เมื่อ go ก็ know เอง?
เมื่อวันศุกร์ 17 สิงหาคมที่ผ่านมา
ด้วยความกรุณาของอาจารย์จันทวรรณ
ข้าพเจ้าจึงมีโอกาสได้ขึ้นเวทีเสวนางาน
"แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ให้ได้ประโยชน์ และยั่งยืน"
ณ สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี
ซึ่งมีผู้ประสานและดำเนินรายงาน ผู้อ่อนหวานแต่มีความมุ่งมั่น
คุณอ้อ นงรัตน์ จันที ซึ่งตอนนี้ขอเป็นนักเชียร์บล็อก :)
..
โดยคุณวุฒิแล้ว ข้าพเจ้าไม่อาจเทียบกับวิทยากรทั้งสามท่าน
เพราะไม่มีความเชี่ยวชาญทั้งเรื่อง KM และ web programming
จึงพูดในฐานะ "user" คนหนึ่ง ของ gotoknow
ดีที่บรรยากาศกันเอง สนทนากันอย่างมี "ภราดรภาพ"
มีอยู่คำถามหนึ่ง ที่ติดค้างในใจ
คือคำถามว่าอะไรเป็นปัจจัยให้ gotoknow
มีความยั่งยืน และขยายเติบใหญ่
เมื่ออาจารย์จัน ส่งไมค์ให้ ก็ตอบไปอย่างไม่ทันคิดทบทวนนัก
"เพราะต่อยอดได้"...
"การเขียนบล็อกใน gotoknowเขียนแบบไม่ต้องกังวลความสมบูรณ์ของเนื้อหา ความครบถ้วนของข้อมูล ต่างจากการเขียนบทความวิชาการ"
"เขียนเท่าที่สามารถ capture จากประสบการณ์จริงของเรา"
..
เมื่อมีเวลามาพิจารณาดู ก็รู้สึกเรานี้ช่างตอบอย่างโอหัง
ที่ไปเหมารวมว่า
ควรต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้
สิ่งที่เป็น "เหตุผลร่วม" ของบล็อกเกอร์ที่ช่วยสร้างสรรค์สังคม gotoknow
น่าจะมีมากกว่าหนึ่งคำตอบ
และคงมิอาจสรุปจากประสบการณ์ผู้เดียว
ข้าพเจ้าคงตกเก้าอี้ หากมีคำถาม ต่อไปว่า
แล้วอะไรเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า มากไปกว่าการรับรู้ของข้าพเจ้าเอง ?
แปลว่า ถ้าเขียนสมบูรณ์แบบบทความวิชาการ
(โรค XXX มี ระบาดวิทยา...,พยาธิกำเนิด..., แนวทางวินิจฉัย..)
จะไม่นำไปสู่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จริงหรือ?
หรือควรจะตอบมุก "เมื่อ go ก็ know เอง"
นั่นคือ อย่าได้เชื่อคำตอบของข้าพเจ้าเลย
ลองสมัครสมาชิก มาอ่านมาเขียน ก็รู้เอง..
จะเหมาะสมไหมนะ
คำถามเด็ดของคุณอ้อ
"ปัจจัยที่ทำให้ gotoknow เติบใหญ่และยั่งยืนคืออะไร"
คงมีใครหลายคนอยากรู้ น่าทำเป็นงานวิจัยจริงๆ จังๆ นะคะ
แต่ก่อนอื่น
ข้าพเจ้าอยากรู้ว่า หากเป็นท่าน จะตอบว่าอย่างไร :)
###
ยังมีเรื่องอยากเล่า จากการได้พบกัลยาณมิตร เบาหวาน,Happy ba,ออร์ทิสติก และเทคนิคการเลี้ยงลูกการดำเนินชีวิตคุณแม่ ดร.ป๊อป (KM ในรถคะ :)
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความเห็น (43)
คือการเคารพความคิดซึ่งกันและกัน คือการแลกเปลี่ยนที่สุนทรี ทำให้เกิดความไว้วางใจ คือความหลากหลายของคนที่มาเขียนมาเล่า คือการก้าวข้ามความเป็นอัตตามาเป็นการสร้างปัญญาในการเรียนรู้ คือการพัฒนาตนเอง..... ก็คงอยู่รวมไในสิ่งเหล่านี้ครับหมอ
"เมื่อ go ก็ know เอง"...ใช่เลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ อจ.หมอ ป.
คุณก. + คุณข. + คุณค. + คุณ ง. + ... = f (มิตรภาพ + กัลยาณมิตร +...)
เอ...แต่สุดท้ายคำตอบก็มาจบที่ go ก็ know เอง (ใช่เลยครับ)
มีน้องที่ทำงานเห็นโกทูโน ก็ถามว่าคืออะไร ตอบไม่ถูกเลยให้เขาลองอ่านดู บอกเขาว่าต้องไม่ขี้เกียจอ่าน ถ้าชอบอ่านหนังสือ ก็จะชอบอ่าน โกทูโน ถ้าอยากเขียนอะไรบางอย่างที่อยากบอกเล่า ก็เขียนได้ใน โกทูโน น้องเขาบอกว่าดีมีสาระกว่า...เวปที่ชอบถ่ายจานอาหารแล้วชูสองนิ้วเป็นไหนไหน บอกน้องเขาต่อไปว่าไม่แน่ ต้องลองสมัครเข้ามาเขียน มาอ่าน ดู แล้วอาจจะรู้กว่าที่บอกเอง.... ขอบคุณครับคุณหมอ ป.
เมื่อ Go ก็ No ไปเลย
จริงด้วยครับ 555
รออ่านคำตอบของคุณหมอนะคะ รีบมาเฉลยเร็วค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร
เอาเป็นว่า เพราะ G2Kมีเสน่ มีความสวยงามอยู่ในตัว โดยไม่ต้องไปทำศัลยกรรม
มีความเป็นธรรมชาติที่จับต้องได้
ใครใคร่เขียน เขียน ใครใคร่อ่าน อ่าน
ที่สำคัญคือ มีเพื่อนคู่คิด ได้มิตรต่างวัย มากหน้าหลายตา คะ
- อาจารย์ หมอ ป. ไม่ได้ตอบอหังการหรอกนะคะ คำถามทำนองนั้น เขาอาจถามความคิดเห็นเฉพาะปัจเจกบุคคล การรับรู้ของเราเป็นอย่างไรก็ตอบไป แต่หากว่าเขาถามในนามที่อาจารย์ หมอ ป. เป็นตัวแทนของกัลยาณมิตร G2K ทั้งหมด นั่นถึงจะเป็นเหตุผลร่วม ซึ่งคงเป็นไปไม่ได้ เพราะไม่มีใครเตรียมตัวทันที่จะหาเหตุผลร่วมกันก่อนไปตอบ...คิดเองเช่นนั้นนะคะ ... ตอบดีมาก ๆ แล้วค่ะ
- สำหรับอะไรเป็นปัจจัยให้gotoknow มีความยั่งยืน และขยายเติบใหญ่
คำตอบแบบไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยนะคะคือว่า "มีประเด็นร่วมกัน"
จุดเริ่มต้นคือผู้มีใจรักการให้เข้ามาอยู่ร่วมกัน
จุดต่อเนื่องคือแต่ละท่านต่างก็หา "จุดร่วม" กันจนเจอ ไม่ว่าจะเป็นความรู้ ประสบการณ์ มุมมอง และอารมณ์ร่วม
จุดต่อไปหลังจากผ่านสองจุดนั้นมาแล้วคือ "ความผูกพัน" ที่จะทำให้ยั่งยืนและขยายเติบใหญ่
- การตอบในบางเรื่อง ขอตอบโดยไม่ผ่านความคิดแต่ผ่านหัวใจนะคะ รู้สึกอย่างไรก็ตอบตามความรู้สึกนั้น แต่ไม่ได้ตอบเพราะคิดอย่างไรก็ตอบอย่างนั้น
- สิ่งที่กล่าวมาคือสื่งที่ยังไม่ได้แลกเปลี่ยนกันในเวลาอันจำกัดค่ะ และบางเรื่องในบางสถานการณ์ ไม่สามารถตอบอาจารย์หมอ ป. ดั่งใจ ไว้โอกาสหน้านะคะที่เราจะได้คุยกันใหม่ค่ะ
- ติดตามบันทึกต่อไปอยู่นะคะ
รอติดตามต่อค่อ หมอ ป.
