ทริปนี้ไม่มีพิกัด 1 : คุณคือผู้ถูกเลือกสำหรับเกาะพะลวย

ไปใต้ก็หลายที แต่จะเป็นไปจ่อมอยู่ที่ท่องเที่ยวตามจังหวัดต่างๆ มากกว่า และวันนึงเราก็อยากจะขับรถยาวไปให้ไกลเท่าที่เราไปได้...พ้อดี๊ พอดีกับลูกสะใภ้ชาวขอนแก่นจะไปเยี่ยมญาติที่ สวี ชุมพร และบอกว่าถ้าเธอไป ฉันจะพาเธอไปเกาะพะลวย....

 

 เกาะพะลวย ยังเป็นเกาะของชุมชน ไม่ใช่เกาะท่องเที่ยว อยู่ในอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี มันทำให้เรากระดี๊กระด๊ามาก แม้ราไม่ชินทะเลนัก แต่ล่องเรือ ดำน้ำ ก็ถือว่าเรามีประสบการณ์มาบ้างแล้ว แต่เกาะใสๆ ไฟฟ้ายังไม่สะดวก สัญญาณโทรศัพท์ยังไม่ชัดเจน และเรือเข้าเกาะมีเที่ยวเดียว...อย่างนี้แหละที่ชอบ

•  ฉันลายาวในสงกรานต์ปีนี้ แปลกๆ กะตัวเองเหมือนกันที่ปกติสงกรานต์ฉันจะพร้อมหน้าครอบครัว แม้ทุกคนจะเข้าใจและบอกไปเถอะ...ไปเที่ยวในวันที่ยังไปได้...แต่ฉันและคู่หู ก็ยังรู้สึกแปลกในวิถีที่เรากำลังจะเปลี่ยนมา

ก่อนออกทริปนี้ มีเพื่อนร่วมแจม และทำให้เกิดการชักชวนพลพรรคคนมักง่าย (มักไปเที่ยวกะเพื่อนได้ง่ายๆ) และใครก็ว่าฉัน Art เมื่อมีการพาดพิงนู้นนี่ เท่านั้น ฉันล้มกระดาน ถ้าจะไปใจต้องใส ไม่ใส ไม่ต้อง....แต่เมื่อเข็มทิศชี้ทางแล้ว ยังงัยก็ต้องไป เมื่อมีความปรองดองในคณะเดินทาง เราก็เริ่มทริปทันที

     

เส้นทางที่ขาดอีกหน่อยๆ ก็ 3000 กม. ที่ทำให้เห็นความสวยงามของถนน

 

•  14 นาฬิกาในวันฝนตก จากจุดเริ่มต้นเรายังไปไม่ถึง อ. บ้านไผ่ จ. ขอนแก่น เลย เอาว่ะ คืนนี้เอายังงัยก็เอากัน ถ้าจะไปถึงชุมพรในวันรุ่งขึ้น เราควรหาที่นอนแถวๆ กทม. และเราก็เลือกขึ้นทางด่วนผ่านไปลงสมุทรสาคร เมืองที่คนผ่าน เพราะเป็นเมืองประมง ไม่น่าเป็นเมืองท่องเที่ยว แต่เราเลือกที่นี่ แม้ที่พักจะไม่ดีนัก แค่ปลอดภัยและซุกหัวนอนได้ เราก็เลือก ด้วย ณ มหาชัย แห่งนี้ เราจะกินอาหารทะเลแบบเต็มคราบสักวัน  และก็ไม่เสียใจ แม้เราจะเลียบทะเลไป 4-5 วัน แต่อาหารทะเลที่มหาชัย สมุทรสาคร มันถึงทะเลจริงๆ

 

       

            วัดช่องลม สมุทรสาคร...มีคนเก่าคนแก่เป้นไกด์นำเที่ยว

 

เช้าวันต่อมา เราต้องแวะซื้อแผนที่ ครีมกันแดด และหาทางไป เขาทะลุ อ.สวี จ. ชุมพร ไม่เห็นยาก ขับตามถนนหมายเลข 4 ไปก็คงเจอเองแหละ ระหว่างทางเราก็แวะไปเรื่อยเปื่อย กินกาแฟ กินข้าว ชมหาด เที่ยวตามจุดท่องเที่ยวไปตามเรื่อง ที่ชอบมากๆ คือ น้ำตาลสดเพชรบุรี ปกติซื้อแล้วเค้าจะมีแก้วใส่น้ำแข็งให้ งานนี้เราเอากระบอกเย็น บรรจุน้ำแข็ง ซื้อน้ำตาลสดกรอกใส่...กินเย็นๆ ได้ตลอดทาง และที่ชอบอีกอย่างคือ ทะเลบ้านกรูด...หาดไม่พลุกพล่านดี

                      หาดบ้านกรูด เงียบ สงบ อาหารราคาถูกและอร่อย

 

