ตามหน้าที่


ความเป็นธรรมชาติได้สอนบทเรียนที่ทรงค่าให้กับเราเสมอ หนึ่งในนั้นคือสอนให้เรามองโลกอย่างที่มันเป็น ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้มันเป็น

นกกินปลีอกเหลืองตัวพ่อบ้านกำลังตรวจสอบและเฝ้ารังที่เพิ่งเริ่มสร้าง

ณ ที่หน้าอาคารศูนย์ข้อมูล ของ Sungei Buloh Wetland Reserve กลุ่มนักถ่ายรูปซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกัน 4-5 คน กำลังยืนรอการกลับมาของนกกินปลีอกเหลือง (Olive-backed Sunbird, Nectarinia jugularis)  ตัวเมียที่กำลังสร้างรังอยู่บนต้นตะขบใกล้อาคารศูนย์ข้อมูล ทุกคนยืนไว้ระยะห่างจากรังประมาณ 5 เมตร

พอนกบินคาบเศษไม้มาต่อเติมรัง เสียงกดชัตเตอร์ก็ดังระรัว แล้วเสียงชัตเตอร์ก็หยุดลงเมื่อนกบินกลับไปหาเศษไม้อีก ในระหว่างนั้นนกกินปลีอกเหลืองตัวพ่อบ้านก็จะอยู่บริเวณนั้น ส่งเสียงดังร้องเรียกตัวแม่บ้านบ้างหรือไม่ก็บินมาตรวจสอบสภาพรังเพื่อทำ Quality Check หรือบางครั้งก็ทำความสะอาดขนอยู่บนกิ่งไม้ใกล้ๆ

ครั้งแล้วครั้งเล่านกตัวแม่บ้านบินไปหาเศษไม้มาสร้างรัง

 

อากาศร้อนระอุของหน้าร้อน ทำให้ทั้งนกทั้งคนร้อนไปตามๆ กัน

“ปัญหามันมีอยู่ว่าทำไมเจ้าตัวผู้ไม่ยอมช่วยตัวเมียสร้างรังนะ? ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตัวเมียอย่างเดียว น่าสงสารตัวเมียจัง นี่ถ้าช่วยกันรังคงเสร็จไวกว่านี้” ใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้น สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่สองที่เห็นนกคู่นี้สร้างรัง

“มันเป็นปัญหายังไงคุณ?” ใครอีกคนสวนกลับทันควัน “ก็ไหนคุณบอกว่าจะไม่ตัดสินสิ่งที่เห็นด้วยความคิดคุณไง? นี่มันเป็นธรรมชาติ นกตัวผู้ทำหน้าที่ตรวจสอบรัง ให้กำลังใจไง ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง...”

คำอธิบายโต้ตอบพรั่งพรูมาเป็นชุด….

จบบทสนทนา ทุกคนตั้งหน้าตั้งตาถ่ายรูปต่อ

สำหรับนกกินปลีอกเหลือง ตัวเมียจะทำหน้าที่สร้างรัง ตัวผู้ทำหน้าที่ตรวจสอบและระวังภัย ตัวเมียจะฟักไข่ โดยมีตัวผู้คอยให้กำลังใจไม่ห่าง จนถึงคราวเลี้ยงลูกทั้งตัวผู้ตัวเมียจะช่วยกันหาอาหารมาป้อน จนลูกนกบินได้และออกหาอาหารได้เอง

.

ลีลาการบินกลับไปสร้างรังของนกแม่บ้าน

เจ้าหน้าที่ของศูนย์เดินมาตรวจดูกลุ่มผู้ดูนกเป็นระยะ เพื่อคอยเตือนมิให้ผู้ที่มาถ่ายรูปใช้แฟลช เพราะเกรงจะเป็นการรบกวนนกจนเกินไป

ในระหว่างที่ยืนรอนกตัวเมียกลับมาพร้อมเศษไม้ในการสร้างรัง จึงเป็นโอกาสที่ใช้ในการบอกเล่าเรื่องราวของแต่ละชีวิตกัน หนึ่งหนุ่มในกลุ่มบอกเล่าถึงการแบ่งหน้าที่ในการเลี้ยงลูกของเขากับภรรยาว่าทุกคืนเขาจะตื่นขึ้นมาตอนตีสองโดยอัตโนมัติเพื่อให้นมลูกเพื่อให้ภรรยาได้นอนต่อ แล้วเขาก็เข้านอน หลังจากลูกคนแรกเกิดมาเมื่อห้าเดือนก่อน ชีวิตที่เป็นเหมือนเส้นกราฟที่ราบเรียบเมื่อก่อน ในตอนนี้คลื่นกราฟใหญ่ขึ้นและฉวัดเฉวียนขึ้นลงบ่อยมาก เหนื่อยแต่ชีวิตมีสีสันขึ้นเยอะ..เขาบอกต่อ

