บอกกับข้าพเจ้าว่า
อบรมแบบนี้ดีจังไม่ง่วงนอนเลยถ้าเราไปจักการเรียนการสอนแบบนี้
กับเด็กคงเฉลียวฉลาดสู้ต่างชาติเขาได้แน่ๆ
ขอให้กำลังใจวิทยากรและ ผู้เข้ารับการอบรมทุกท่าน สู้สู้ค่า
สิบสี่กันยาเวลาเช้า
ตัวเรารีบเร่งเกรงจะสาย
จรลีด้วยหนูเทารถคู่กาย
ฝนโปรยปรายตลอดทางมิบางเบา
ฟ้าแกล้ง..เดินทางกลางสายฝน
มืดหม่นตะวันดับใจอับเฉา
แม่ทาขุนตานถิ่นย่านเรา
ข้ามขุนเขาคั่นกลางทั้งสองเมือง
สู่ที่ราบห้างฉัตรค่อยใจโล่ง
ใจูผูกโยงสืบสาวถึงราวเรื่อง
เคยเทใจรักเฉาสุดเปล่าเปลือง
เป็นดอกเอื้องหมายนาค่าเพียงดิน
หลงคอยน้อยใจใครลืมรัก
ซึ้งประจักษ์จำตัดใจใฝ่ถวิล
ถึงเขลางค์ตั้งสติที่โบยบิน
มุ่งหน้าผินราชภัฏทางลัดจร
พบเพื่อนครูมากมายทั้งชายหญิง
รอรับสิ่งใหม่ใหม่นำไปสอน
ต่อแต่นี้ห้าวันพึงสังวรณ์
นำไปย้อนสู่เด็กน้อยที่คอยเรา
คณิตศาสตร์สาระนี้ที่เด็กน้อย
มักท้อถอยมิสู้จนครูเหงา
วิชาเลขลำบากยากเกินเดา
เปลี่ยนให้เขากลับนิยมชอบชมเอย....
จะไหวไหมนี่......อิอิ
ดวงดอกไม้
๑๔/๙/๕๕
www.wisdomthai.com
คำสำคัญ (Tags): #อบรมคณิต
หมายเลขบันทึก: 502302เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2012 23:42 น. ()ความเห็น (3)
เก็จถะหวา ถ้าจำได้ เคยได้คุย
ตอนนุ้ยนุ้ย ยังเอียดเอียด แห่งบ้านโก(ตอนเข้ามาบันทึกใหม่ๆปี 52 )
บ้านแห่งนี้ ผู้เฒ่า ยังเยาว์โย (ยังเล็กๆอยู่)
ได้มาโม้ เก็จถะหวา ภาษากลอน
การเรียนผ่านกิจกรรมฯ หรือโครงงาน
ถือเป็นกลไกสำคัญในการพัฒนาทักษะการเรียนรู้ของเด็กๆ
เด็กๆ ได้เผชิญสถานการณ์
เด็กๆ ได้คิดวิเคราะห์ สังเคราะห์
เด็กๆ ได้คิดบริหารจัดการ-ทำงานร่วมกัน ฯลฯ
สิ่งเหล่านี้คือทักษะการเรียนรู้ที่สำคัญมากครับ
ขอบคุณครับ
ผมก็ไม่ได้ไปนานแล้วครับ คิดถึงมากครับ ต้องหาโอกาสไปสักวัน ยิ่งมาอ่านบทความครูแล้ว อยากไปมากกกกก