• กว่าจะถึงเขาทะลุก็เล่นเอามืด ตามแผนที่บอกให้เลี้ยวขับไป ไง๋มันมีแต่สวนยางที่เงียบและมืด เล่นเอาใจเสียและสมน้ำหน้าตัวเองที่มะแล๋ดแต๋ดแต๋มากไปหน่อย  เล่นเอาพี่ๆ ที่ชวนไปเป็นห่วง ขอบคุณสำหรับการต้อนรับและดูแล นะคะ

 

แต่ทั้งนี้ต้องขออภัยด้วยที่ 2 สาวนี้จะขอตัวไม่ไปเกาะพะลวยแล้ว แม้ว่าจะ อยากไป ขนาดไหน...แต่เราคิดถึงบ้านค่ะ ตอนแรกว่าหากเข้าพะลวยก่อนเราจะไปด้วย ช่วงเวลาก็จะพอดี แต่พอคณะไปสมุยก่อน เกรงใจพี่ๆ ที่ต้องอาจจัดเรือให้เราออกจากเกาะก่อน  ซึ่งน่าเสียดายโอกาสมากมายแม้ว่าเราจะเป็นผู้ถูกเลือกมาพะลวยแล้ว แต่ประตูแห่งโชคชะตาทำให้เรายังไม่ถึง เกาะพะลวย

• พี่ๆ เค้าไปพะลวย แล้วเรา 2 คน จะไปไหน...
• เที่ยวทะเลแถวชุมพรไหม๊ ...ไม่...ไปสุราษฏร์กัน เป็นคำตอบ
• มีอะไรที่สุราษฏร์  อ๋อ...ข้าวแกงรสท้องถิ่นงัย และไปกินหอยนางรมตัวโตๆ กัน...
• ว่าแล้วเราก็มุ่งหน้าไปสุราษฏร์...แวะกราบพระธาตุไชยาก่อน...เวลาชั่วโมงกว่าๆ จากเขาทะลุถึงพระธาตุไชยา ทำไมมันง่วงยังงี้ (อาจเนื่องมาจากเมื่อคืนต้อนรับกันดึก และตื่นกันแต่เช้า) ทำให้เราต้องปรับเบาะรถเอนนอน แล้วก็หลับจริงทั้ง 2 คน ...รู้สึกถึงอารมณ์จอดรถตามปั๊มน้ำมันที่เพื่อนคนนึงเล่าให้ฟังขึ้นมาจับใจ

 

หลังจากตื่นแล้วได้กราบพระธาตุไชยา พอได้เป็นศิริมงคลต่อตัวเองบ้าง คุณน้องชวนไปสวนโมกข์ต่อมั๊ย ในขณะที่อากาศอบอ้าวแบบนี้ ขอผ่านสวนโมกข์ไปก่อน  ขอผ่านไปยังพังงาเลย ขับรถเล่นท่ามกลางสวยนางและสวนปาล์ม พร้อมเพลงอัลบั้มใหม่ที่ทำมาเพื่อทริปเฉพาะ และไปทำไมกัน....ก็ไปตามหาครูตุ๊ ที่พลัดพรากกันมา 6 ปีแล้ว

          

                       พิพิธภัณฑ์ไชยาและวัดพระธาตุไชยา สุราฏาษร์ธานี

• ระยะทางเกือบ 200 กม. พาเราจากสุราษฏร์มาวนในเมืองพังงา แบบว่าหิวๆๆๆ ตอนนี้บ่ายกว่าแล้ว ขออาหารกลางวันก่อนแล้วถึงว่ากัน  ด้วยความมึนงง...ที่เราไม่รู้จักพังงาเลย เราคิดว่าเขาหลักน่าจะห่างจากพังงาไม่เกิน 50 กม. (บอกแล้วทริปนี้ไม่มีพิกัด)  หากที่พักแพงเกินไปเราจะกลับมานอนที่พังงาเพื่อที่จะชมตลาดเช้าของชาวพังงา แต่ด้วยระยะทางที่เขาหลักห่างจากตัวเมืองพังงาเกือบ 80 กม. ทำให้เราตัดสินใจนอนที่เขาหลัก...คืนนี้ต้องปักหมุด
• 

     ชายค่าย ที่ท่องเที่ยวช้อป ชิม ชม  SET ขึ้นสำหรับนักท่องเที่ยว @ พังงา

 

บ่าย 3 กว่าๆ เราจับจองร้านอาหารริมหาดของนางทองเบย์ รีสอร์ท เพื่อเพิ่มคาเฟอีนในเส้นเลือด และคุยกันว่าคืนนี้จะนอนที่ไหน...ตกลงก็ได้นางทองรีสอร์ทนี่แหละ ราคาพอฟัง สะอาด สวย ที่สำคัญพนักงานอัธยาศัยดีมาก หลังจากได้ห้องพักและเริ่มเย็นย่ำ โปรแกรมที่จะออกตามหาครูตุ๊ ก็ถูกโยนทิ้งไปชั่วขณะ  

  

