บันทึกที่งดงาม...กับโมงยามของ อสม.


.....ผมเริ่มให้ อสม. (อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน) ที่ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่ของผม ให้หัดเขียนบันทึก..ประมาณ 3 ปีกว่า...เมื่อมาทำงานที่สถานีอนามัยใหม่...ก็เริ่มต้นใหม่...วันนี้ผมนั่งเปิดอ่านบันทึกการเยี่ยมบ้านของ อสม.อย่างมีความสุข...ถึงแม้ อสม. หลายท่าน จบเพียงปอสี่...แต่จิตอาสาในการดูแลสุขภาพชาวบ้านเต็มเปี่ยมยิ่งนัก...ผมมองเห็นความสุขในการเขียนบันทึก และเห็นความงดงามในใจของ อสม. ขอบคุณครับ….

บันทึกแรกที่ผมเปิดอ่าน...แล้วผมก็มีความสุขมาก...กับพี่ อสม.ผู้หญิงท่านหนึ่ง อายุ 50 ปี ต้นๆ.....

 

“...ข้าพเจ้าได้เดินเล่นที่บ้านของนายทวี...ซึ่งเป็นญาติของข้าพเจ้านั้นเอง

ข้าพเจ้าได้หน่อไม้ส้ม(ดอง) มาฝากแกด้วย ซึ่งแกดีใจมาก

แกก็เลยบอกเมียแกว่า...ยายซุปหน่อไม้กินแหน่(หน่อย) ป้าวัลย์เอามาให้

หน่อไม้ส้มใหม่ ซุปแซบอีหลีเด้อ...แกหัวเราะข้าพเจ้าที่ถือสมุดเยี่ยมบ้านของ อสม.ไปด้วย

ได้ถามสารทุกข์สุกดิบกัน..ข้าพเจ้าก็ถามแกว่า...ไปทำอะไรทุกวันนี้

 

 

อาว์แกก็บอกว่า...จ้างเขาฉีดยาฆ่าหญ้าอ้อย ข้าพเจ้าก็บอกแกว่า

ให้ระวังฤทธิ์ของยาด้วยนะ...ถึงแม้ตนเองจะไม่ได้ฉีดเองก็ตาม

แกบอกว่าอาว์ระวังอย่างดีเลย..ปิดปากปิดจมูกด้วยนั่นแหละ..ย้าน(กลัว)ตัวยาหลานเอย

ไม่ต้องห่วงดอกวัลย์เอย...อาว์ตักน้ำไว้ให้เขาแล้ว..อาว์ไปอยู่เถียงนา

เที่ยงวันเขาก็เซา(หยุด) บ่ายเพิ่น(เขา) ก็ไม่เฮ็ด(ทำ) เพราะมันแดดสู้แดดไม่ไหว

อาว์ก็เข้าบ้านแล้ว...นี้คืออีกครอบครัวหนึ่ง…”

 

 

“....ในวันเดียวกัน...ก็นั่งอยู่ด้วยกัน คือ ครอบครัวของพ่อวันที...ซึ่งเป็นพ่อตาของอาว์นั่นเอง

นั่งอยู่ด้วยกันข้าพเจ้าก็เลยต่อเนื่องกันไปเลย..ตาว่าพ่อวันทีไม่อยู่หรอก

อยู่แต่ลูกสาวคนเล็กของแก...ซึ่งกลับจากไต้หวันได้เดือนกว่าๆ นี้เอง

ข้าพเจ้าก็ได้ถามข่าวคราวของน้องที่ชื่อว่า “จำรัส” นั่นเอง

น้องแกก็เล่าเรื่องทางไต้หวันให้ฟังหลายคน...นั่งฟังก็หัวเราะกันใหญ่

 

 

บางคนแซวข้าพเจ้าว่า...เขียนทันหรือ อสม.

เรานะข้าพเจ้าก็บอกว่า...อันไหนทันก็เขียน ไม่มีเรื่องอะไรมากมาย

ก็แค่ถามข่าวคราวของแต่ละครอบครัวไปให้หมออ่านเล่นสนุกๆ เท่านั้นเอง

ก็พวกเราทุกครัวเรือนสบายดีกันทั่วหน้า สุขภาพร่างกายแข็งแรงกันทุกคน

เพราะว่า พวกเรากินอาหารไม่หวาน มัน เค็ม และก็ได้กินเกลือไอโอดีนกันทุกครั้งเรือน

 

 

ทางคุณหมอและ อสม.ก็ดีใจที่ทุกครอบครัวใส่ใจดูแสสุขภาพกันดีมาก

เพราะว่า ปัจจุบันทุกคนรักษาหุ่นกันดีจังเลย เพราะใครๆ ก็กลัวอ้วนกันทั้งนั้น

อาหารก็กินแต่ผักเป็นส่วนมาก หวานมันไม่ต้องพูดถึงกันเลย

ค่ะคุณหมอขา..ผิดตกขออภัย ป.4 ค่ะ สวัสดีค่ะ ผู้อ่านและผู้ตรวจ…”

 

 

 

ผมมีความสุขมากที่ได้นั่งอ่านแต่ละคำ...ประโยคของ อสม.ที่เขียนบันทึก

ตอนแรกผมบอกทุกคนว่า...เราจะเขียนบันทึกดีไหม...ทุกคนบอกว่า ดี จะได้หัดเขียนหนังสือใหม่

แล้วอยากให้หมอทำอย่างไง...อสม.บอกว่า...ไม่อยากให้ติมาก...เพราะต่างก็เรียนหนังสือมาน้อย

อยากให้คุณหมอให้กำลังใจ...ช่วยตรวจคำว่า สะกดผิดจะได้แก้ไขให้ถูกต้อง

และบันทึกการเยี่ยมบ้านอยากให้คุณหมอเติมเต็มให้....

 

 

ผมเตรียมร่างวาระในใจกับการประชุม อสม. ครั้งต่อไป...ผมคงจะขอบคุณ อสม.ทุกท่าน ที่เขียนบันทึกให้ผมอ่าน

เพราะบันทึกของ อสม. มีพลังขับเคลื่อนภายในตนเอง

และสร้างพลังกระเพื่อม...

ย 

เป็นวงกว้าง...ให้กับคนอื่นอีกมากมาย...รวมทั้งต่อผม และคุณหมอทุกคน

เป็นบันทึกที่งดงาม...กับโมงยามของ อสม.....

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 495037เขียนเมื่อ 17 กรกฎาคม 2012 00:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 กรกฎาคม 2012 19:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

งดงาม และสุขใจ..ที่ได้มีโอกาสแวะมาเยี่ยมชมบันทึกนี้ ของคุณหมอครับ

ขอบคุณครับ... 

อสม.กับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข ต้องทำงานคู่กันครับ ผมตั้งใจให้ อสม.หมุนเวียนมาปฏิบัติงานที่อนามัยและสอนงานบริการต่างๆวันละสองคน หมุนเวียน และออกเยี่ยมบ้าน ฝึกให้นำเสนอการดูแลผู้ป่วยโรคเรื้อรัง และผู้พิการ ปัญหา อุปสรรค ตั้งแรกเริ่มต้นเยี่ยม ที่ผ่านมา ผลดี การให้กำลัง วันหลังผมจะเขียนลงบันทึกให้อ่าน ผมให้ อสม.ไปนำเสนอในคปสอ. และจังหวัด

เป็นบันทึกที่น่ารักมากกก อ่านตอนแรกคิดว่า อสม. เขียนใน G2K ซะอีก จินตนาการภาพอสม.นั่งอยู่หน้าคอมไปเรียบร้อย

ชื่นชมคุณหมอที่สนับสนุนการเขียนให้กับเพื่อนร่วมงานค่ะ การศึกษาสำคัญก็จริงแต่จิตที่ใฝ่รู้และการตั้งใจทำในสิ่งที่อยู่ตรงหน้าทำให้งดงามยิ่งกว่าใบประกาศคุณวุฒิเป็นไหนๆ

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สุขสันต์วันทำงานอีกวันค่ะคุณหมอ

ป4เขียนได้ขนาดนี้. ต้องชื่นชมมากๆค่ะ

แล้วอยากให้หมอทำอย่างไง...อสม.บอกว่า...ไม่อยากให้ติมาก...เพราะต่างก็เรียนหนังสือมาน้อย

อยากให้คุณหมอให้กำลังใจ...ช่วยตรวจคำว่า สะกดผิดจะได้แก้ไขให้ถูกต้อง

และบันทึกการเยี่ยมบ้านอยากให้คุณหมอเติมเต็มให้.... . . ประทับใจความอ่อนโยน ความอ่อนน้อม ในบรรยากาศทำงานแบบนี้ค่ะ

ขอบคุณที่เป็นน้ำยาปรับผ้านุ่มให้ใจที่หยาบกร้านวันนี้นะค่ะ :)

นำเสนอบทความที่น่ารัก มีเสน่ห์ของ อสม. ที่จิตอาสา ความน่าร้ก + ความซื่อ (เสน่ห์ที่ชาวกรุง เขามีน้อย) อยู่แบบบ้าน ๆ อย่าเราๆ มีความสุข (พี่P'Pleออกไปชุมชน ขากลับได้ของฝากประจำๆ เช่นกัน (มะรุม,ชะอม,มะนาว,มะละกอ ฯลฯ) ชาวบ้านเขารักเรา เขานับถือ + เชื่อถือ เรานะคะ

ขอบคุณ บทความที่มีเสน่ห์นี้ค่ะ

ปล. ส่งที่อยู่ให้พี่ด้วย พี่จะส่ง "หนูน้อยหมวกแดง" ให้หลาน ค่ะ

สุดยอด.....นวตกรรม ทำเพื่อโยงสายใยสายสัมพันธ์ ชื่นใจไปด้วยค่ะ

การเขียนบันทึกความทรงจำเป็นการสะท้อนตนเอง (reflection) โดยเฉพาะเมื่อย้อนกลับมาอ่านทบทวนครับ

  • งดงามมาก
  • บรรยายไม่ถูก
  • บางอย่างชาวบ้านเล่าได้ละเอียด
  • อ่านแล้วมีความสุขครับ

เป็นบันทึกที่สวยงามจากเรื่องเล่าเองที่เอามาเขียนเอง ขยายเป็นวงกว้าง

...เป็นบันทึกที่ทำให้ผมลงมือเขียนมากขึ้น มากขึ้น ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท