ดอกซอมพอบานสะพรั่ง

ในช่วงที่ฝนเริ่มโปรยปรายก่อนจะเข้าฤดูฝน

เราจะเห็นสีสันของต้นไม้ใบหญ้าที่แตกยอดผลิใบ

ชูดอกบานสะพรั่งสวยงาม 

เห็นได้ทั่วตามที่ต่างๆ ไม่ว่าข้างถนน สวนสาธารณะ วัด โรงเรียน

หนึ่งในดอกไม้ที่เราเห็นละลานตาก็มี "ดอกซอมพอหลวง" หรือ หางนกยูงฝรั่ง 

ที่สีสันแสบทรวง แสด แดง แล้วแต่พันธุ์

มองไปดูสวยงามละลานตา

นึกถึงสมัยเด็กเด็ก

ชอบเอาฝักดอกซอมพอมาทุบเอาเม็ดมันมากินกัน

ทั้งแบบกินตอนเม็ดมันดิบดิบก็อร่อยไปอีกแบบ

และถ้ามันแ่ก่แล้วก็เอาไปคั่วกินเหมือนกับคั่วเม็ดมะขาม

ก็เรียกว่าขบเม็ดให้มันปากไปเลย

ไม่รู้ว่าฟันหรือเม็ดซอมพอใครจะแข็งกว่ากัน

มานึกเอาสมัยนี้เด็กเด็กคงไม่รู้ว่ามันกินได้

ยุคสมัยเปลี่ยนไป เดี๋ยวนี้มีผลไม้เยอะแยะมากมายให้กินเล่น

ต้นซอมพอจึงเป็นเพียงต้นไม้ให้ร่มเงาและออกดอกสร้างสีสัน

เติมแต่งโลกใบนี้ให้สวยงาม

..............................................

ยังมี "ดอกซอมพอบ้าน" หรือซอมพอไทย

เป็นดอกที่เล็กกว่าแต่ออกดอกได้ทั้งปี

หลากสีสีสันละลานตาไม่แพ้กัน

ทั้งเหลือง ส้ม แดง

มีอยู่ตามบ้านทั่วไป ต้นไม่ใหญ่มากนัก แต่หนามคมเชียว

เป็นดอกไม้พื้นถิ่น

สมัยเด็กเด็กเห็นยายเก็บใส่สะหลุงเอาไปไหว้พระที่วัดบ่อยๆ

พอมันดอกฝักมีเม็ดก็เอามาแกะกินได้เหมือนกัน 

 

.................................................

ไม่ว่า "ซอมพอหลวง" หรือ "ซอมพอบ้าน" ก็ชอบเหมือนกัน

ไม่ต้องการดูแลอะไรเลย ขึ้นได้ทุกที่ 

และความที่ชอบอะไรที่เป็นบ้านบ้าน ถิ่นถิ่น

เรียบเรียบง่ายง่าย

จึงตั้งชื่อลูกสาวว่า "ซอมพอ"

และก็ถูกใจมากที่มีคำว่า "พอ" นี่แหละ

พอแล้ว

 

[ทิมดาบ]

ผมเพิ่งรู้ว่า...ดอกซอมพอ...เป็นชื่อเรียกของ...ดอกหางนกยูง...บางอ้อด้วยว่า...ทำไมชื่อน้องชื่อน้องซอมพอ...ลึกซึ้งงดงามจังครับ...ตอนเด็ก ๆ ผมเคยปีนเอาฝักหางนกยูงฝรั่งมากินกับเพื่อน ๆ สนุก...แต่พันธุ์ไทย...ส่วนใหญ่เตี้ย....และหนามเยอะ...ปีนไม่ได้...แต่เอาดอกมาฝากครูจัดแจกัน....ขอบคุณครับ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

งั้นดอกซอมพอ ก็เป็นดอกไม้ประจำโรงเรียนที่ครูอ้อยสอนสิคะ  สีแสดนะคะ

[วัลลา ตันตโยทัย]

ชอบดอกหางนกยูงในหน้าร้อน สดใส และมีเสน่ห์