ควันบุหรี่
ควันพิษ
ลำตัด
(สร้อย) ควันเอ๋ยควันพิษ ทำลายชีวิตผู้คน เชิญชวนพี่น้องในธานี
งดสูบบุหรี่ หยุดเสียทีพี่น้องไทย (เป๊กพ่อ)...รับสร้อย
พูดถึงเรื่องบุหรี่ บุรุษสตรีรู้ทั่วกัน
คนที่สูบบุหรี่นั้น เรียกสิงห์อมควันทั้งหญิงชาย
โทษของมันมีมาก ปราศจากประโยชน์
ส่วนมากมีแต่โทษ ไม่มีประโยชน์อันใด
แม้แต่คนรอบข้าง เขาก็ยังได้รับพิษ
ทั้งที่ไม่มีส่วนเลยสักนิด ท่านจงคิดถึงอันตราย
ใช่จะทำลายเพียงท่าน ลูกหลานก็พลอยติด
มันทำลายชีวิต เพราะสิ่งเสพติดแสนร้าย
ทำลายปอดทำลายสมอง สติพร่องไม่ฉลาด
นั่นคือการทำลายชาติ ช่างร้ายกาจเสียนี่กระไร
จงไตร่ตรองให้ดี เลิกเสียทีมันไม่เท่
มั่นไม่ใช่สิ่งโก้เก๋ มันไม่เท่มีแต่ภัย
มันเป็นสิ่งที่น่าระอา คนนินทาว่าไม่ดี
โดยเฉพาะปีนี้ เป็นปีงดสูบบุหรี่ทั่วไป
ยังทำลายวิ่งแวดล้อม จงพร้อมใจกันหยุด
ทำจิตใจให้ผ่องผุด ให้บริสุทธิ์ทั้งใจกาย
เก็บเงินไว้เถิดท่าน ซื้อสิ่งสำคัญให้ชีวิต
อย่ามัวหลงสิ่งเสพติด ชีวิตจะวอดวาย
ชีวิตเราสำคัญ อย่ามัวฝันถึงบุหรี่
หากไม่อยากเป็นผี หยุดเสียทีท่านหญิง-ชาย
อนาคตจะสดใส (เอิงเอ้อเอิงเอย) หญิงชายจะสุขี
มารณรงค์เรื่องบุหรี่ หยุดเสียทีพี่น้องไทย(เป๊กพ่อ)...รับสร้อย
บทลำตัดนี้แต่งเมื่อครั้งเป็นครูที่โรงเรียนดอนเมืองทหารอากาศบำรุง กรุงเทพมหานคร เพื่อให้เด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายไปแสดงที่ศูนย์การค้าเซียร์รังสิต ปีนั้นเป็นปีรณรงค์การงดสูบบุหรี่ เกือบ ๒๐ ปีมาแล้ว และได้แต่งคำขวัญประกวดในนามโรงเรียน ได้รับรางวัลชนะเลิศ คำขวัญที่ได้รับรางวัล "รักชาติรักชีวิต สิ่งเสพติดจงห่างไกล" พอดี gotoknow เปิดโอกาสให้เขียนบันทึก "เลิกบุหรี่" จึงนำมาเผยแพร่อีกครั้ง
ประสบการณ์การเลิกบุหรี่ ผูเขียนเคยติดบุหรี่ เมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๔ ไม่ได้เครียดไม่ได้กลุ่มอะไร แต่เพราะต้องการแก้ง่วง เพราะปีนั้น เรียนต่อ ป.โท ที่ มศว.ประสานมิตร ทำงานดึก ก็เลยสูบบุหรี่ จากนั้นก็ติดเลยครับ ได้กลิ่นบุหรี่หอมมากครับ ผมเลิกสูบ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๖ พอเลิกได้ ได้กลิ่นบุหรี่เหม็นมาก จนทนไม่ได้ วิธีเลิกของผู้เขียน ไม่ได้พึงพา สิ่งใด ๆ ทั้งนั้น อยากเลิกก็เลิกเลยครับ ขึ้นอยู่ที่ "ใจ" ผู้ที่เลิกไม่ได้ เป็นพวกอ่อนแอ ใจไม่เด็ด มักโทษคนอื่น โทษเพื่อน แต่ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ตนเอง
"ใจเป็นนายกายเป็นบ่าว" ดังนั้น ต้องบังคับใจตนเองให้ได้ ขึ้นอยู่ที่ใจครับเลิกเถอะ เพราะมันไม่มีประโยชน์ใด ๆ เลย เสียสุขภาพ กลิ่นปากเหม็น ทำลาย ชาติ ทำลายตน อายุจะสั้น "รักชาติ รักชีวิต สิ่งเสพติดจงห่างไกล" สวัสดีครับ
ความเห็น (18)
- ขอนำไปอ้างอิงด้วยนะคะ (กำลังทำต้นฉบับค่ะ) เพราะเห็นตรงกันว่า "การเลิกบุหรี่ให้ได้ สิ่งสำคัญอยู่ที่ใจ" ตามที่ท่านบอกว่า "...วิธีเลิกของผู้เขียน ไม่ได้พึ่งพา สิ่งใด ๆ ทั้งนั้น อยากเลิกก็เลิกเลยครับ ขึ้นอยู่ที่ "ใจ" ผู้ที่เลิกไม่ได้ เป็นพวกอ่อนแอ ใจไม่เด็ด มักโทษคนอื่น โทษเพื่อน แต่ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ตนเอง..."เป็นความคิดที่ตรงใจ อ.วิมากค่ะ
- ชื่นชมในความสามารถของท่าน ด้านการแต่งคำขวัญและบทร้องลำตัดมากค่ะค่ะ ถ้าได้ชมการรำการร้องของนักเรียนด้วยก็ยิ่งจะน่าดูชมนะคะ
อยากเป็นนายก็อยู่ที่ใจ....
