สองสามวันมานี้ฉันใช้เวลาอยู่บนโลกของเฟสบุ้คบ่อยมาก
แทบทุกชั่วโมงที่ว่างที่ตื่น...ฉันเข้าไปกดดูว่าใครทำอะไรที่ใดบ้าง
ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ค่อยจะยินดียินร้ายกับโซเชียลมีเดียตัวนี้มากนัก
เกิดอะไรขึ้นหรือ?....ฉันหยุดถามตัวเอง
เมื่อหลายปีก่อนมีพี่ที่เคารพคนหนึ่งที่เมืองเทพส่งน้องเมลล์มาบอกให้สมัครเป็นสมาชิกในเฟสบุ้ค
ยังตอบปฏิเสธเขาไปแบบนิ่มนวล...บอกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงล้าหลังที่ยังตามเทคโนโลยีไม่ทัน
จนวันหนึ่งน้องที่ทำงานช่วยเปิดบัญชีเฟสบุ้คให้ใช้...
พร้อมจัดการสอนวิธีการใช้ที่จำเป็นให้เสร็จสรรพ
ฉันเพียงเข้าไปตอบรับคนที่มาสมัครเป็นเพื่อน...
คุยกับคนบางคน...นาน...นานที...
สี่ปีให้หลัง...
ในวันว่างที่ฉันเข้าไปหาคำตอบให้คำถามที่มีอยู่ในใจมานาน
ทำไมจึงคลั่งใคล้เฟสบุ้คกันมากมาย
คำถามที่เคยถามคนใกล้ที่อยู่ไกล...นานมาแล้ว
..
..
วันก่อนฉันเข้าไปเจอรูปเก่าๆ ของตัวเองและเพื่อนๆ สมัยเรียนมัธยม
ที่เพื่อนคนหนึ่งโพสไว้แบ่งปัน
เหมือนถูกมนต์สะกด...ภาพความหลังต่างๆ วิ่งผ่านมาเข้ามาสู่ความทรงจำ
จนต้องเข้าไปร่วมสนทนากับบรรดาเพื่อนเก่าในที่นั้น
เพื่อนๆ มาร่วมคุยจากหลายๆ ประเทศในยุโรป ในหลากมุมของเมืองไทย
และผู้คนในบ้านเกิด...ทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่
ตื่นเต้นกับมิตรใหม่....อุ่นหัวใจกับมิตรเก่า...
แม้เวลาจะผ่านไปกว่ายี่สิบปี...เรายังรู้สึกดีมากในระหว่างที่พูดคุย
เบิกบานใจ...เหมือนตอนที่เรียนด้วยกัน
สนุกสนาน…จนต้องนั่งหัวเราะอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
ตื่นใจ…กับชีวิตความเป็นไปของแต่ละคน
ฉันเข้าไปอัพรูปให้เพื่อนๆ ดู....เข้าไปคอมเมนท์กับคนอื่นๆ
รู้สึกตื่นเต้นคล้ายๆ เหมือนเมื่อตอนรักแรก....ที่คอยตระเตรียมของขวัญ
เตรียมสิ่งดีดีมอบให้กัน...รู้สึกเปี่ยมไปด้วยพลังแม้ดึกดื่น...
บางทีเราช่วยกันระลึกถึงความหลัง
บางทีเราคุยกันถึงเรื่องอนาคต
บางครั้งเราส่งเมจเซสให้กำลังใจกันในวันเศร้าในปัจจุบันขณะ
การเดินทางของชีวิตที่สงบ...ราบเรียบ
ถูกกระชากให้หยุดและร่วมวงสนทนาอย่าออกรส
..
วันที่โดพามีนหลั่งไหล
นึกถึงบทความที่เคยอ่าน*
โดพามีน (Dopamine) ฮอร์โมนที่นำผู้คนให้เข้าใกล้....
ออกซิโทซิน (Oxytocine) ฮอร์โมนที่ทำให้ผู้คนผูกพัน...
งานวิจัยนำเสนอว่า
ในคู่หนุ่มสาวที่กำลังตกหลุมแห่งความรัก
สมองส่วนที่ผลิตสารโดพามีนเรืองรองไปด้วยฮอร์โมนตัวพิเศษ
สารนี้หลั่งไหลทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย
ดังรักแรก...ที่ทำให้หัวใจสดชื่น...โลกเป็นสีชมพูด้วยความรู้สึกโรแมนติก
ในคู่รักที่อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าและยังรักกันอยู่มั่นคง
นอกจากสมองส่วนที่ผลิตสารโดพามีนจะเจิดจ้า
สมองส่วนที่ผลิตสารออกซิโทซินก็ยังแจ่มจรัส
ออกซิโทซินเสริมสายใยแห่งความผูกพัน
การสัมผัสได้แห่งการเต้นของหัวใจแบบช้าช้า
รักที่ไม่หวือหวาร้อนแรง แต่หนักแน่นมั่นคง และฉ่ำเย็น
ในวันนี้..วันที่สมองยังคงชุ่มฉ่ำไปด้วยสารโดพามีน
จากการนำพาผู้คนให้มาอยู่ใกล้กันบนโซเชียลเน็ตเวิร์ก
ฉันก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า...
ความผูกพัน..ความจริงใจ..ความเชื่อใจ..ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขในหมู่มิตร
จะค่อยๆ ช่วยส่งเสริมให้สมองส่วนที่หลั่งสารออกซีโทซิน
เติบโตเป็นบริเวณกว้างขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไป...บนโซเชียลเน็ตเวิร์กอย่างเฟสบุ้คและโกทูโน...แห่งนี้
และกับคนใกล้....ขอให้สารออกซิโทซินหลั่งไหลอย่าได้ขาดช่วง
หลั่งไหลอย่างต่อเนื่องไม่ใช่เพียงชั่วครั้งคราวดั่งสารโดพามีนนะคะ
...
วันที่ออกซิโทซินเอ่อล้นด้วยรัก...จากแม่ถึงลูก
.
.
*Dopamine and oxytocin and lasting love
http://esciencenews.com/sources/la.times.health/2009/06/19/dopamine.and.oxytocin.and.lasting.love
รักเธอเสมอ - อัสนี วสันต์
http://www.youtube.com/watch?v=fqWuF_GN5Mk
ขอให้คุณปริมมีความสุขโดยไม่เพิ่งสารทั้งสองในวันหยุดที่จะถึงนี้นะครับ
สวัสดีค่ะคุณพิชัย,
เสาร์และอาทิตย์นี้ปริมต้องเข้าอบรมสัมมนาด้านการเงินที่โรงแรมในเมืองค่ะ คงใช้สมองซีกซ้ายเป็นส่วนใหญ่ คงไม่มีสารโดพามีนหลั่งไหลค่ะ แต่ออกซิโทซิน....สำหรับรักมั่นคง มีอยู่ทุกวันค่ะ
ว้าวววว....:)
สุขสันต์วันหยุดค่ะคุณพิชัย
อ่านบันทึกนี้แล้วระดับ Dopamine ขึ้นในกระแสเลือดเลยค่ะ หลังจากนั่งเหน็บกินจากสุโขทัยกลับมา
ขอบคุณสำหรับ Dopamine สารแห่งการตื่นตัว รื่นเริง และเรียนรู้ค่ะ
ถ้าคุณปริมประชุมเสร็จแล้วมีเวลาว่าง อยากเชิญมาเฉลย 5 why จะได้ไหมค่ะ :) http://www.gotoknow.org/blogs/posts/497511?refresh_cache=true
ยินดีด้วยค่ะที่ใช้เวลาเพลิดเพลินกับความสุขเหล่านี้ที่ FB อย่าง active
ต้องขอชื่นชมที่น้องปริมแบ่งความสนใจมาที่ g2k อย่างเต็มที่เช่นกัน..ทั้งบันทึกน่าอ่าน และการเยี่ยมให้กำลังใจกัลยาณมิตรสม่ำเสมอ
ตื่นเต้นตึกตักร่าเริง
ดื่มด่ำพันผูกโยงลึกซึ้ง
มิตรภาพมั่นคง
เทคโนโลยีเหมือนดาบสองคม ที่อาจารย์ ...ปริม pirimarj... ได้รับจากคมดี ๆ แต่สำหรับผมนั้นคงเป็นคมที่ตรงกันข้าม
ปัจจุับัน ... ผมเลือกที่จะลบมันจากโลกนี้ นี่ก็คงเหลือเวลาอีกสักอาทิตย์จึงยุติอย่างถาวร
ขออภัยที่เราต่างมีคมที่ต่างกัน ;)...
สวัสดียามเช้าค่ะคุณหมอ ป.
หวังว่าวันนี้คงเป็นเช้าที่สดใส มีความสุข Dopamine หลั่งไหลรับวันหยุดสุดสัปดาห์และการทำความดีต้อนรับวันพิเศษของสัปดาห์นี้นะคะ
สุขสันต์วันเสาร์ค่ะ
คุณปริมก็ไปใช้เวลากับเฟสบุ๊คเยอะเหมือนกัน..ผมนึกว่าจะเป็นคนเดียวซะอีก ..บันทึกนี้อธิบายความครางแคลงใจจากการหลงใหลเฟสบุ๊คได้อย่างน่าสนใจมากๆ ครับ ทุกๆ วลีที่เคลื่อนผ่านไปนั้น ผมคิดว่า ใช่ทั้งนั้นเลย...สังคมเราเปลี่ยนไปมากแล้วจริงๆ ด้วยครับ
ความสุขที่สร้างได้ด้วยมือเรา อิอิ เกี่ยวกันไหมค่ะ ...
ขอบคุณนะคะ
...
เก็บภาพ ไส้เดือนมุดท้องฟ้ามาฝาก ค่ะ ^_-
บนโซเชียลเน็ตเวิร์ก สำหรับใครบางคนมองว่ามีแต่สิ่งดีๆ เพราะเขามีเพื่อน คำแนะนำจากกัลยาณมิตรที่ดี ที่เข้าใจเขา บางคนก็ใช้เพื่อคลายเหงา นอกจากค้นหาข้อมูลที่เป็นประโยขน์ โดยส่วนตัวแล้ว ยอมรับว่าติดเพื่อนในโลกออนไลน์นี้มาก เพราะบางทีเพื่อนบนโลกออนไลน์นี้ ดูจริงใจ กว่าเพื่อนในความเป็นจริงซะอีก
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่คะ
สุขสันต์วันแม่นะคะ
พยายามใช้โซเชียลมีเดียด้วยความมีสติค่ะ
ขอบพระคุณข้อคิดดีดี ตัวอย่างการทำดี ใช้ชีวิตอย่างพอเพียงจากพี่ใหญ่ที่กรุณานำมาแบ่งปันเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ ทพญ. ธิรัมภา
ความรักทำให้หัวใจเต้นแรง ตื่นตัว รื่นรมย์ค่ะ ความผูกพันทำให้รู้สึกมั่นคง สงบ ผาสุกนะคะ
ด้วยรักและผูกพันค่ะ ;)
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn,
ขอแค่อาจารย์อย่าหยุดเขียนในโกทูโนเป็นพอค่ะ fb ปิดไปไม่เป็นไร อิอิอิอิ
ถึงจะได้รับคมที่ต่างกัน แต่หัวใจแห่งการสร้างสรรค์ไม่ต่างเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะพี่หมอ ภูสุภา,
มาแจกรอยยิ้มแบบนี้แสดงว่ายังใช้ fb อยู่ใช่ไหมคะ? ;)
สุขสันต์วันแม่ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเพชร,
ปริมก็เพิ่งจะมาใช้บ่อยไม่นานมานี้ค่ะ แต่พยายามเตือนตัวเองให้ใช้อย่างรู้เท่าทัน ให้รู้ตัวค่ะ
โดยทั่วไปสารโดพามีนจะหลั่งเป็นระยะ ระยะค่ะ ไม่ต่อเนื่อง สักวันความรู้สึกตื่นคงสงบลงค่ะ เหลือความทรงจำดีดีไว้เหมือนความรักที่ผ่านไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณพี่สันติสุข
ทุกอย่างมีสองด้านเสมออย่างที่ท่านอาจารย์วสวัติว่าค่ะ แต่ก็พยายามใช้ด้านที่สว่าง และควบคุมการใช้ด้วยสติค่ะ
และที่ผ่านมาก็เป็นบุญที่ได้พบเจอผู้คนและการเรียนรู้ที่ดีจากสังคมออนไลน์นี้ค่ะ
ใช้ความตื่นตัว ตื่นรู้ เป็นแรงบันดาลใจค่ะ
สุขสันต์วันแม่เช่นกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะคุณปริม...สุขสันต์วันแม่แห่งชาติค่ะ...
...หนุ่มสาวที่กำลังตกหลุมแห่งความรัก
สมองส่วนที่ผลิตสารโดพามีนเรืองรองไปด้วยฮอร์โมนตัวพิเศษ
สารนี้หลั่งไหลทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย
ดังรักแรก...ที่ทำให้หัวใจสดชื่น...โลกเป็นสีชมพูด้วยความรู้สึกโรแมนติก
...ในคู่รักที่อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าและยังรักกันอยู่มั่นคง
นอกจากสมองส่วนที่ผลิตสารโดพามีนจะเจิดจ้า
สมองส่วนที่ผลิตสารออกซิโทซินก็ยังแจ่มจรัส
ออกซิโทซินเสริมสายใยแห่งความผูกพัน
การสัมผัสได้แห่งการเต้นของหัวใจแบบช้าช้า
รักที่ไม่หวือหวาร้อนแรง แต่หนักแน่นมั่นคง และฉ่ำเย็น
...บันทึกนี้มาพร้อมภาษาวิทยาศาสตร์แบบหวานๆ ...บนโซเชียลเน็ตเวิร์กเลยนะคะ (คนอ่านได้;))) ตามแต่เช้าตรู่)...
...ขอบคุณการถ่ายทอดภาษาจากใจ ที่ช่วยให้ยิ้มได้และมีพลังแรงใจก้าวไปกับวันใหม่ค่ะ...
...ขอให้คุณปริม..สุขสันต์ด้วยรักทุกวันเช่นกันนะคะ...
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์กาญจนา,
ปริมเองก็พยายามบอกตัวเองว่าให้ใช้สิ่งนี้อย่างมีสติค่ะ ใช้เพื่อปลดปล่อยความรักอย่างขาดสติ ใช้เพื่อค่อยๆ ลบความรู้สึกโกรธในใจออกไป และใช้ด้วยการรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ค่ะ เพื่อที่จะได้ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใคร
ขอบคุณท่านอาจารย์ค่ะ
ขอบคุณภาพท้องฟ้าสีฟ้าสวยงามค่ะ
ฝันดีค่ะคุณหนูรี
สวัสดีค่ะคุณ Nopparat,
ดีใจที่คุณ Nopparat มีความรู้สึกดีดีบนสังคมนี้นะคะ ยังเชื่ออยู่เสมอว่าตราบใดที่เราจริงใจให้ เราก็จะได้ความจริงใจตอบแทนค่ะ
ที่นี่ยิ่งให้ก็ยิ่งได้รับค่ะ
สวัสดีค่ะคุณยาย,
สุขสันต์วันแม่นะคะ
ฝันดีค่ะคืนนี้
สวัสดีค่ะคุณน้อย,
หวังว่าคุณน้อยจะมีความสุขด้วยสารแห่งความผูกพัน มั่นคงตลอดไปนะคะ
วันนี้ขอมาทักทายก่อนค่ะ แล้วจะแวะไปคุยด้วยสัปดาห์หน้านะคะ
ฝันดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณศิลา
ยิ้มรับรอยยิ้มที่ส่งมาพร้อมข้อความ ขอบคุณค่ะ
บอกตัวเองให้ใช้ชีวิตอย่างสมดุลทั้งบนโลกออนไลน์และออฟไลน์ค่ะ ยังมีเวลาให้คนที่อยู่ใกล้ ครอบครัว เพื่อนมิตร และในยามที่อยู่บนโลกออนไลน์ก็จะได้รู้สึกดี be here now ทุกที่ที่อยู่ค่ะ
ดีใจที่ได้พบปะที่นี่ค่ะ
คืนนี้ฝันดียนะคะ
ด้วยรักค่ะ ;)
ขอขอบคุณกัลยาณมิครทุกท่านสำหรับสารรักทั้งสองตัวนะคะ
โดพามีนทำให้เราได้มารู้จักและรู้สึกดีและความรักความผูกพันจะช่วยให้ออกซีโทซีนหลั่งไหลค่ะ
ฝันดีค่ะ
คามรัก