วันดีดีๆกับความรู้สึกดีๆ :ไดอารี่ชีวิต


ปัญหานำพาสู่การขับเคี่ยวปัญญา ใจแต่ละใจต้องใช้ธรรมนำชีวิต แต่ใจแต่ละดวงคงต่างออกไปในอุบายธรรมที่จะนำมาปราบหัวใจตัวเองในยามที่เกเร ออกนอกแถว หรือชักชวนให้หยุดเดินแบบดื้อๆ (ปราบทีเดียวอยู่ยาวคงไม่มี มีแต่ต้องคอยปราบกันอยู่ร่ำไป) "ใจเจ้าเอย...

 

...หลังจากได้รับความเมตตาจากหลวงปู่"วัดเกาะ" (พบกันครั้งแรกเล่าเรื่องราวชีวิตส่วนตัว "กรรมของมารดา-คู่ครอง" ก่อนออกบวชท่านเคยเป็นทหารรักษาพระองค์)...

 

...สิ่งหนึ่งที่ขอโอกาสถามหลวงปู่ กับนิมิต(ความฝัน)ที่ล่าสุด คุณพ่อบ้านได้นิมิตเห็นสมเด็จพระเทพฯ และตลอดทางเดินชีวิตที่ผ่านมากับนิมิตที่ปรากฏเรื่องราวให้ใช้เป็นเหมือนจิ๊กซอว์และกำลังใจนำทางชีวิตเรื่อยมา..หลวงปู่เล่าว่า มนุษย์เราทุกๆคนจะมีเทวดาคอยคุ้มครองปกปักรักษา รวมถึงเทวดาภูมิขอให้หมั่นแผ่เมตตาให้เยอะขึ้น...

 

...พบกันเพียงครังเดียวแต่หลวงปู่เฉลยคำตอบชีวิตได้หมดทุกข้อที่ติดในใจ นับว่าเป็นบุญวาสนาของข้าพเจ้าที่ผ้าเหลืองเมตตา ได้พลังชีวิตกลับมามากโข...

 

...ตอนเช้าวันที่24 ส.ค. 2555 ขณะจัดเตรียมสถานที่(บ้านหลังติดถนน) รอคณะศึกษาดูงานจาก จ.ศรีสะเกษ มีรถคันหนึ่งแล่นมาชะลอสักพักลงมาจอดถาม ใช่สวนผักหวานรึเปล่า(ใช่ค่ะ) ใช่คุณน้อยใช่ไหม(ค่ะ) เจอตัวพอดีเลย:)...

 

...แรกที่เห็นหน้าข้าพเจ้าให้รู้สึกคุ้นๆหน้าแต่ยังนึกไม่ออก พอคุยไปคุยมา..ผมปลดเกษียณมา5ปีแล้ว ผมสอนอยู่ที่ รร.น้ำพองศึกษา(อั๊ยหยา..นึกในใจมิน่าถึงได้คุ้นๆหน้า)...

 

...อ.ประทานโทษค่ะ อ.ชื่ออะไรคะ(วรศักดิ์..ครับ) คราวนี้ถึงบางน้ำพองศึกษาเลยทันที อ.อยู่ฝ่ายปกครองใช่ไหมคะ(ครับ) ชัวร์ป้าดแม่นแล้ว(นึกในใจ อาจารย์นี่แหละที่ถือไม้เรียวคุมตอนวิ่งรอบอาคารฝ่ายปกครองตอนเช้า) นู๋..ก็ศิษย์เก่า รร.น้ำพองศึกษาค่ะอาจารย์(ถามไปถามมา) อ.นึกออกแล้ว...

 

...ก็เลยได้รอยยิ้มและความทรงจำดีๆแต่เช้า ที่ได้ช่วยแนะนำวิชาปลูกผักหวานป่าตอบแทนอาจารย์...

 

...ช่วงบ่ายคณะจาก จ.ศรีษะะเกษเดินทางมาถึงหลังจากได้พูดคุย-ชมสวน ก็ให้หัวใจอิ่มเต็มกับผู้ตั้งใจเดินทางไกลมารับความรู้วิธีปลูกผักหวานป่าแบบเต็มหัวใจ (ไม่มีสิ่งใดจะสุขใจเท่าผู้ให้เต็มใจให้ ผู้รับเต็มใจรับ)...

 

...คณะที่มาวันนี้นำโดย อ.ปิติพงศ์(ศูนพัฒนาการเกษรตรภูสิงห์"ศูนย์แม่") นำคณะผู้นำภาคส่วนต่างๆจาก หมู่บ้านทับทิมสยาม07 ("ศูนย์ลูก" สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาภรณฯ) ผู้นำหญิงของหมู่บ้านสนใจและอยากได้ผักหวานไปลงที่หมู่บ้านด้วย(หลังจากที่ทราบโครงการปลูกผักหวานที่ศูนย์แม่)...

 

...ในครั้งนี้ได้มอบต้นกล้าตะขบจำนวน500ต้นเพื่อไปชำและแบ่งไปปลูกที่ศูนย์ลูกด้วย ด้วยระยะทางที่ไม่ไกลจากศูนย์แม่มากนักจึงได้วางแผนปลูกผักหวานไปพร้อมๆกันทั้งสองที่...