เพราะสามารถกำหนดได้
แต่หากไม่ได้กายก็เป็นบ่าวที่คอยรับใช้ไปตลอด
ใจจึงต้องเข็มแข็งและเลิกให้ได้
หลายคนไม่เป็นอย่างนั่นเลิกไม่ได้สักทีค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจ ที่ดี ๆ และแวะมาเยี่ยม ผมให้ดอกไม้ที่อ่าน บันทึกแล้วไม่สามารถให้ได้ไม่ทราบเป็นเพราะอะไร พอคลิกมอบก็วิ่งไปด้านบนบล็อก เป็นมาหลายวันจึงไม่สามารถ มอบดอกไม้ให้ได้ ครับ ใครเคยเจอปัญหาแบบนี้ ทำอย่างไรครับ
ขอบคุณ ดร.จันทวรรณ ที่คิดหัวข้อให้แสดงความคิดเห็นผ่านบทความ ขอบคุณครับ
ขอบคุณ คุณนงนาท ครับ สำหรับภาพ และแวะมาเยือน
อยากแต่ง และร้องบทลำตัดเป็นบ้าง เผื่อได้นำไปสอนนักเรียน ให้เก่งๆ เหมือนคุณครู ( เป๊กพ่อ...)
บทลำตัดตัดคำลำนำขับ ทั้งบทรับบทร้องเสนาะหู
ท่วงทำนองลีลาภาษาครู ทั้งกลอนไล กลอนรู คู่กันไป
แทรกเนื้อหาเสริมคุณค่าสอนชีวิต ด้วยลีลาวิจิตรนำสมัย
คีตศิลป์ของกวินวิญญูไทย รักษ์สืบไว้ไห้อยู่คู่ชาติเทอญ.
เคารพบูชาผลงานชั้นครู....
ขอบคุณ...คุณครูสุกรณ์...ครูสพม.๒ ที่แวะมาให้กำลังใจ นำลูกยอมาเต็ม บล็อค
"โทษมีมากประโยชน์ไม่มีเลย "เลิกเลย
ชื่นชมมากมายจ้า
ขอบคุณคุณเดชา ,คุณท้องฟ้า แวะมาเยือน
ชอบ เพลงลำตัดของคุณครู
มากค่ะ
และอีกประโยคหนึ่งที่ว่า อยากเลิกก็เลิกเลยครับ ขึ้นอยู่ที่ "ใจ"
ผู้ที่เลิกไม่ได้ เป็นพวกอ่อนแอ ใจไม่เด็ด มักโทษคนอื่น โทษเพื่อน
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ตนเอง
ขอบคุณครูทิพย์ที่แวะมาเยือน
- ควันเอ๋ยควันพิษ
ทำลายชีวิตทำลายสังคม
- คนไม่สูบแต่ว่าดม
ก็กระแด่วกระแด่วแทบดับแด
- อ่านลำตัดมีทรรศนะ ขอคารวะว่าท่านแน่
- เป็นกวีมิเปลี่ยนแปร จะติดตามอ่านต่อไป
- ขอบคุณครับ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
ขอบคุณ คุณปณิธิ ในกำลังใจครับ
จิตรกร บาลไธสง
ขอแสดงความยินดีกับสังคมที่มีครูกวีฝีมือเยี่ยมช่วยรณรงค์ ลด ละ เลิก สูบบุหรี่... เพื่อสังคมปลอดมะเร็ง และขอแสดงความยินดีกับคุณครูผู้สร้างสรรค์ผลงานนั้น... ข้าพเจ้ามีความภาคภูมิใจที่ได้เป็นศิษย์ของครู