คนที่ได้เขียน ได้อ่าน ในgotoknow รู้เองในคำตอบ
จะรออ่านบันทึกต่อนะครับอาจารย์หมอ...เมื่อ go ก็ know เอง?...สำหรับผมได้เขียนบันทึกแล้วมีความสุข....ได้มิตรภาพและปรารถนาจากอาจารย์หมอที่ส่งให้ผมเสมอ....ดีใจที่ผม ปล่อยชีวิต ไป go day day นะครับ.....(ภาษาตอนไปอยู่พัทยาครับ)
มีสามคำครับ "KM>>G2K>>KM"
(แก้ไขครับ กลัวไม่รู้เรื่องครับ) ได้มิตรภาพและความปรารถนาดีจากอาจารย์หมอที่ส่งให้ผมเสมอ....ดีใจที่ผม ...ไม่ได้ปล่อยชีวิต ให้ go day day นะครับ.....(ภาษาตอนไปอยู่พัทยาครับ)
คุณหมอครับ กำลังติดตามอ่านต่อ ครับ
ชอบสไตล์การเขียนของอาจารย์หมอมากครับ ผมอยากเขียนงานเรื่อยๆสบายๆ (เปี่ยมสาระ)อ่านสนุกแบบนี้บ้าง
go ไปหา Know แถวนี้ละครับ
เมือGoแล้วKnow เอง? และ Go ต่อได้ จริงค่ะ ถ้าเป็นเมือก่อนจัดเวทีเสวนา เสร๊จก็จบล่ะ แต่ วันนี้ใครถามว่ายังไงต่อ..... ก็มาต่อยอดความรู้กันที่GoToKnowค่ะ ขอบคุณอ.หมอป.นะค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ ป.
ครูนกเองเข้ามาที่ G2K แบบคนพลัดหลงเข้ามา....แต่เมื่อมาแล้วก็พบว่า กัลยาณมิตรทางความคิดมากมายค่ะ Go แล้ว know หลากหลายสาขาค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์. ชอบที่นี่ gotoknow. ทำให้คนเล็กๆแบบตัวเองได้มาสัมผัสสิ่งดีดีหลายอย่างหลากหลาย จากบุคคลหลากหลายอาชีพ ขอบคุณพื้นที่เล็กๆแห่งนี้ึค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่คิดว่าคุณหมอป.ตอบได้ดีมาก เป็นการตอบบนฐานการใช้จริงของตนเอง ซึ่งพี่ก็เห็นด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งตรงที่บอกว่า "...เขียนเท่าที่สามารถ capture จากประสบการณ์จริงของเรา..." เป็นความรู้บวกความรู้สึกและ โลกทัศน์ของเราแต่ละคน ทำให้มีความหลากหลาย มีชีวิตชีวาค่ะ
ดีใจที่ได้พบตัวจริง หวังว่าคงมีโอกาสที่เราได้คุยกันยาวๆสบายๆนะคะ
ยินดีที่ได้พบคุณหมอ ป. และได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างน่าสนใจ
ตอบคำถามคือ ปัจจัยที่ทำให้ gotoknow เติบใหญ่และยั่งยืนคือ ความหวังและความมีชีวิตชีวาที่ได้รู้จักและเรียนรู้กับกัลยาณมิตรอย่างไม่รู้จุดจบ
ใช่เลยคะ สเน่ห์ที่สำคัญในที่นี้คือ "เคารพความเห็นซื่งกันและกัน"
ขอบคุณคะ ดร. พี่เปิ้ล
ขอบคุณคะ คุณอภิชา ชอบความช่างคิดสร้างสรรค์ ออกมาเป็น multifactorial เลยนะคะ f (มิตรภาพ + กัลยาณมิตร+...)
ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์คะ
อย่างนี้เรียกว่า "ท้าให้ลอง"
มามุกนี้อึ้ง...
นึกว่า หนัง Yes or No เสียอีก ;)
สวัสดีคะ คุณแสงแห่งความดี :)
สวัสดีคะคุณปริม writer of the month ขวัญใจพวกเรา
คำเฉลยมีอยู่ในใจแต่ละคน
เพียงรอการเก็บข้อมูลแล้วสกัดออกมาอย่างเป็นระบบเท่านั้น :)
ขอบคุณคะพี่กระติก
งามแบบธรรมชาติ vs งามแบบศัลยกรรม
ช่างคิดดีจริงๆ คะ :)
- ขอบคุณคะ พี่ศิลา ทำให้ได้เรียนรู้แนวคิด ทำให้โครงการ Happy Ba เป็นไปอย่างสดใส
-
จุดเริ่ม = ใจรักการให้ , จุดต่อเนื่อง = มีความรู้ ประสบการณ์ มุมมอง และอารมณ์ร่วม, จุดขยาย = "ความผูกพัน"
-
ได้รับและตอบอีเมล์ เพื่อสร้างจุดขยายแล้วนะคะ :)
- ขอบคุณคะ กำลังรอเครื่องกลับจากปากช่อง โคราช เสียดายไม่ได้แวะไป พิมาย
- มีคนชื่นชม รพ.พิมาย ถึงคุณภาพบริการ วิชาการ แล้วนึกถึงพี่โจ้ทันทีคะ
ขอบคุณคะ :)
โอ..go day day = ไป one one :)
ขอบคุณมากคะ ขอเวลารวบรวมลมปราณอีกนิด
ขอบคุณคะอาจารย์ JJ เป็นวงจรไม่รู้จบจริงๆ
ขอบคุณคะ ผอ.ชยันต์ :)
- ดีใจที่ที่อาจารย์ (ว่าที่ ดร.) เอก เข้ามาเยี่ยมและชมคะ
- ในทางกลับกัน ตัวเองก็อยากลองเขียนแบบเข้มข้นกลั่นจากประสบการณ์แบบที่อาจารย์เขียนเช่นกันคะ
ขอบคุณคะ ประมาณว่าเวทีจบ คนไม่จบ..
เอ แล้วจริงไหมคะ ว่าเช็ดตัวลดไข้เด็กด้วยน้ำอุ่นดีกว่าน้ำเย็น ?
ขอบคุณคะคุณครูนก เรียกว่าหลงมาแต่ลงหลักปักฐานแล้วนะคะ
ขอบคุณคะพี่รุ่งฤดี คนเล็กๆ :)
- ขอบคุณคะพี่นุช เห็นพี่นุชบอกไม่ค่อยมีเวลาเขียน แต่บทความล่าสุด ก็คุณภาพ ใช้อ้างอิงได้เลยคะ
- เงื้อง่าว่าจะเขียน ก็โดนพายุดีเปรสชั่นในใจตัวเองเข้าเสียก่อน วันนี้เลยให้ดอกไม้ตัวเองเป็นดอกแรก เผื่อมีแรงฮึดขึ้นคะ
ขอบคุณคะ อ.ดร.ป๊อป
ฟังเรื่องความเสียสละเพื่อสังคมของอาจารย์แล้วทึ่ง
ตอนนี้ยก คุณแม่ของอาจารย์ เป็น idol การบริหารชีวิตอีกท่านหนึ่งด้วยคะ
งานวิจัยกำลังผุดค่ะ :) ทำร่วมกันหลายๆ คนคงสนุกดีค่ะหมอ ป. สนใจไหมค่ะ :)
สนใจคะ :)