ลมเพ-ลมพัด

     28 ต.ค.53 ตี 5 รุ่งสางปวดท้องอาการเหมือนจะคลอด (เพราะได้กำหนดคลอดแล้ว) พ่อ+แม่+ลุง พาไปโรงพยาบาลเกาะยอสงขลา เวลา 10.00 น. ตรงก็คลอดลูกได้ลูกสาว (น่ารักเหมือนแม่เลย) ต้องนอนพักฟื้นต่อ อีก 4 วัน

  เย็นวันที่ 1 พ.ย. 53 นอนดูพยากรณ์อากาศ ในทีวีที่โรงพยาบาล เค้าเตือนว่า 22.00 น.จะมีพายุเข้าที่จังหวัดสงขลา แต่ไม่เห็นว่าใครจะมีอาการตกใจเกี่ยวกับพายุเลย พอ 1 ทุ่ม ก็มีประกาศอีก เหตุการณ์ในโรงพยาบาลก็ปกติ แต่พอ สามทุ่มครึ่ง อากาศข้างนอกเงียบมาก เงียบผิดปกติ สักพัก ฝนก็เทลงมาอย่างหนัก

พอ 22.00 น.ปุ๊บ มีเสียงข้างนอกดัง วู๊วววววว ++++วู๊ววววว ดังขึ้นหลายๆๆรอบ ไฟ เดี๋ยวติด เดี๋ยวดับ น้ำเริ่มเข้าห้องที่เรากำลังพักฟื้น ซึ่งอยู่ชั้น 2 แม่รีบโทรไปเรียกพยาบาล ให้มาช่วยเรา แต่พยาบาลตอบกลับมาว่า ป้าต้องช่วยตัวเองแล้วคะเพราะพยาบาลก็ไม่กล้าออกจากห้อง น้ำเริ่มไหลเข้าห้องเยอะขึ้น แฟนก็รีบตักน้ำออก คนไข้ห้องอืนเริ้มโวยวาย และกรีดร้อง หลังคาโรงพยาลแตก เสียงแผ่นลามิเนตหล่นเป็นระยะ แม่รีบถอกปลั๊กเตียงออก 1 ชั่วโมงผ่านไป ทุกอย่างเงียบสงบ ลูกสาวยังหลับปุ๋ย รุ่งเช้าแม่รีบหารถโบกกลับบ้าน สักพัก พี่เขยก็ พาเรากลับบ้านระหว่างทางกลับบ้านทุกอย่างกองอยู่บนท้องถนนทั้งหมด เสาไฟ ต้นไม้ ขยะ แผ่นกระเบื้อง ต้นไม้ข้างทาง หักกลางต้นทั้งหมด ถึงบ้านปุ๊บ ที่บ้านไฟดับ น้ำไม่ไหล หลังคาพัง บ้านพัง ต้นไม้ข้างบ้านหักทั้งหมด นีแระชีวิตแม่ลูกอ่อนที่จะจำไม่มีวันลืม