ใครเล่าที่อยากทุกข์
,,,มีคนเคยบอกกับดิฉันว่าในเมื่อความสุขอยู่กับเราได้ไม่นาน ดังนั้นความทุกข์ก็ต้องอยู่กับเราได้ไม่นาน
เช่นกัน แต่คุณคิดหมือนกันไหมว่า ช่วงเวลาที่มีความสุขถึงมันจะแสนยาวนานแต่ทำไมไม่เคยรู้สึกพอกับ
โอกาสที่ได้รับ ซึ่งถ้าเปรียบกับความทุกข์ที่เพียงผ่านแต่กลับรู้สึกว่าช่วงเวลามันช่างแสนยาวนานเหลือเกิน
หากมองให้ดีในมุมกลับกันสิ่งที่ทำให้คิดเช่นนั้นเกิดจากความโลภและเห็นแก่ตัวที่มีอยู่ในตัวมนุษย์
ทุกคน จึงทำให้คิดเข้าข้างตัวเองและอยากได้ความสุขนั้นมาเป็นของเราเพียงผู้เดียว อันที่จริงในเมื่อเราก็เกิดมา
คนเดียวเหมือนกันทั้งนั้นแต่สิ่งที่ทำให้คิดเช่นนี้อาจเกิดจากโครงสร้างของสังคมมนุษย์เพราะมนุษย์เป็นสัตว์
สังคม ในการอยู่ร่วมกันจึงเกิดการแข่งขัน ความโลภและความเห็นแก่ตัวจึงเกิดขึ้น
ดังนั้นจึงควรคิดว่าทุกสิ่งบนโลกไม่มีความแน่นอน ไม่มีอะไรเป็นของเราแม้แต่ตัวเราเอง เมื่อพบ
ก็ต้องมีจาก เมื่อสิ่งที่ได้มาไม่ใช่ของเราสักวันก็ต้องจากเราไป....
สิ่งที่ควรทำมากที่สุดในตอนนี้ก็คือ ต้องสามารถปรับตัวให้สามารถอยู่ได้ในทุกสถานการณ์
แล้วเราจะสัมผัสความสุขได้ในทุกๆวัน,,,
ความเห็น (2)
ความสุข หรือความทุกข์ ใจเราเท่านั้นที่สัมผัสได้ กาลเวลาทำให้หลายๆ อย่างเปลี่ยน หัวใจน้อยๆ ของเรานั้น มีความยืดหยุ่น สามารถละลายความทุกข์ได้ด้วยกาลเวลา
สุขและทุกข์เป็นเหรีญ 2 ด้าน เพียงแต่ว่าเวลาเรามอง ฟัง คิด เราเลือกที่จะมองมันในด้านไหนต่างหาก