                                   นางทองรีสอร์ท...เขาหลัก

ขอนอนแช่น้ำอุ่นๆ ให้เลือดที่ขาไหลเวียนก่อน ส่วนอีกคนก็ขอเล่นเน็ตและงีบ เพราะเน็ตนี่แหละ ทำให้เพื่อนที่อยู่ขอนแก่นรู้โปรแกรมที่ไม่ใช่เกาะพะลวย ช่วยส่งเบอร์โทรมาให้ 1 เบอร์ แล้วบอกว่าเผื่อใช่ครูตุ๊ที่เราตามหา  และโชคชะตาก็เป็นของเรา เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...พี่...ได้ยินว่าตัวเองตามหาเค้าเหรอ...เย็นนี้เจอกัน...พอเจอเท่านั้น lobby โรงแรมแทบแตก

        นี่แหละโฉมหน้า ครูตุ๊ ที่เราตามหา...บางที่เพื่อนก็แค่เป็นคำเรียกขาน

                          มันสำคัญที่ว่า เราคบกันมาขนาดไหน

 

• เช้าต่อมาเรามีเวลาเงียบๆ เลียบหาด ก่อนที่จะไปเยี่ยมบ้านครูตุ๊ ที่อ.ตะกั่วป่า พร้อมฝากท้องกับอาหรทะเลรสชาติบ้านๆ หน้าตาบ้านๆ ที่เราใฝ่หา...เป็นร้านไม่มีชื่อ ติดกับคลองสายเล็ก ริมปากแม่น้ำ...มองเห็นชาวบ้านทำประมงด้วยเรือรูปร่างแปลกตา...งานนี้ถึงหน้าตาจะบ้าน แต่รสชาติอร่อยมากมาย ผิดกับที่อาหารเย็นที่เขาหลัก ที่เราต้องฝากท้องไว้ร้านข้าวมันไก่รถเข็น  ด้วยว่าร้านอาหารที่เขาหลักเหมาะกับนักท่องเที่ยว...ดั้นพวกเราเบื่อแล้วอ่ะ อยากกินอาหารบ้านๆ และก็ได้กินสมใจ

 

•   

                       ของกิน...สิ่งสำคัญตลอดเส้นทาง

 

     

 แวะไปเรื่อยกะอุทยานแห่งชาติสวนสน และท่าข้ามเรือไปวิคตอเรียพอยต์ ระนอง

ล่ำลาครูตุ๊แล้ว ก็บ่ายโข (อีกแล้ว) เราจะกลับไปนอนที่ชุมพรค่ะ...ขากลับเรากลับทางระนอง...เป็นการขับรถไปเรื่อยๆ แบบไม่มีอะไร แวะนู้นนี่นั่นตามใจ แบบไม่เกรงใจราคาน้ำมัน (หลงผิดคิดว่ารถตัวเองติดแก๊สหรือเปล่านี่) แต่ก็ทำให้เรารู้ว่า ซาลาเปาทับหลี มีถิ่นกำเนิดจากที่นี่ “ระนอง”  อ้าวนั่น...คอคอดกระ ที่เราเคยเห็นแต่นั่นแผนที่...

แต่ก็นะจังหวัดนี้แวะมากไม่ได้ เพราะแสงสุดท้ายที่หมดไปจากขอบฟ้าแล้ว เรายังไม่พ้นเขตระนองเลย...อย่าทำเก่ง

 

กว่าจะเข้าที่พักไม่มืด เป็นไม่มี  มาสองคนสบายๆ นอนไหนนอนนั่น

 

งานนี้ถือเป็นการ OverView สำหรับพังงา ฉันจะกลับมาใหม่ด้วยการโฟกัสที่หมู่บ้านยิปซีกลางทะเล หุหุ ...หวังว่าโปรแกรมนี้คงไม่พลาดอีกเน๊อะ...

 

 

 

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

อาจารย์ พังงาบ้านผม น่าชมน่าเที่ยวมั้ยครับ

ภูตาจอที่กะเปอร์ ก็น่าเที่ยวสำหรับการไปพักแรมแบบโหดๆบนภูที่สวยงาม

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

ขอบคุณคุณวอญ่านะคะ ที่แวะมาเยี่ยมบันทึกนี้ พังงามีอะไรให้เที่ยวชมค่ะ...เยอะเลย ทริปนี้ไมได้พิกัด..แต่ถ้ามีโอกาส เราจะไปเจาะเต็มๆ เน้นๆ กะพังงาค่ะฃซึ่งอาจได้รบกวนขอข้อมูลจากท่านผู้เฒ่านะคะ

[Thai]

I wish, i will have a great chance to join a good trip as you done ^^

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

That a good trip for me and i think you can thanks you K.Thai...for visited my memory '=__='

[แผ่นดิน]

ยิ่งเดินทาง ยิ่งเห็นชีวิต เห็นความเป็นพลวัตของสรรพสิ่ง..
และที่สำคัญ เห็นความเบิกบานของเราเอง..
การเดินทาง คือการเจียระไนชีวิตเรานั่นเอง

ขอบคุณครับ

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

คุณแผ่นดินสบายดีนะคะ ขอบคุณผลึกดีๆ ของคุณแผ่นดินที่มาฝากไว้ในบันทึกฉบับนี้ แด่ การเดินทางค่ะ