 

...สิ่งหนึ่งที่อยู่ในหัวใจและพูดคุยกันมาตลอดกับคุณพ่อบ้าน กับโครงการปลูกผักหวาน แบบฉบับหมู่บ้าน เพื่อช่วยกันกระจายความรู้เป็น"หมู่บ้านต้นแบบ 1กลุ่ม 1หมู่บ้าน" กับแปลงปลูกผักหวานพื้นที่น้อยๆย่อยๆ วันนึงสิ่งที่คิดไว้ได้เกิดขึ้นจริง...

 

...คณะผู้นำ "หมู่บ้านทับทิมสยาม07"จากจังหวัดศรีษะเกษศึกษาดูงานที่ "อุฑยานผักหวานป่า'๔๔"

 

...คณะดูงานออกจากสวนมาสรุปทวนความรู้กันยังไม่กลับ ไปรษณีย์มาส่งหนังสือ"ด่วน"...

 

...หนังสือแจ้งจากกรมป่าไม้ จัดอบรมนานาชาติครั้งที่2 (สำหรับเจ้าหน้าที่ป่าไม้) ไทย กัมพูชา ลาว เวียดนาม พม่า และจีน ...

 

...นับเป็นอีกความรู้สึกดีๆหลังจากเปิดซองจม. ที่สูตรปลูกผักหวานป่าของอุฑยานผักหวานป่าที่ได้มีส่วนช่วยเป็นแบบและแรงบรรดาลใจให้คนปลูกป่ารักษ์ป่า...

 

        *** ขอบพระคุณ  สวัสดีค่ะ ***

 

 

หมายเลขบันทึก: 500102เขียนเมื่อ 26 สิงหาคม 2012 00:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 สิงหาคม 2012 20:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

เป็นความคิดที่ดีมากนะคะคุณน้อย ช่วยแนะแนวทางการปลูกผักไว้กินเอง สร้างรายได้ให้ผู้คนในแต่ละหมู่บ้าน โดยไม่มีการเบียดเบียนชีวิตอื่นใด ส่งเสริมแนวพระราชดำริเศรษฐกิจพอเน่าชื่นชม ขอเอาใจช่วย วันข้างหน้าจะไปขอเรียนรู้แล้วเอาไปปลูกทางเหนือบ้าง

ขอบคุณค่ะ

มีความสุขในวันดีดีร่วมกับคุณน้อยอีกคนค่ะ

เป็นแนวคิด  หลักคิดที่ดี  มีประโยชน์ ต่อตัวเรานะคะ  ทกข์  สุข  เป็นอย่างไร  อยู่ที่เราคิด .... ลงมือปฏิบัติ.... ลงมือทำ  ผลที่ได้รับ คือ ความสุข....มีเงินใช่....มีงานทำ ... ถ้าเหลือก็...แบ่งปันเพื่อน เพื่อนบ้าน ตรงกับสอน ของ พระอจ. ว.วชิเมธี.....  "คนสำราญ....งานสำเร็จ"


ขอบคุณที่มอบความรู้ดีดีนี้ให้  ในวันนี้นะคะ

 ...ขอบพระคุณทุกๆท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมและมอบดอกไม้กำลังใจค่ะ...

พลอยสุขชื่นมื่นไปด้วยค่ะคุณน้อย ได้มอบความรู้ตอบแทนครูบาอาจารย์

แหม... คุ้นๆหน้า ...บาง...น้ำพอง มุกของน้อง พี่นี้ยิ้มมมแก้มพองเลย :))

"ไม่มีสิ่งใดจะสุขใจเท่าผู้ให้เต็มใจให้ ผู้รับเต็มใจรับ..."

ยินดีอนุโมทนากับน้องรักมากมาย สุขใจจริงๆ

วันนี้ เน็ตที่บ้านก็ไม่รื่นนะ ฝนตกตั้งแต่เมื่อวาน หลังคาครัวมุงใหม่ รั่วเป็นแนวเชียว

ตอนนี้ กำลังตกเปาะแปะๆอยู่ ดินเริ่มชุ่มม หลังจากแล้งร้าวว มาซะนาน

มีภาพน้องเหมียวแสนสุขในห้องสีชมพูน้อยๆมาฝากจ้า :)))

ว่าแล้ว...จับความสุขมาร่วมแจมกับน้องหลากมุมเลย :))

บอกแม่แล้ว พรุ่งนี้ จะไปเตรียมมุมลงตะขบที่ฝั่งสระน้ำ อีกหนึ่งสุขชื่นทยอยตาม :)

ขอบคุณมากๆนะน้องหล่า ที่พาพี่นี้มีความหวัง สาธุๆๆ


 

 สวัสดีค่ะคุณปริม...

...โครงการปลูกผักหวานป่า "1กลุ่ม 1หมู่บ้าน" เกิดจากความรู้สึกที่รับรู้ถึงเกษตรกร(คนจน)ที่ต้องการปลูกผักหวานหรือทำอาชีพเกษตรกรรมกับการเดินทางไปดูงานตามสถานที่ต่างๆ บางคนอยากมาที่สวนแต่การเดินทางไกล หรือไม่สะดวกที่จะเดินทางมา รวมถึงค่าใช้จ่าย(คนจน ชาวนาชาวไร่เงินสิบเงินร้อยก็มีความหมายค่ะ) ก็ได้แต่คิดและพูดคุยกันในมุมมองของแปลงตัวอย่าง(ต้นแบบ) ของคนที่อยู่ในชุมชนที่มีความศรัทธาต่อผักหวานป่าและแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงได้ปลูกผักหวานป่าโดยไม่ต้องใช้พื้นที่มากมายเพียง1งานหรือ1ไร่ หลังจากที่สำเร็จผลในสิ่งที่ทำก็นำความรู้ที่มีขยายต่อให้กับคนในชุมชนของตัวเองรวมถึงแปลงปลูกในพื้นที่ก็จะได้เป็นแหล่งเรียนรู้ดูงานของคนในชุมชน(และพื้นที่ใกล้เคียง)โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปดูงานที่ไกลๆ...

...หากในชุมชนปลูกผักหวานป่าคนละ1งานหรือ1ไร่(รวมๆแล้วอาจได้พื้นที่ปลูกวัตถุดิบอาจมากถึง50-100ไร่ก็เป็นได้ค่ะ) ผลผลิตที่ได้นำมารวมกันแปรรูปเพิ่มมูลค่าหรือสร้างสรรค์เป็นผลิตภัณฑ์ที่หลากหลาย เพียงเน้นที่จุดแข็งคือไร้สาร(100%) ไม่ต้องกลัวล้นตลาด ส่งไปไกลถึงยุโรปก็ผ่านด่าน...

...ชุมชนมีความสุข รักใคร่เอื้อเฟื้อ ครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้า ชีวิตปลอดภัยเพราะไร้สาร(ประเทศชาติเข้มแข็ง)...

...เล่าความฝันซะยาวเลยค่ะ..(อยากทำ"โมเดล แต่จับจุดไม่ถูกว่าจะเริ่มแบบใหน"เกี่ยวกับการปลูกผักหวานป่าในรูปแบบลักษณะต่างๆค่ะ เพื่อให้เกษตรกรนำไปต่อยอดปรับใช้กับสิ่งที่มีในพื้นที่ของตัวเอง โดยที่ไม่ไปทำลายของเดิมเพื่อผักหวาน แต่เป็นการนำผักหวานเข้าไปผสมผสานเพิ่มความหลากหลายในพื้นที่)...

...ฝันเล็กๆ...

มาร่วมชื่นชม และยกย่องด้วยใจจริง ถึงความมุ่งมั่น จนผลงานเป็นที่ประจักษ์คะ

 สวัสดีค่ะคุณหมอสมศรี...ขอบพระคุณที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมชมค่ะ.

...ไม่มีสุขใดจะสุขเท่ากับการให้การแบ่งปันและช่วยเหลือเกื้อกูลต่อกันค่ะ(เมตตาจิตร ไมตรีจิตร)...

 สวัสดีค่ะพี่ตะวัน...

...ได้เห็นหน้าอาจารย์เก่าก็พาใจให้นึกถึงบรรยากาศสมัยเรียน นึกถึงตอนเลิกเรียนวันไหนอากาศดีๆจะชวนกลุ่มเพื่อนๆเดินไต่รางรถไฟจากโรงเรียนออกมารอรถโดยสารกลับบ้านค่ะ ระยะทางก็ประมาณกิโลกว่าๆแต่ไม่รู้สึกว่าไกล(รถไฟปู๊นๆมาที วิ่งหลบกันเป็นทิวแถว) ที่ได้วิ่งรอบอาคารฝ่ายปกครองเพราะใส่กางเกงแต่งชุดกีฬามารร.(วันไหนชม.พละยาวแม่เหมาชุดกีฬาแต่เช้าไม่ยอมใส่กระโปรง) ชอบกีฬานัก อ.เลยให้สมใจได้วิ่งก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติ.

...ดีใจด้วยที่ฝนนำพาความชุ่มฉ่ำมาสู่ท้องนา(ไหลลงเหิบ..) ข้าวจะได้งามๆ.

...ขอบคุณภาพน่ารักๆที่นำมาฝากค่ะ..ฝากกราบงามๆสวัสดีคุณยายด้วยนะคะ(เห็นแล้วคิดถึงย่าค่ะ).

...พี่ตะวันลงตะขบไว้ซัก10ต้นนะคะปีหน้าจะได้ประเดิมปลูกผักหวาน100ต้น "แปลงแรกและแปลงต้นแบบของชุมชนค่ะ" (1กลุ่ม1หมู่บ้านค่ะ..แล้วจะได้รู้ว่าผักหวานป่ามี"ดี"กว่าที่คิดค่ะ"ต้องลอง ถึงจะรู้").

...สู้ๆๆเด้ออ้าย...

 สวัสดีค่ะอาจารย์หมอ ป. ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ(ระลึกถึงคุณหมออยู่เสมอนะคะ...)
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท