..แม่.. "ครู & เพื่อนคนแรก"..ของฉัน..
แม่.."ครู & เพื่อนคนแรก" ของฉัน
แม่..เมื่อวันทำบุญสงกรานต์ที่บ้าน เมย.๒๕๕๕
แม่...คำนี้แม้ในห้วงคำนึง เพียงแค่คิดถึงก็มีความสุข ยิ่งได้เห็นหน้า..สุขใดไหนจะปาน ตามด้วยการสัมผัสกอดรัดให้แน่นๆ หอมแก้มฟอดใหญ่ให้ชื่นใจ ให้สมกับที่ห่างแม่ และห่างบ้านไปนาน .. แม่ขา....วันแม่ปีนี้ลูกไม่ได้กลับไปกราบ... ถึงแม้ตัวห่างแต่ใจไม่เคยห่างเลย..นะค่ะแม่..
แม่..ให้ความรักโดยไม่มีเงื่อนไข แม่มอบหัวใจใส่ในสิ่งที่ทำให้ลูกเสมอ.. เสื้อกันหนาวตัวเก่งขนาดจิ๋ว ที่มีลวดลายเปรอะเปื้อนประปราย กระโปรงตัวน้อย เสื้อนักเรียนที่ยังปรากฏชื่อเด็กหญิง...เป็นสิ่งที่ยังคงพับอยู่ในตู้เสื้อผ้า ยามที่แม่รื้อของ ก็จะถูกยกมาโชว์ให้เห็น เป็นสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจของแม่/ลูก ถึงแม้ไม่มีค่างวดอะไร แม่ก็คงเก็บสิ่งของที่บ่งบอกความรักความผูกพันที่ยิ่งใหญ่ ..ไม่มีสิ่งใดมาเทียบเทียม
แม่...ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ ก่อนใครๆในบ้าน ลุกขึ้นมาเตรียมอาหารให้ลูกก่อนไปโรงเรียน หลังจากซาวข้าว ล้างน้ำก่อนจะนำไปหุง เตรียมเรื่องอาหารท้องเสร็จ ก็คิดถึงอาหารสมอง แม่ไม่รอช้าเดินตรงไปยังห้องนอนของลูก ฝ่ามือที่เย็นของแม่บรรจงวางแนบหน้า ความเย็นแผ่ซ่านไปขณะที่ลูกกำลังขดตัวนอนสบายๆ แม่ก้มลงบอกลูกว่า....ตื่นเช้าอ่านหนังสือเถอะนะ สมองกำลังสดใส .. เป็นสิ่งที่ทำเป็นปกตินิสัย ไม่ต้องมีนาฬิกาปลุกใดๆ
แม่ พี่ชายและหลานชาย..เมื่อวันทำบุญสงกรานต์ที่บ้าน เมย. ๒๕๕๕
แม่...จำได้ในพัฒนาการของลูก บอกเรื่องราวของลูกทุกคนได้ แล้วแต่วีรกรรมจะเป็นแบบไหน .. วินัยเริ่มที่บ้าน..หากลูกไม่เคารพสิ่งที่ตกลงกันไว้ ..พ่อใช้ไม้เรียว ส่วนแม่น่ะหรือ..ฝ่ายเยียวยา..เรานอนฟังแม่เล่าเรื่องเปิ่นๆ ขี้แย ความมุ่งมั่น และอื่นๆ คำน้อยก็ไม่เคยทำให้เสียใจ หากแต่เรากลับทำสิ่งเหล่านั้นระคายเคืองท่านโดยไม่ตั้งใจ แต่แม่ก็ไม่เก็บเป็นอารมณ์ โดยเฉพาะช่วงวัยรุ่น วัยแห่งการเปลี่ยนแปลง บางครั้งลูกจะต้องฝึกเรียนรู้ เพื่อความกล้าแกร่ง มีทักษะชีวิตที่ดีในวันข้างหน้า หรือเพราะการศึกษา ลูกต้องจากบ้าน จากแม่ไปไกลต่างเมือง ต่างแดน ถึงแม้ว่าแม่จะกังวลอยู่ลึกๆ แต่ด้วยความเชื่อว่า..ลูกทำได้.. แม่ก็ยอมเพราะสักวันหนึ่งลูกจะต้องจากไปสร้างชีวิตของลูกเอง
แม่..สอนลูกด้วยการเป็นแบบอย่าง ความเป็นลูกผู้หญิง ความอ่อนโยน ละมุนละไม ความอดทน ความเข้มแข็ง ความรับผิดชอบ และใจบริการ สอนด้วยการมอบหมายงานบ้านและทำกิจกรรมด้วยกัน จำได้ว่าสมัยเด็กๆเราไปบ้านสวน แม่เตรียมอาหารแต่ลืมเอาช้อนมาด้วย.. ถีงเวลาหิวละซิ..แม่ไม่รอช้าทำช้อนให้เรา จากก้านใบสับปะรด เฉือนๆแต่งๆไม่นาน อืมม์..รสชาติความอร่อยปนความสนุก กินด้วยช้อนประดิษฐ์พิเศษ.. ยังจำได้ไม่รู้ลืม
แม่..ด้วยวัยครบ 6 รอบปีนี้ เราทำบุญและถวายสังฆทานที่วัด แม่ยังแข็งแรงตามวัย กระฉับกระเฉง เป็นนักกีฬ่ามาตั้งแต่เล็กๆ ช่วงที่ตั้งครรภ์ลูกทุกคน แม่บอกว่า ปั่นจักรยานไปทำงานทุกวัน จนก่อนคลอด ลูกๆทุกคนแข็งแรง ไม่งอแง กินง่าย อาหารฝีมือแม่อร่อยทุกอย่าง หลังเกษียณราชการ แม่ทำงานในสวน เพลินไป บางครั้งก็ลืมตัว..ทำมากไป ..จนต้องขอร้องให้เพลาๆบ้าง ..ปลูกไม้ผลและไม้ดอกที่บ้านสวน ล้วนดกงาม ด้วยความเอาใจใส่ ยามเย็น..เก็บดอกมะลิมาร้อย นำไปปักแจกันหน้าพระที่โต๊ะหมู่บูชา มาลัยสวย ส่งกลิ่นหอมระรวยริน ขณะสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน ถึงแม้อายุมากแล้วก็ยังรักที่จะทำทุกวัน เมื่อเรากลับบ้าน ก็แซวกันว่า..กลับไปฝึกเป็น..หญิงไทยใจงาม ร้อยมาลัยไปด้วย..:-))
แม่..เปี่ยมไปความรักความเมตตา นอกจากเราแล้ว ท่านยังส่งผ่านมายังน้องแมว หมาหลายตัว และอะไรๆที่ลูกๆสรรหามาเลี้ยง จบลงที่บ้าน..แม่ช่วยเลี้ยงให้ทุกตัว หรือแม้กระทั่งคนงานสวนชาวพม่า..พูดภาษาพม่าเข้าใจยาก แต่สื่อสารเป็นภาษาอังกฤษพอรู้เรื่อง ด้วยสองคำหลักคือ mother..และ thank you.. ก็จะได้รับผลไม้ ขนม ของกินกลับบ้านไปบ่อยๆ... ความเป็นผู้ให้และผู้รับ. ..โดยทั่วไป คำว่า "แม่"..จึงเป็นการสื่อถึง.. "ผู้ให้" ที่ยิ่งใหญ่ ส่วน "ผู้รับ" ก็เห็นค่าใน "ความดี"..ด้วยความนอบน้อม
“พระในบ้าน” สองท่านผู้ให้ชีวิตฉัน หนึ่งนั้นคือ...แม่ ... ฉันเคยเป็นส่วนหนึ่ง ขดตัวอยู่ในพื้นที่แสนอบอุ่น มีน้ำล้อมรอบ พลิกตัวไปมา มีสายสะดือ สื่อถึงกัน.. แม่พูดคุยและเป็นเพื่อนฉัน ตั้งแต่เมื่อครั้งอยู่ในตัวของท่านช่วงตั้งครรภ์ ...จากนั้นผูกพันสายใย สุขใจด้วยค่าน้ำนม ท่านอบรมบ่มเพาะให้เป็นคนดี แม่นี้คือ..ครูคนแรก.. เป็นสิ่งพิเศษที่สุด ที่ธรรมชาติให้มาในความเป็นเพศแม่...ทุกครั้งที่เรามีสุข -ทุกข์ เรามีแม่อยู่เคียงข้างคอยรับฟังเสมอ แน่นอน.. แม่เป็นของเราตลอดกาล.... เรารักแม่เป็นที่สุด …
วรรณชไม การถนัด
๕ สิงหาคม ๒๕๕๕
pax vobiscum (๑๗)
ความเห็น (11)
อ่านแล้วแอบยิ้มตามหลายตอนค่ะ
คงร่ายย...ตามครูมาในไม่ช้านี้ อิอิ
แรงบันดาลใจ ให้ระลึกถึงความหลัง
และรัก...แท้ ในอ้อมอกอุ่นๆ ในปัจจุบันวันนี้
ขอบคุณมากค่ะ
มาร่วมรำลึกพระคุณแม่ค่ะ..ผู้เป็นพรหมของลูกๆนะคะ
- คุณแม่มีรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นมากค่ะ คุณแม่เป็นทุกสิ่งทุกอย่าง แม้กระทั่งนาฬิกาปลุกให้ลูก
- ความอ่อนโยน ใจดีมีเมตตาของแม่ทำให้ลูกมีวินัยแบบไม่ต้องถูกบังคับนะคะ
- ทุกการกระทำของคุณแม่ที่แสดงต่ออาจารย์ เหมือนได้เห็นภาพนั้นปรากฎตรงหน้าเลยค่ะ และอะไรที่เรานำมาเลี้ยง สุดท้ายคุณแม่ก็เลี้ยงแทนเรา ช่างเหมือนกันมากค่ะ
- ความรักของแม่กับลูกนี้ไม่มีเงื่อนไขและหาเปรียบเปรยมิได้ค่ะ
- ขอให้มีช่วงเวลาที่มีความสุขเช่นนี้นานเท่านานค่ะ
คุณแม่สุขภาพแข็งแรงยอดเยี่ยมมากครับ...เป็นร่วมโพธิ์ร่มไทรให้ลูกๆ หลานๆ และผู้ที่อยู่ใกล้ชิด...อ่านแล้วสุขใจจังครับ...ฝากกราบคุณแม่ของอาจารย์ด้วยนะครับ
เรียนอาจารย์ ขวัญ คุณแม่ อายุ 6 รอบแล้วยังแข็งแรง แสดงว่าท่าน นิยมการเดิน
และสุขภาพฟันยังดี
ชื่นชมคุณแม่ท่านด้วยครับอาจารย์
บรรยากาศอบอุ่นมากค่ะ พระในบ้านของพี่อาจารย์ดูอบอุ่น น่ารัก และแข็งแรงมากค่ะ ขอให้ท่านมีสุขภาพดี แข็งแรงตลอดไปนะคะ
มาร่วมระลึกถึงบุญคุณแม่ค่ะ
สวัสดียามดึกค่ะ ;)
แม่ไม่รอช้าเดินตรงไปยังห้องนอนของลูก ฝ่ามือที่เย็นของแม่บรรจงวางแนบหน้า ความเย็นแผ่ซ่านไปขณะที่ลูกกำลังขดตัวนอนสบายๆ แม่ก้มลงบอกลูกว่า....ตื่นเช้าอ่านหนังสือเถอะนะ สมองกำลังสดใส
ประทับใจค่ะ
ขอขอบพระคุณ...กัลยาณมิตรทุกท่าน ที่ได้มอบดอกไม้และที่ฝากไว้เป็นตัวอักษร เพื่อน้อมรำลึกพระคุณของแม่ของทุกท่าน ไปพร้อมกับบันทึกนี้และบันทึกอื่นๆเี่กี่ยวกับแม่..
ขอให้พลังความรักและความเข้าใจที่แม่.มีให้ต่อลูกทุกคน จักช่วยส่งผลให้สังคมไทยและสังคมโลก มีความรักและความปรารถนาดีต่อกันมากขึ้น อย่างที่สมาชิกชาว GtK ..ที่อยู่ในสารยธารของ...การกระทำดี..แบ่งปัน เื้อื้ออาทรต่อกัน :-))
คุณTawandin
พี่ใหญ่นงนาท
คุณSila
คุณหมอพ่อน้องทิมดาบ
น้องปริม
คุณหมอภูสุภา
บังหีม
ขอบคุณกัลยาณมิตรที่เข้ามาทักทาย นำดอกไม้มาฝาก..ขอมอบ...ดอกพวงคราม.. ผลงานการปลูก รดน้ำ เอาใจใส่ ใบดอก ดกสวย แม่ปลูกไว้ที่บ้าน สำหรับทุกคนด้วยค่ะ 
ขอบคุณค่ะ :-))
อ่านแล้วรู้สึกปลาบปลื้มใจครับผม
สวัสดีค่ะ คุณ Khanitsorn
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย...ฝากความเห็นไว้..ค่ะ แม่ผู้ให้กำเนิด ผู้มีพระคุณ อย่างน้อย geneในตัวแม่สวนหนึ่งมาอยู่ในตัวเรา.. คงคิดถึงกัน ..บอกแม่ว่า ผมรักแม่..รวมถึงการปฏิบัติดูแลแม่... ทำได้ทุกวันนะค่ะ :-))