ถ้าลืมอดีตได้...อนาคตได้เริ่มต้นขึ้นแล้วค่ะ
เรียนเพื่อนๆ ชาวBlog ที่เคารพ วันนี้คุยเรื่อง... ความทุกข์ของมนุษย์ ... มนุษย์เรามีอดีต...ด้วยกันทุกคน....อดีตที่ดีนั้น...คงไม่มีปัญหา...แต่ถ้า.. อดีตที่เลวร้าย ขมขื่น ทุกข์ทรมาน...เป็นแผลเป็น...ที่ติดฝังแน่นในหัวใจ ....อยากที่จะลืมเลือน...แต่เราก็...มีทางแก้ไขได้นะค่ะโดย
1) คิิดและบอกกับตัวเองว่า....อดีตมันผ่านไปแล้ว ...เวลาไม่อาจย้อนกลับมาได้อีกแล้ว ... มันเป็นความจริง...เราต้องยอมรับมันให้ได้
2) อดีตที่ขมขื่น ...มันเปลี่ยนไม่ได้ (แม้จะอยากมากก็ตาม) ... แต่ใจเราเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ได้... เราเปลี่ยนได้โดย ... ต้องหยุดคิด ...ไม่คิดเรื่องราวในอดีต...เราต้องหยุดมันให้ได้
3) เมื่อหยุดคิดเรื่องอดีตได้...เราจะมองเห็น ...ว่า ณ.ปัจจุบันเรากำลังเป็นอะไร ....มีสถานะอย่างไร? ... เราจะอยู่ในสถานะนั้น...นานแค่ไหน (สุขหรือทุกข์)..ถ้านาน...ใครได้รับสิ่งนั้น..ผลนั้น?
4) แต่เมื่ออยู่กับ "ปัจจุบันได้" .... เราจะมองเห็น "อนาคต" .... ของตนได้ (มองเห็นแสงสว่าง...เห็นช่องทาง...เห็นทางเดิน...แม้จะมืดไปบาง....แต่ก็พอมีทางเดินไปได้..ทาวข้างหน้า)
5) สรุปได้ว่า "เมื่อคุณลืมอดีตได้....อนาคตคุณได้เริ่มขึ้นแล้วละคะ".... แล้วเราจะอยู่อย่างมีความสุขขึ้น... ค่อยๆ สุขขึ้นนะคะ (เริ่มทำใจได้แล้ว....เริ่มยอมรับได้)
คำพูดเหล่านี้ P'Ple ได้เล่าให้คนไข้ที่กำลังท้องไม่พร้อม....จำนวน 2-3 คู่ .... เธอเป็น "หญิงตั้งครรภ์อายุเพียง 12 ปี" เธอกำลังเรียนอยู่ชั้น ม.2 ... "เธอตั้งครรภ์ในวัยเรียน"... เธอเครียด ... เธอทุกข์ระทม ...เธอไร้ความสุข... เธออยากตาย...ชีวิตเธอมืดมนต์... เธอร้องไห้ๆน้ำตาแทบเป็นสายเลือด...ไม่อยากกินอะไร ...กินไม่ได้...นอนไม่หลับ...หมดเรียวแรง... เธอไม่สามารถสู้หน้าคนในสังคม....กลุ่มเพื่อนๆ ที่โรงเรียน.... คุณครู...เพื่อนบ้าน โดยเฉพาะกับพ่อ แม่ ญาติๆ ของเธอ... ยิ่งสังคมชนบท มันช่างแตกต่างจากเมืองหลวงอย่างมากมาย (คนเมืองหลวงไม่มีใครสนใจใคร) ... แต่สังคมชนบท (บ้านนอก)... เรื่องซุบซิบนินทราว่าร้ายกัน...คนชอบมาก ...คนชอบออกความคิดเห็น... คนชอบซ้ำเติม...พูดลับหลังให้ซ้ำใจ...คนชอบเห็นคนอื่นล้มเหลวในชีวิต ...เธอทุกข์ ...เธอเจ็บปวดและทรมานทั้ง กาย ใจ ... เธอเครียด...ไม่อยากมีชีวิตต่อไปเลย
P'Ple ได้พาเธอและสามีมาให้คำปรึกษา (Counselling) และให้การเยียวยา ...จิตใจของเธอ ...ให้คำปลอบโยน...ให้กำลังเธอ ...แล้วบอกเธอและสามีว่า...เรา (ทีมงานของหมอเปิ้น) เข้าใจเธอ ... และก็เข้าใจความรู้สึก..ความเสียใจของพ่อและแม่ของเธอ "ขอให้เธออดทน" ความอดทนจะช่วยเธอได้ ... เธอต้องเข้มแข็ง ... เธอต้องรอเวลา ... เมื่อเธอคลอดน้องแล้ว เธอสุขภาพดีแล้ว...ค่อยกลับไปเรียนใหม่... เริ่มต้นใหม่ชีวิตใหม่...เริ่มเรียนใหม่...ชีวิตยังมีโอกาส ยังมีเวลาอีกมาก สำหรับเธอ "ลืมอดีตไปเสีย แล้วอนาคตจะเริ่มขึ้นใหม่"... เราจงยิ้มสู่ชีวิตให้ได้...ชีวิตที่ยิ้มได้คือชีวิตที่เข้มแข็งนะคะ ...เราสามารถ...สู้กับความทุกข์ได้...สู้กับความเป็นจริงได้... เรามาช่วยกันสู้ๆนะคะ...แล้วเธอก็ยิ้มออก ...ไหน..เธอยิ้มให้หมอเปิ้นดูหน่อยนะจ๊ะ ... เธอยิ้มออก... แล้วสามารถเดินออกจาก...ห้องให้คำปรึษาไป...ด้วยแววตาและใบหน้าที่ดีขึ้นกว่าเดิม ... เธอเดินไปอย่างมั่นใจมากขึ้น...แล้วเดือนต่อมา...เธอมาฝากครรภ์ตามนัด...มาตรงตามเวลาที่นัดหมาย...น้ำหนักตัว...ระหว่างที่ตั้งครรภ์ดีขึ้นตามเกณฑ์ (จากเดิมน้ำหนักไม่ขึ้น...บางครั้งนน.ตัว ของเธอลดลง... ซึ่งเป็นสัญาณที่เสี่ยงและไม่ดีเลย... สำหรับคนที่กำลังท้อง) วันนัดตรวจต่อๆ มาดู...เธอสดใสขึ้นและเธอมี "รอยยิ้ม" บนใบหน้ามากขึ้น... มีแววตาสดใสขึ้น ... สามีมาด้วย (P'Ple เคยแยกคุยกับสามีของพวกเธอ ... บอกให้เขาคอยอยู่ใกล้ๆ เธอ... ช่วงนี้หญิงตั้งครรภ์...จะมีอารมณ์ที่แปรปรวน... ยิ่งเป็น "การตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์" ... เธอทุกข์ ทรมานใจมาก... ต้องเมตตา เห็นใจและเข้าใจเธอ... ต้องรวมกันรับผิดชอบต่อเหตุที่เกิดขึ้น)
หมอเปิ้นแอบดีใจลึกๆ ... เธอและสามี...ยังเด็กทั้งคู่นะคะ... เด็กก็คือเด็ก ... ขอเพียงมีคนเข้าใจ...เห็นใจ...ให้อภัยพวกเขา... เขาก็จะรู้สึกว่าเรา...เราเป็นมิตรนะคะ... "ความผิดพลาดเกิดขึ้นได้เสมอ" ... อยู่ที่เราจะ "ช่วยหาทางออกให้เขา...ในทางที่ดีและดีที่สุดอย่างไร?" ... ในสถานการณ์นั้นๆ อย่างไร?
ขอบคุณมากนะค่ะ ที่สนใจอ่านบทความ
บรรยากาศ ใน คลินิก "รักษ์ดรุณ"
ขอบคุณมากนะคะที่อ่านบทความ
ความเห็น (24)
ขออ่านบันทึกแรกครับ
หมอเปิ้ล ผมเคยให้กำลังใจกับคนที่จมอยู่กับอดีต โดยการ "ยอน" และบอกว่า"อย่ามัวเสียเวลากับความเสีย ที่มันเสียไปแล้ว"
ขอบคุณค่ะ..อดีตผ่านไป >> ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด >> อนาคตที่ดีเป็นที่หวังได้ค่ะ..
อดีตที่เลวร้ายเป็นบทเรียนให้กับชีวิตที่เดินทางต่อไป...อย่าให้บั่นทอนจนเราก้าวขาไม่ออกครับ...ขอบพระคุณกับบทความนี้มากครับ...และผมกำลังเก็บข้อมูล ด.ญ.แม่ พอดี...มีคุณค่ามากครับ...สบายดีนะครับ
เป็นการสร้างกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ให้คนหลายคนที่คิดท้อแท้เป็นอย่างดีครับ..ผมขออนุญาตนำบทเรียนศึกษานี้ไปให้ข้อคิดกับเด็กกศน.จังหวัดนนทบุรีนะครับ
ความล้มเหลวในอดีต ย่อมเป็นแนวทางแห่งชัยชนะในอนาคต...สวัสดีครับ
- เมื่อวันวานนี้ก็มาคนหนึ่งครับ
- ท้องโย้มาเชียว บอกว่าอยากเรียน
- ตอนนี้อยู่ระหว่างการดำเนินการ
หากจะเชิญมาเป็นวิทยากรเรื่องนี้ จะสะดวกไหมครับ
อยู่กับปัจจุบันให้ได้และดีที่สุดนะคะ
ขอบคุณ 
มหา มากๆค่ะ
สบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
คุณหมอครับ ขอขอบพระคุณแทนเยาวชนด้วย ที่ได้คุณหมอที่เปี่ยมด้วยเมตตา เฉกเช่นคุณหมอ ขอให้มีกำลังใจดูแลช่วยเหลือเด็กๆต่อไปนะครับ
ขอบคุณ Daddy...พี่ชายที่น่ารัก ค่ะ
ขอบคุณนงนาท 
สำหรับข้อ Comment ดีดีนี้นะคะ
ขอบคุณ 
ทินดาบ น้องขาย ผู้น่ารักเสมอ
ขอบคุณ 
ท่าน ไมตรี กับข้อ Comment ดีดีที่มีให้ค่ะ
ขอบคุณท่าน แว่นธรรมทอง 
มากๆค่ะ กับข้อ Comment ดีดีนะคะ
เรียนท่านโสภณ ที่เคารพ 
ขอบคุณท่านมากค่ะ
ยินดี...ไปช่วยโครงการ "เด็กไกลกังวล-หัวหิน ... รู้จักรัก" .... ทำหนังสือเชิญมา ที่รพ. บ้านลาด นะคะ ระบุชื่อคุณ สมศรี นวรัตน์ 081- 9435033.... พึ่งจะไปช่วย ม.ราชภัฎเพชรบุรี เมื่อ 3 อาทิตย์ที่ผ่านมา วันปฐมนิเทศ นะคะ
ขอบคุณ Kruqui 
นะคะ
ผมเคยอยู่เพชรบุรี 2 ปี ระหว่างปี 2531-2533 ไม่ได้ไปเมืองเพชรเกือบ 10 ปีแล้ว คิดถึงขนมหม้อแกงจังเลยครับ(ของโปรดของผม)
ขอบคุณมากค่ะ ว่างๆ พาครอบครัวมาเที่ยงนะคะ
เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ!..doctor. ผมเคยเขียนกลอนไว้เนื้อหาคล้ายๆ กัน อยู่ในอนุทิน ของผม http://www.gotoknow.org/journals/entries/111605
ขอบคุณข้อ Comment ดีดีของท่าน Papaanan มากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ยินดีครับ Doctor