ไม่ว่าคนหรือสัตว์ต่างก็มีหน้าที่ของตัวเอง เพื่อการดำรงไว้ซึ่งเผ่าพันธุ์ เราต่างก็พยายามที่จะทำหน้าที่ของเราเองให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม

หลังจากดูนกกินปลีอกเหลืองสร้างรังนานพอควรพวกเราจึงชวนกันเดินเข้าไปในสวนป่า เพื่อดูนกชนิดอื่นต่อไป ชายหนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มเดินไปกดซื้ออัดลมน้ำจากตู้ในระหว่างทาง แล้วเอามายื่นให้ทุกคนคนละกระป๋อง

อันนี้ไม่ใช่หน้าที่…แต่มันคือน้ำใจที่…แบ่งปัน

.

 นกแม่บ้านพิถีพิถันสร้างรังด้วยใจรัก

ปิดท้าย....หลังจากใช้เวลาในการสร้างรังกว่าสองสัปดาห์ นกกินปลีตัวเมียจึงวางไข่ แต่ในวันหนึ่งขณะที่ทั้งคู่บินออกไปหาอาหาร รังของพวกเขาก็ถูกทำลายโดยฝีปากของเจ้าตัวเงินตัวทองที่ปีนต้นตะขบขึ้นไปกินไข่นก จากคำบอกเล่าของเจ้าหนาที่ศูนย์ เราเลยไม่ได้มีโอกาสเห็นลูกนกฟักออกมา…

นี่แหละธรรมชาติที่ถึงแม้ว่านกกินปลีคู่นั้นจะทำหน้าที่ของเขาให้ดีที่สุดแล้วแต่ก็มิอาจฝืนสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เราจึงได้แต่เอาใจช่วยให้นกทั้งคู่นั้นสร้างรังใหม่และครอบครัวใหม่อีกครั้ง

ความเป็นธรรมชาติได้สอนบทเรียนที่ทรงค่าให้กับเราเสมอ หนึ่งในนั้นคือสอนให้เรามองโลกอย่างที่มันเป็น ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้มันเป็น

 

นกกินปลีอกเหลืองตัวแม่บ้านทดลองนอนในรัง

 

Csardas - David Garrett

หมายเลขบันทึก: 490989เขียนเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 19:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 14:07 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (39)

น้องปริมคะ ภาพงามสวยมากค่ะ kunrapee ยังไม่มีโอกาสได้ถ่ายภาพแบบนี้เลย ชอบค่ะชอบมาก

 

สวัสดียามดึกค่ะ kunrapee,

ขอบคุณค่ะ ขอเพียงมีกล้อง มีนายแบบนางแบบก็ทำได้แล้วค่ะ มีพื้นฐานดีอยู่แล้วขึ้นอยู่แค่ว่าเมื่อไหร่เท่านั้นเองค่ะ

ปริมเป็นกำลังใจให้นะคะ :)

  • ขอบคุณนะคะ น่ารักมากมาย  ชอบจัง ภาพคุณปริม
  • ที่บ้านสวนมีนกเยอะ มากินกล้วยทุกวัน ได้แค่มองด้วยตา กล้องจับซูมใกล้ๆไม่แจ่ม เห็นแต่ตัวเล็กจิ๋ว ค่ะ 

ภาพสวยมากค่ะปริม ว่างเมื่อไรมาถ่ายภาพปราสาทหินพิมายหน่อยนะ ชลัญแถมที่พัก

ข้อความถูกใจมากค่ะ...........มองโลกอย่างที่มันเป็น ไม่ใช่อย่างที่เราอยากให้มันเป็น......

หากทุกคนคิดได้อย่างนี้คนเราคงอยู่ร่วมกับธรรมชาติได้อย่างสมดุลย์มากขึ้น

แน่นอนค่ะ

  • ชื่มชมฝีมือถ่ายภาพของ "หนูปริม" มากค่ะ
  • ขอบคุณมากนะคะที่แบ่งปันความสุข ดูนกน่ารักที่ถ่ายทอดผ่านฝีมือถ่ายภาพของมืออาชีพแล้ว รู้สึกทราบซึ้งในความงาม และมีความสุขจริงๆ ค่ะ
  • อ.วิเองถ่ายภาพด้วยกล้องเด็กเล่น ภาพที่ได้จึงทำหน้าที่แค่แสดงสภาพ เหตุการณ์ ฯลฯ จะหาความคมชัด และสุนทรีย์ได้น้อยมากค่ะ
  • ภาพสวยๆ เช่นนี้น่าจะมีข้อความแสดงความเป็นเจ้าของไว้บ้างนะคะ อย่างที่ผ่านมา คุณบุษยมาส และคุณหนูรีก็เคยเขียนบันทึกว่า มีคนนำภาพของตนไปใช้โดยไม่อ้างอิง และบางรายทำราวกับเป็นภาพที่ถ่ายโดยตนเอง  

ลึกซึ้ง ตรึงใจ ให้แง่คิดดีๆอีกเช่นเคย ภาพประกอบก็สวยงาม ชอบมากครับ

...ชอบมากเป็นพิเศษ..สำหรับ..บันทึก..หน้านี้ค่ะคุณปริม...นอกจากดอกไม้..ขอเสียงปรบมือ..จากผู้อ่าน..ทุกท่าน..เจ้าค่ะ.(.ยายธี..ด้วยรักจากใจจริง)

 สวัสดีค่ะคุณปริม...

...บันทึกหน้านี้สวยทั้งนกงามทั้งคนถ่ายภาพค่ะ... นกชนิดนี้ในสวนมีเยอะเหมือนกันค่ะแต่เค้าไม่ค่อยวนเวียนมาอยู่ใกล้ๆบ้าน เค้าจะทำรังห้อยอยู่ตามต้นไม้ในสวนค่ะ และคาดว่าน่าจะเป็นชนิดตัวเล็กเพราะรังเล็กๆ(รูภายในรัง) แต่ความพิเศษของนกชนิดนี้ที่สวนคือเวลาที่เค้าบินมาส่งเสียงร้อง(2-3แบบ)ทำให้รู้ได้ว่าจะมีคนมาเยี่ยมชมสวน(สังเกตจนรู้กันค่ะ).

...ที่สวนเค้าจะใช้เยื่ิอรังหนอนที่่เกาะอยู่ตามเปลือกต้นไม้มาห่อหุ้มรังด้านนอกค่ะ รังนกชนิดนี้กับการทำรังที่พิเศษเพราะแม้เพียงกิ่งไม้เล็กกับรังที่ห้อยลงมาแม้ลมฝนจะแรงก็ไม่ขาดร่วงค่ะ.

...ขอบคุณค่ะ...

ภาพงามมาก ๆ ค่ะ  ชอบบบบบบบบ จัง

อ่านเพลินเลยจ้า

ตำนานนักเขียนคนต่อไปอยากให้เป็นคุณ ชอบความคิดความอ่านของคุณ ชอบภาพถ่ายที่ได้อารมณ์

สวัสดีค่ะ คุณปริม

           ชื่นชมในธรรมชาติและความมีน้ำใจของกลุ่มดูนก....ประทับใจจค่ะ "อันนี้ไม่ใช่หน้าที่…แต่มันคือน้ำใจที่…แบ่งปัน"

  • เหนือคำบรรยายค่ะ เห็นถึงความมุ่งมั่นของผู้บันทึกภาพและบรรจงเขียนจากใจที่สัมผัสถึงธรรมชาติอย่างแท้จริง
  • มหัศจรรย์แห่งธรรมชาติ และมหัศจรรย์แห่งการเล่าเรื่องค่ะ 

สวย สดใส ได้แง้คิด มีความสุขครับ ขอบคุณภาพสวยๆ

สวัสดีค่ะคุณหนูรี

ปริมก็เชื่อว่าที่บ้านสวนที่ถ้ำทะลุคงมีนกเยอะมากค่ะ สภาพแวดล้อมที่น่าอยู่จากรูปที่คุณหนูรีแบ่งปันมาเสมอ ถึงแม้จะไม่ได้ถ่ายรูปแต่ปริมก็คิดว่าทุกวันคุณหนูรีคงได้ชื่นชมกับความงดงามทางเสียง และสายตา อยู่ตลอดเวลานะคะ

ขอบคุณค่ะ :)

คุณชลัญธรคะ

โอววว เป็นความใฝ่ฝันเลยค่ะที่จะไปเยี่ยมชมปราสาทหินพิมายค่ะ รอให้มีโอกาสอีกสักนิดค่ะแล้วจะไปเยี่ยมคุณชลัญกับน้องหมวยค่ะ รักษาสุขภาพค่ะ

ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณ krugui,

ขอบคุณค่ะที่กรุณามาอ่านและให้กำลังใจค่ะ ด้วยความที่เป็นคนชอบสงสารสัตว์ค่ะ เลยมีเรื่องให้ทุกข์ร้อนใจบ่อยมาก การหัดมองโลกอย่างทีมันเป็นถือเป็นภูมิคุ้มกันใจตกค่ะ (แต่ก็ยังทำไม่ได้ 100% ค่ะ)

ขอบคุณค่ะ :)

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์แม่วิไล

  • ขอบพระคุณสำหรับการตัดต่อภาพสวยๆ ค่ะ อาจารย์แม่ใช้โปรแกรมอะไรทำคะ

  • ดีใจที่อาจารย์แม่ชอบภาพเหล่านี้ค่ะ พวกเราในกลุ่มหัดเรียนถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกกันอยู่ค่ะ ไม่มีใครเป็นมืออาชีพสักคนค่ะ เราเจียดเวลาวันหยุดไปถ่ายภาพเท่าที่จะทำได้ ด้วยใจรักค่ะ

  • ภาพถ่ายของอาจารย์แแม่ก็สวยค่ะ งานถ่ายภาพเป็นศิลปะที่มีความงดงามอยู่ในตัวขึ้นอยู่กับคนมองค่ะ และคนมองก็รู้ว่าเบื้องหลังภาพถ่ายคือความตั้งใจจริงของคนถ่ายภาพค่ะ...ภาพนั้นจึงสวยงาม...

  • ที่ผ่านมาปริมไม่ได้แสดงความเป็นเจ้าของในภาพค่ะ เพราะด้วยความตั้งใจตั้งแต่แรกเริ่มที่ซื้อกล้องตัวแรกก็เพื่ออยากแบ่งปันความสวยงามในธรรมชาติแก่ผู้ที่สนใจ ภาพที่ถ่ายมาก็เก็บไว้ชื่นชม เรียนรู้ และแบ่งปันค่ะ ปริมจะยินดีหากมีคนชอบและจะยินดีมากขึ้นหากมีคนเห็นว่ามันดีพอที่จะนำไปใช้ได้ค่ะหากเขาต้องการ หากเขาแจ้งที่มาก็ถือเป็นกาารให้เกียรติทั้งคนถ่ายภาพ, gotoknow และตัวเขาเอง หากเขาไม่แจ้งที่มาก็ถือว่าภาพนั้นสวยพอที่จะมีคนต้องการค่ะ ภาพที่ถ่ายได้ถือเป็นผลลัพธ์ค่ะ ความสุขในระหว่างถ่ายภาพ และในยามแบ่งปันคือความรู้สึกที่ดีมากที่สุดสำหรับปริมแล้วค่ะ

  • กราบขอบพระคุณอาจารย์แแม่ค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณพี่สันติสุข

ขอบคุณมากค่ะที่กรุณาแวะมาเยี่ยมเยียนเช่นเคยค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณยายธี

คุณยายธีรักธรรมชาติอยู่แล้วค่ะ คุณยายธีชอบ....นั่นละค่ะรางวัลที่ดีที่สุดสำหรับปริม ขอบคุณสำหรับเสียงปรบมือและกำลังใจค่ะ :)))))

สวัสดีค่ะคุณน้อย

ขอบคุณสำหรับข้อมูลเรื่องรังของนกชนิดนี้ค่ะ ได้ความรู้ใหม่ๆ ค่ะ ทำให้ชื่นชมเจ้านกตัวน้อยเหล่านี้ค่ะ ตัวเขาเล็กมากค่ะ ขนาดประมาณ 10-11 เซนติเมตรเองค่ะ บินเร็วมาก ใช่เลยค่ะส่วนใหญ่จะได้ยินเสียงเขาก่อนเห็นตัวจริงค่ะ

ตัวเล็กๆแต่สร้างรังได้มั่นคงแข็งแรงค่ะ

ขอบคุณค่ะ... :)

ขอบคุณค่ะคุณครูรัชดาวัลย์ (อิงจันทร์)

อย่างนี้มีกำลังใจไปถ่ายภาพนกมาฝากอีกแน่นอนค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี,

ต้องขอบคุณความคิดความอ่านที่ได้รับการถ่ายทอดมาจากครูบาอาจารย์ ผู้รู้ หนังสือที่อ่านมาค่ะ ปริมเป็นเพียงคนเรียบเรียง ไม่ใช่ผู้คิดค้นความคิดเหล่านั้นค่ะ

