ล้มแล้วลุก
เส้นทางดอกไม้บาน คือเส้นทองตามรอยธรรม
ล้มแล้วลุก
กาพยานี ๑๑
บนทางที่เราเดิน
ทั้งเพลิดเพลินและหวั่นไหว
ขวากหนามขวางทางไป
ไม่ราบเรียบก็ต้องทน
บางซอยพบทางตัน
ก็จงหันกลับทางต้น
เดินต่อตามผู้คน
บนเส้นทางที่คนเทียว
ทางใดไร้คนท่อง
ก็อย่าลองเดินคนเดียว
เพราะเป็นเส้นทางเปลี่ยว
ทุรชนชอบใช้ทาง
หากพลาดถลำผิด
ก็จงคิดเพื่อถากถาง
ให้ถึงซึ่งปลายทาง
สาธุชนไปถึงกัน
ถ้าพลั้งเพราะสองขา
หรือพลาดท่าไม่เท่าทัน
ช้างม้าสี่ขานั่น
ยังมีวันล้มฉันใด
ลุกขึ้นแล้วก้าวต่อ
จงอย่าท้อก้าวต่อไป
ถือเอาเป็นครูใหญ่
สอนชีวิตเป็นแนวทาง
อดทนใช่ทนอด
พ้นทางคดเหมือนขวากขวาง
พ้นเคี้ยวหนึ่งเสี่ยวทาง
ก็จะสู่เส้นทางตรง
หนทางแห่งชีวิต
ทุกทางทิศที่ประสงค์
ใช่เป็นเส้นทางตรง
ย่อมคดเคี้ยวดุจเที่ยวธาร
พ้นโค้งอันตราย
สู่จุดหมายอีกไม่นาน
เส้นทางดอกไม้บาน
คือเส้นทองตามรอยธรรม
คำสำคัญ (Tags): #การดำเนินชีวิต#คำประพันธ์#ทางโค้ง#บทร้อยกรอง#ล้มแล้วลุก#สัมมาชีพ#สาธุชน#กาพยานี ๑๑#ตามรอยธรรม#ทุรชน#เส้นทางตรง
หมายเลขบันทึก: 500109เขียนเมื่อ 26 สิงหาคม 2012 05:13 น. ()ความเห็น (5)
มาแวะอ่านเรื่องดีดี ที่ทำให้ได้ข้อคิดค่ะ
- บทกวีชี้แนวทางที่ก้าวเดินสู่ทางธรรม อ่านแล้วซาบซึ้งมากค่ะ
- ทางคดเคี้ยวหรือทางตรง...ทางไหน ๆ เราต้องมีศรัทธาที่กล้าแกร่งพอที่จะเดินไปอย่างไม่ท้อ
- ขอบคุณค่ะ
ผมจะสู้ๆๆครับ .... คุณครู
ติดตามมาอย่างกระชั้นชิด....
ลุกล้มข่มใจไว้ เป็นกำไรให้สั่งสม
ยิ้มชื่นรับคลื่นลม พร้อมหยัดยืนทุกคืนวัน
- ชีวิตย่อมเป็นเช่นนี้
- สุข - ทุกข์ วนเวียน
- ไม่ยึดติด ชีวิตก็สุข จ้ะ