ขอบคุณค่ะคุณแสง แค่มีกัลยาณมิตรมาอ่าน มาให้กำลังใจ นำความคิดไปต่อยอด ปริมก็ถือเป็นตำนานชีวิตที่จะจดจำไปตลอดแล้วค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณครูนก

พวกเราเป็นเพื่อนกันมานานแล้วค่ะ บางคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมค่ะ พอดีมีความชอบในการถ่ายภาพคล้ายๆ กัน ก็เลยถือเป็นการพบปะสังสรรค์กันนานๆ ครั้งค่ะ

ขอบคุณค่ะครูนก :)

สวัสดีค่ะคุณ Sila Phu-Chaya

ขอบคุณค่ะ โห คุณ Sila Phu-Chaya ชมจนปริมเขินเลยค่ะ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะได้มีแรงบันดาลใจในการออกไปถ่ายรูปมากขขึ้นค่ะ

สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ... :)

สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว,

ขอบคุณค่ะสำหรับรอยยิ้มหวานๆ ที่นำมาฝากค่ะ

สุขสันต์วันพฤหัสค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณ prayoon,

ขอบคุณค่ะที่กรุณามาเยี่ยมชม ทักทายกันค่ะ

สุขสันต์วันทำงานค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณเดชา,

ขอบคุณค่ะ...ภาพที่นำมาฝากให้ความรู้สึก สดชื่น ชุ่มเย็นจังเลยค่ะ

สุขสันต์บ่ายวันทำงานค่ะ

ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกๆท่านค่ะ ที่มาเยี่ยมชมความงดงามในธรรมชาติ และมาเป็นกำลังใจให้นกกินปลีอกเหลืองคู่นี้ ให้เขาได้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างดีที่สุดต่อไป

มีความสุขมากๆๆ นะคะ

สวัสดียามบ่ายค่ะ

น้องปริมค่ะ....ครอบครัวสุขสันต์..กินปลีอกเหลือง พ่อ แม่ และ...คงมีลูกน้อยในเร็ววัน..ชีวิตที่มีทั้งพ่อและแม่เตรียมพร้อม ถนอมกล่อมเกลี้้ยงเลี้ยงเจ้า ช่างจะวิเศษ....เราก็ได้อิ่มเอมใจในชื่นชมในบทบาทของสมาชิกในครอบครัวนี้.. ขอบคุณค่ะน้องปริม..ที่เป็นผู้นำความสุขมาฝากเสมอ..:-))

ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ kwancha,

หวังเช่นกันค่ะว่าคราวต่อไป นกทั้งสองตัวคงได้เลี้ยงลูกสมใจค่ะ จะหาเวลาแวะไปถามเจ้าหน้าที่ศูนย์ว่าพวกเขากลับไปสร้างรังแถบนั้นอยู่หรือเปล่า

:)

  • ชอบภาพนกครับ
  • ถ่ายได้ชัดเจนมาก
  • รู้สึกว่าจะทำรังอยู่ใต้ต้นตะขบบ้านใช่ไหม
  • ขอบคุณครับ

ท่านอาจารย์ขจิต

ใช่ค่ะ ต้นตะขบที่หน้าอาคารศูนย์ข้อมูล ของ Sungei Buloh Wetland Reserve ค่ะ

ขอบคุณค่ะท่านอาจารย์

...

โลกที่มองตรงหน้าอาจท้าทาย
ขีดเป้าหมายชีวิตความคิดฝัน
จะต้องไป ให้ถึง ซึ่งสักวัน
แต่งเติมฝันเติมใจในทุกกาล

เลือก "มองโลกให้เป็น" เห็นกับโลก
ปล่อยทุกข์โศกเอาไว้ให้เลยผ่าน
สัจธรรมค้ำจุนใจดั่งสายธาร
จักเมื่อวาน หรือวันนี้ มีแต่จริง

...

...สวยงาม ธรรมชาติช่างงดงาม ขอบคุณบันทึกที่งดงาม

ขอบพระคุณบทกลอนอันจับใจจากท่านอาจารย์ Wasawat Deemarn ค่ะ

อาจารย์เขียนกลอนได้ไวมากเลยนะคะในแต่ละหัวข้อ สุดยอดไปเลยค่ะ

สวัสดีบ่ายวันอาทิตย์ค่ะอาจารย์

อย่างน้อยในโลกนี้ยังมีธรรมชาติที่สวยงามรอคอยให้เราได้ไปค้นหา พึ่งพา พักพิงและเยียวยานะคะ

ขอบคุณค่ะคุณพิชัย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท